Η ΝΗΦΑΛΙΟΤΗΤΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ

Το πρωί ο πρωθυπουργός συναντήθηκε στο Μαξίμου με τους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας, για να συζητήσουν σχετικά με την προκλητικότητα των Τούρκων. Τι βγήκε απο αυτή την ιστορία; Οπως είπε η υπουργός Εξωτερικών, «χρειάζεται σοβαρότητα και νηφαλιότητα» προσθέτοντας ότι «αναλύεται η στάση της Τουρκίας και από το υπουργείο Εξωτερικών και από το υπουργείο Άμυνας και από το ΓΕΕΘΑ», ο δε υπουργός Αμυνας συμπλήρωσε ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ετοιμότητα και «γίνονται τα απαραίτητα διαβήματα»!
Αναρωτιέμαι ποιος άραγε πληροφόρησε την υπουργό Εξωτερικών ότι η σοβαρότητα λείπει από τον ελληνικό λαό που βλέπει τους Τούρκους να αλωνίζουν στο Αιγαίο… Οι δηλώσεις εξοργίζουν, όπως και οι αναλύσεις επί αναλύσεων, οι συστάσεις για ψυχραιμία και νηφαλιότητα, για τα διαβήματα (που τώρα τα κάνουν και οι… Τούρκοι). Ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει πολύ καλά τι γίνεται. Την επιθετικότητα των Τούρκων την βλέπουν όσοι κατοικούν στα ακριτικά νησιά (αλλά και οι κάτοικοι της... Ανδρου). Και σε τελευταία ανάλυση, ποιόν ενδιαφέρει το ΓΙΑΤΙ κάνουν όσα κάνουν οι Τούρκοι; Σημασία έχει το αποτέλεσμα: οτι πέντε με δέκα φορές την ημέρα, μας κάνουν... ρόμπες!
Είναι προφανές ότι επιζητούν την ντε φάκτο επιβολή της διχοτόμησης του Αιγαίου στον περιβόητο 25ο παράλληλο (ξεκινάει από τη Θάσο, περνάει σχεδόν από τη μισή Εύβοια, ανάμεσα στις Κυκλάδες και φτάνει μέχρι την Κρήτη)! Ζητούν, με άλλα λόγια το μισό Αιγαίο! Και είναι επίσης προφανές οτι για τον σκοπό αυτόν καλλιεργούν την ένταση και ανακαλύπτουν γκρίζες ζώνες. Οι σοβαροί πολιτικοί μας, όμως, κάθονται και συζητούν τις τουρκικές μπαρούφες. Διότι περί αυτού πρόκειται. Μπαρούφες.
Διότι τι άλλο σημαίνει γκρίζες ζώνες; Τίποτε απολύτως. Γιατί; Διότι απλούστατα, το άρθρο 12 της Συνθήκης της Λοζάννης ορίζει κατηγορηματικά, ότι όλα τα νησιά και οι νησίδες πέραν των τριών μιλίων από την ασιατική ακτή παύουν να ανήκουν στην Τουρκία. Στην Ιταλία περιέρχονται τα Δωδεκάνησα (άρθρο 15) και η Ίμβρος και Τένεδος στην Τουρκία. Αυτό τι σημαίνει; Ότι όλα τα υπόλοιπα ανήκουν στο… υπερπέραν; Όχι βέβαια. Ανήκουν στην Ελλάδα. Γι αυτό και κατονομάζονται οι εξαιρέσεις. Η Τουρκία, από το 1996 (με την «ταρζανιά» στα Ιμια) άρχισε να προβάλλει τον ισχυρισμό των γκρίζων ζωνών. Ακόμα και Τούρκοι δημοσιογράφοι τότε, υποστήριζαν ότι η Τουρκία δεν μπορούσε να πάρει με το μέρος της κανέναν σοβαρό νομικό για να υπερασπιστεί τη θέση της.
Κι εμείς ακόμα συζητάμε (έχοντας «τσιμπήσει») για ελληνικά εδάφη από το 1923 αλλά και από το 1948 (Δωδεκάνησα), που είναι ενταγμένα στην ελληνική επικράτεια και αποτελούν τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 1981. Κι όλα αυτά αμφισβητούνται από ποιόν; Από ένα υποψήφιο μέλος της Ε.Ε. και σύμμαχο της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ! Ο τούρκικος «τσαμπουκάς» είναι χωρίς έρεισμα.
Κι αντί ως σοβαρή χώρα να καταγγείλουμε διεθνώς την στάση αυτή της Τουρκίας, στο ΝΑΤΟ, στην Ε.Ε. με ΑΠΑΙΤΗΣΗ να υπάρξουν ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ συνέπειες, για την απροκάλυπτη παραβίαση των Διεθνών Συνθηκών, καθόμαστε και κάνουμε αναλύσεις για τους λόγους που οδηγούν την τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα να είναι αυτές που είναι και συζητάμε… νηφάλια!.. Ρε ούστ!