Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Η ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΄Η ΤΟ "ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑ" ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟ;




(Mark Rothko, Untitled, 1960, oil on canvas 201X176 cm., Virginia Museum of Fine Arts)





Είμαι για γέλια. Μπορεί και για κλάματα. Ένα είναι βέβαιο: ότι έχω μπλέξει άσχημα μ΄ εκείνους που με κυβερνούν. Και για να μη σπεύσετε να συναινέσετε μαζί μου ασυζητητί, προσθέτω: έχω μπλέξει άσχημα και μ΄ εκείνους που θα με κυβερνήσουν, αλλά και με τους άλλους που δεν μπορούν ακόμα, αλλά ευελπιστούν στο μέλλον ότι θα με κυβερνήσουν… Γενικώς δηλαδή, έχω μπλέξει άσχημα. Να σας πω την αμαρτία μου. Δεν είναι τα τόσα σκάνδαλα που όζουν και με έχουν πνίξει. Δεν είναι που όλα πάνε πλέον για παραγραφή και επίσημα. Δεν είναι καν το ότι κλείνουν οριστικά οι υποθέσεις Βατοπεδίου, Παυλίδη, Siemens. Όλα αυτά τα περίμενα. Άλλο είναι που με προβληματίζει περισσότερο ακόμα κι από αυτά καθαυτά τα σκάνδαλα. Eίναι η στάση των βουλευτών. Αυτής της περίφημης «ψήφου κατά συνείδηση», η οποία βεβαίως δεν αποτελεί πρακτική των βουλευτών της ΝΔ μονάχα, αλλά όλων των κομματικών μηχανισμών. Κάποτε κάποιοι μου μίλησαν για δημοκρατία. Μου είπαν ότι όταν αναφέρομαι σ΄ αυτήν, θα πρέπει να γνωρίζω ότι πρόκειται για πολύ σοβαρή υπόθεση. Τώρα, τά΄ χω χάσει. Η πρακτική των βουλευτών είναι τελείως διαφορετική απ΄ όσα είχα μάθει. Η δημοκρατία υπάρχει πρωτίστως, για να προστατεύει τα συμφέροντα του συνόλου των πολιτών, στους οποίους πρέπει να εξασφαλίζει δικαιοσύνη, ισότητα και ένα καλό μέλλον. Αλλά η δημοκρατία, επειδή δεν βρισκόμαστε στην αρχαία Ελλάδα αλλά στην σύγχρονη, είναι αντιπροσωπευτική. Δηλαδή όλοι εμείς, αποφασίζουμε ποιους θα στείλουμε ως αντιπροσώπους μας στη Βουλή. Εξυπακούεται λοιπόν, ότι όλοι αυτοί, και οι 300, είναι υποχρεωμένοι –ως εκπρόσωποι του λαού- να αντιπροσωπεύουν τα δικά μου συμφέροντα και τα δικά σου και του άλλου και του παράλου… Όχι όμως τα δικά τους. Αυτό αποτελεί και τον ακρογωνιαίο λίθο της δημοκρατικής εκπροσώπησης αλλά και προϋπόθεση της λειτουργίας της δημοκρατίας. Αναρωτιέμαι όμως αν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Όχι βέβαια! Η μεγαλύτερη βρισιά που μπορεί να υπάρξει είναι να σου πει κάποιος (εν προκειμένω το κόμμα σου): «άει ψήφισε κατά συνείδηση…» Γιατί αναρωτιέμαι ότι αν υπάρχει κατά συνείδηση ψήφος, τότε υπάρχει και χωρίς συνείδηση ψήφος! Δηλαδή έχουμε μέσα στο κοινοβούλιο 300 εκπροσώπους μας, που άλλοτε λειτουργούν με την συνείδησή τους και άλλοτε με την συνείδηση κάποιου άλλου (του κόμματός τους, για παράδειγμα), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι δύο αυτές συνειδήσεις συμπίπτουν πάντοτε. Αντιθέτως, μάλιστα, ο αντιπρόσωπος του λαού καλείται να ψηφίσει κατά συνείδηση, μόνο όταν το κόμμα του το επιτρέψει! Κι επειδή δεν υπάρχουν ποτέ δύο αλήθειες, αυτό που συμπεραίνω είναι ότι τουλάχιστον στη μία από τις δύο περιπτώσεις, οι βουλευτές μας «κουκουλώνουν» τα πράγματα, δηλαδή τα συγκαλύπτουν.

Να λοιπόν ποιοι είναι οι πραγματικοί «κουκουλοφόροι». Δεν είμαι εγώ που στο προφίλ μου εικονίζομαι με κουκούλα αλλά λέω τη γνώμη μου με αληθινά επιχειρήματα, αλλά εκείνοι που χωρίς κουκούλα ψεύδονται ασύστολα απέναντι στους εκλέκτορές τους. Εκείνοι που αποδέχονται τους αλληλοεκβιασμούς, εκείνοι που αθωώνουν τον Παυλίδη και δεν ερυθριάζουν, αλλά απλώς ενοχλούνται γιατί ο Παυλίδης αρνήθηκε να παραιτηθεί από το βουλευτικό αξίωμα. Ομως ο εκβιασμός έπιασε και μια ολόκληρη κυβέρνηση γλιτώνει τις διπλές κάλπες και σώνει έτσι την εξουσία στην οποία έχει γαντζωθεί – αλλά δεν σώζει την αξιοπρέπειά της. Το αποτέλεσμα της μυστικής ψηφοφορίας που θα διεξαχθεί τη Δευτέρα τα μεσάνυχτα, θα βρίσκεται κάτω από τη βαριά σκια του Παυλίδη. Γι αυτό και οι βουλευτές θα ψηφίσουν «κατά συνείδηση» - αντικαθιστώντας το «ναι στην παραπομπή», με λευκά ψηφοδέλτια που θα σώσουν την κατάσταση αλλά θα σημαδέψουν ανεξίτηλα την δημοκρατία. Θεσμοί θα έχουν ευτελιστεί, το Σύνταγμα και οι νόμοι θα έχουν διαστρεβλωθεί, η Δικαιοσύνη θα έχει γίνει κουρέλι ενός εισαγγελικού λειτουργού, και ο Προκόπης Παυλόπουλος, που είναι και ακαδημαϊκός δάσκαλος, θα πρέπει τότε να εξηγήσει στους φοιτητές του γιατί πρωτοστατεί σε ένα μάθημα τόσο αντι-δημοκρατικό! 

Ολοι οι φάκελοι έκλεισαν βιαστικά - με βιά ή με βία, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι οι υποθέσεις που συζητιούνται σε ολόκληρη την Ελλάδα, οι αυθαιρεσίες και τα σκάνδαλα, σύντομα θα είναι απλώς μια ανάμνηση. Κι για όλα αυτά, θα είναι υπεύθυνοι εκείνοι που έκλεισαν την πόρτα της Βουλής στην αλήθεια, παίζοντας με την συνείδησή τους. Οι πραγματικοί ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ της ζωής μου.

Κλείνω το σημείωμα αυτό με μία επισήμανση. Την ερχόμενη Δευτέρα, δύο ψήφοι της πλειοψηφίας αρκούν για να τινάξουν το πολιτικό σκηνικό στον αέρα. Ο πρώην υφυπουργός Υγείας Αθανάσιος Γιαννόπουλος έχει πει ότι «δεν ξέρει ακόμα τι θα ψηφίσει». Ο βουλευτής Λάρισας Μ. Χαρακόπουλος έχει καλέσει ήδη τον Αρ. Παυλίδη να παραιτηθεί, όπως έχουν κάνει και οι Γιάννης Μανώλης και Λευτέρης Ζαγορίτης. Θέλω στ΄ αλήθεια να δω αν το αποτέλεσμα θα διαφοροποιήσει την αναμενόμενη κατρακύλα στα βορβορώδη νερά της «κατά συνείδησης» κομματικής γραμμής ή όχι…  

Τρίτη 28 Απριλίου 2009

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΨΕΥΤΑΡΑΚΟΣ...



Ο πρώην υπουργός Αιγαίου, εμπλεκόμενος στην υπόθεση ενός "κωλόσπιτου" (όπως έλεγε και ο μακαρίτης ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος), που έχει όλα τα χαρακτηριστικά σκανδάλου, αλλά και εκβιασμών, χρηματισμού κλπ. 





 Αν ασχολούμαι σήμερα με τον Αρ. Παυλίδη, είναι μόνο και μόνο για να καταλάβουν κάποιοι αφελείς, πόσο συνένοχοι πρέπει να αισθάνονται (με την διάθεση της ψήφου τους) σε κάποιους που εμπλέκονται σε σκανδαλώδη οικονομικά αλισιβερίσια. Λοιπόν, ας δούμε αυτή την ιστορία με τον Παυλίδη, που κάποιοι θέλουν να υποβαθμίσουν, λέγοντας ότι «τόσα άλλα σκάνδαλα έχουν γίνει στο παρελθόν, αυτό σας ενόχλησε»; Θα υπογραμμίσω, ότι το σκάνδαλο είναι σκάνδαλο, εφόσον αφορά πολιτικό πρόσωπο, είτε είναι «μικρού» είτε «μεγαλύτερου»… διαμετρήματος.

Ο Αριστοτέλης Παυλίδης, λοιπόν, αποτελεί έναν κρίκο στην αλυσίδα των σκανδάλων που τα δύο εναλλασσόμενα στην εξουσία μεγάλα κόμματα έχουν εμπλακεί εδώ και χρόνια. Η ιστορία είναι αυτή: η Αγγελική Παυλίδη, κόρη του πρώην υπουργού Αρ. Παυλίδη, απέκτησε ένα διαμέρισμα στο Ψυχικό, που αγοράστηκε από λεφτά που εκταμιεύθηκαν από τραπεζικό λογαριασμό του αδελφού του. Η ανάληψη έγινε από τον στενό συνεργάτη του Αρ. Παυλίδη και μετέπειτα γ.γ. του υπουργείου Αιγαίου Α. Βαρδουλάκη. Ο πρώην υπουργός Αιγαίου είχε ισχυριστεί στην κατάθεσή του στην προανακριτική επιτροπή ότι τα χρήματα προέρχονται από τις επαγγελματικές του δραστηριότητες στην Αφρική! Αρχικά δε, είχε καταθέσει στον ανακριτή ότι το διαμέρισμα κόστιζε 155.000 ευρώ. Αλλά η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος διαπίστωσε ότι η πραγματική αξία του ακινήτου είναι 337.000 ευρώ. Οσο για την ιστορία της Αφρικής, είναι ιστορία για… αγρίους. Πάμε παρακάτω. Πώς βρέθηκαν αυτά τα λεφτά στον λογαριασμό του αδελφού του κ. Παυλίδη; Ο ίδιος ο Αναστάσιος Παυλίδης, λέει ότι του τα χρωστούσε ο μεγαλοεργολάβος λιμενικών έργων Κλ. Ρούτσης (επί 40 χρόνια φίλος της οικογένειας Παυλίδη). Από πού; Από κάποια δουλειά που επρόκειτο να κάνουν στο Γαλαξίδι (τουριστική μονάδα) αλλά που τελικά δεν έγινε γιατί κρίθηκε ασύμφορη (για την δουλειά αυτή, δεν είχαν συστήσει εταιρεία, αλλά είχαν υπογράψει μόνο ιδιωτικό συμφωνητικό). Ο κ. Ρούτσης, λοιπόν (με εταιρείες των οποίων ο ετήσιος τζίρος είναι της τάξης εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ), αποφάσισε να επιστρέψει τα χρήματα. Αλλά… σταδιακά, με μικροποσά, μέσα σε πέντε χρόνια, στον κ. Αναστάσιο Παυλίδη (παρεπιμπτόντως, τα μικροποσά δεν ελέγχονται, γι΄ αυτό και οι ελεγκτές της Τραπέζης της Ελλάδος, δεν αναρωτήθηκαν για την πρακτική αυτή της επιστροφής του… δανείου). Οι κακές γλώσσες (του ΠΑΣΟΚ) λένε ότι ο λογαριασμός αυτός φαίνεται ότι λειτουργούσε ως κρυφός λογαριασμός του Αρ. Παυλίδη, εκτίμηση που στηρίζεται στο γεγονός ότι την περίοδο από τον Δεκέμβριο 2005 μέχρι τον Δεκέμβριο 2006 έγιναν αναλήψεις περίπου 63.000 ευρώ, σε μικροποσά (άγνωστο από ποιο άτομο) που όμως συμπίπτουν με τα παραστατικά την ίδια περίοδο των χρημάτων που καταβλήθηκαν για την επισκευή του σπιτιού που έστειλε στην προανακριτική επιτροπή ο ίδιος ο πρώην υπουργός. Ο Αν. Παυλίδης (αδελφός) διατηρεί έναν ακόμα λογαριασμό στην ALPHA BANK. Στον λογαριασμό αυτόν υπάρχουν καταθέσεις ενός εκατομμυρίου ευρώ, από τις οποίες 600.000 φέρεται να έχει καταθέσει ο επιχειρηματίας και μέλος του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου Κωνσταντίνος Χρυσοχοϊδης (προφανώς από άλλο… δάνειο, σε τρεις δόσεις το 2006, 2007 και 2008)! Οι υπόλοιπες 400.000 είναι άγνωστης προέλευσης. Στις 3 Νοεμβρίου 2006 ο εφοπλιστής Φ. Μανούσης εμφανίζεται να πραγματοποιεί ανάληψη 100.000 ευρώ από λογαριασμό της εταιρείας ΣΑΟΣ στην Εθνική Τράπεζα, ημερομηνία κατά την οποία ο ίδιος κατήγγειλε ότι έδωσε μια τσάντα με 100.000 ευρώ στον συνεργάτη του πρώην υπουργού, Π. Ζαχαρίου. Ετσι λοιπόν, φθάνουμε στην ωραία… ατμόσφαιρα που επικρατεί σήμερα. Πολλοί βουλευτές της ΝΔ που μετέχουν στην επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης της Βουλής, δείχνουν την… έξοδο του Αρ. Παυλίδη από τη ΝΔ. Αποδέχτηκαν την πρόταση της αντιπολίτευσης για παράταση των εργασιών της επιτροπής επί διήμερο, προκειμένου να εξετάσουν και άλλους μάρτυρες (τον Αναστάσιο Παυλίδη και τον επιχειρηματία Κλέαρχο Ρούτση, αλλά και εκπροσώπους των εμπειρογνωμόνων της Τράπεζας της Ελλάδος). Η αντιπολίτευση εκτιμά ότι με την επιλογή τους αυτή, οι βουλευτές της ΝΔ στέλνουν σαφές μήνυμα στον πρώην υπουργό Αιγαίου, ότι θα τον αθωώσουν, δεν θα συναινέσουν στο αίτημα του ΠΑΣΟΚ για σύσταση επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης για τη νέα δικογραφία (των άγονων γραμμών της Δωδεκανήσου), με την προϋπόθεση όμως να παραιτηθεί για να διευκολύνει το κόμμα, πράγμα που δείχνει και τις πραγματικές προθέσεις, όπως εκτιμά η αντιπολίτευση.

Η πορεία της όλης υπόθεσης, μπορεί να είναι μικρής εμβέλειας μπροστά σε άλλες, αλλά καταδεικνύει τον... «δρόμο της λαμογιάς».

Με τις υγείες μας… Και να τους χαιρόμαστε!

 

 

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

IN MEMORIAM

("Ο αλήτης", στίχοι - μουσική Μάριος Τόκας, πρώτη εκτέλεση Μανώλης Μητσιάς.

Ενας χρόνος κλείνει σήμερα από τότε που ένας σπουδαίος Κύπριος μουσικοσυνθέτης, ο Μάριος Τόκας, έφυγε από κοντά μας, στα 54 του χρόνια. Ηταν σεμνός και ταλαντούχος. Ισως γι αυτό ξεχάστηκε.

Σάββατο 25 Απριλίου 2009

ΤΟ ΣΚΕΠΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗΣ!





Το γκρεμισμένο σκέπαστρο στο Ακρωτήρι Θήρας, που κόστισε μία ζωή, πέντε τραυματίες και καμιά 40αριά εκατομμύρια ευρώ, τώρα πάλι στην επικαιρότητα με την αντιπαράθεση του νομάρχη Κυκλάδων και του ανασκαφέα Χρ. Ντούμα.




Τι γίνεται μ΄ εκείνο το έρημο στέγαστρο στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης; Ούτε το γεφύρι της Αρτας να ήταν... Εκτός του οτι η κατάρρευσή του στοίχισε τη ζωή σε έναν συνάνθρωπό μας, εκτός του οτι είχε πέντε τραυματίες, εκτός του οτι προκλήθηκαν άγνωστης έκτασης αρχαιολογικές ζημίες, αποτελεί και μια ιστορία υπερτιμολογήσεων χωρίς προηγούμενο. Τώρα γίνεται πάλι εδίο αντιπαράθεσης... 

Ο Πέτρος Τατούλης, υφυπουργός Πολιτισμού, ήδη από τον Απρίλιο του 2004 είχε ανακοινώσει (ενώ οι εργασίες για την τοποθέτηση του στεγάστρου βρισκόταν σε εξέλιξη) ότι όχι μόνο ο χώρος θα ήταν επισκέψιμος, αλλά και η είσοδος θα ήταν δωρεάν. Ετσι, έγινε το κακό την ώρα που βρισκόταν από κάτω ομάδα τουριστών… Ουδείς είχε δώσει σημασία σ΄ αυτά που έλεγαν οι εργάτες, ότι «ακούγονται τριγμοί από την κατασκευή». Το έργο είχε δημοπρατηθεί το 1999 από την Αρχαιολογική Εταιρεία με προϋπολογισμό 3,1 δις δρχ. (9.115.600 ευρώ), η σύμβαση υπογράφηκε για ποσό 7 δις δρχ. (20,6 εκατ. ευρώ) και το συνολικό κόστος έφθασε τελικά τα… 40,6 εκατ. ευρώ!  Δηλαδή 346% πάνω από την αρχική δημοπράτηση! Το έργο που είχε ενταχθεί και στο Β΄ ΚΠΣ και στο Γ΄ ΚΠΣ, τον Ιούλιο του 2004 απεντάχθηκε και η δαπάνη καλύφθηκε από εθνικούς πόρους! Τον Σεπτέμβριο του 2005 κατά τη διάρκεια κατασκευής του έργου από κοινοπραξία τεχνικών εταιρειών, μία από τις 55.000 χαλύβδινες ράβδους που συγκρατούσαν το στέγαστρο τσάκισε και το στέγαστρο σωριάστηκε πάνω στα κεφάλια των ανίδεων τουριστών που είχαν πάει να θαυμάσουν την περίφημη πόλη της αρχαίας Θήρας! Η πλάκα είναι ότι ενώ το έργο κατασκευαζόταν μέσα σε επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο ιδιοκτησίας του υπουργείου Πολιτισμού, το υπουργείο δεν είχε καμία απολύτως σχέση με το έργο (αν και πλήρωνε)! Αναθέτουσα αρχή και φορέας υλοποίησης ήταν η «Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία» (ΝΠΙΔ) που διοικούσε και επέβλεπε το έργο μέσω μιας εταιρείας τεχνικών συμβούλων στην οποία η Αρχαιολογική Εταιρεία είχε αναθέσει τα σχετικά καθήκοντα. Το σχήμα αυτό διαχείρισης είχε επιλεγεί επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Η Αρχαιολογική Εταιρεία, όμως κάνει μεν αρχαιολογικές ανασκαφές, αλλά δεν ασχολείται με τεχνικά έργα ούτε διαθέτει τεχνική υπηρεσία. Η εταιρεία είχε αναλάβει έναντι ιδιαίτερα παχυλών αμοιβών τα ίδια καθήκοντα για πολλά μεγάλα έργα που χρηματοδοτούντο κατά το παρελθόν από το υπουργείο Πολιτισμού. Μέσω δε μιας άλλης εταιρείας των ίδιων προσώπων, εξασφάλιζε πόρους και κοινοτικά κονδύλια. Η τελευταία αυτή εταιρεία, μάλιστα, υπήρξε ο σύμβουλος διαχείρισης του υπουργείου Πολιτισμού στο Β΄ ΚΠΣ και στο Γ΄ ΚΠΣ τόσο επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ όσο και επί ΝΔ, έχοντας διατελέσει σύμβουλος του πρώην γ.γ. Χρ. Ζαχόπουλου.

Τι γίνεται τώρα με το μισογκρεμισμένο στέγαστρο; Η Πολεοδομία Θήρας, αρνείται να εκδώσει σχετική οικοδομική άδεια. Και το υπουργείο Πολιτισμού προωθεί για ψήφιση στη Βουλή τροπολογία στο νομοσχέδιο για τους Μεσογειακούς Αγώνες, που προβλέπει την έκδοση κοινής υπουργική απόφασης μεταξύ των υπουργών Πολιτισμού και ΠΕΧΩΔΕ, που θα επέχει θέση οικοδομικής άδειας. Με την τροπολογία αυτή δίνονται όροι δόμησης στον αδόμητο αρχαιολογικό χώρο για την προστασία των αρχαίων και έτσι θα νομιμοποιούνται όλες οι κατασκευές (φυλάκια, δεξαμενές ομβρίων, εγκαταστάσεις του βιολογικού καθαρισμού, κυλικείο και το νέο στέγαστρο του Ακρωτηρίου). Ετσι ξεκίνησε μια αντιπαράθεση ανάμεσα στο νομάρχη Κυκλάδων και τον ανασκαφέα του Ακρωτηρίου Χρήστο Ντούμα. Ο νομάρχης έβγαλε ενημερωτικό δελτίο για να διαφωτίσει το κοινό θέτοντας μια σειρά ερωτημάτων, όπως το ότι «η υποβληθείσα μελέτη που κατετέθη για αναθεώρηση της υπάρχουσας άδειας δεν είχε θεωρηθεί και εγκριθεί από καμία δημόσια υπηρεσία», ενώ «υπήρχαν φήμες ότι είχε αλλοιωθεί αυθαίρετα η εφαρμογή της πρώτης μελέτης με μεταφορά της θέσης των υποστυλωμάτων». Και ο κ. Ντούμας ανταπαντά λέγοντας ότι «η τεχνική υπηρεσία του υπουργείου Πολιτισμού, που είχε εγκρίνει την αρχική μελέτη για το στέγαστρο του αρχαιολογικού χώρου του Ακρωτηρίου, δεν θεωρείται κρατική υπηρεσία από τον κ. νομάρχη;» Υποστηρίζοντας επιπλέον ότι οι μετατροπές που έγιναν στην αρχική μελέτη, υπαγορεύτηκαν από την ανάγκη προστασίας των αρχαιοτήτων. Και αναρωτιέται πώς είναι δυνατό οι μετατροπές αυτές να περιήλθαν σε γνώση του Γραφείου Πολεοδομίας από «φήμες» και να χαρακτηρίζονται ως αυθαίρετες, όταν ακριβώς για τις μετατροπές αυτές ο εργολάβος υπέβαλε επίσημα αίτηση για αναθεώρηση της οικοδομικής αδείας; Αξίζει να σημειωθεί ότι για τη νέα μελέτη του έργου υπάρχει ένα κονδύλι 12 εκατ. ευρώ ως αποζημίωση από την ασφαλιστική εταιρεία του στεγάστρου, ενώ τα υπόλοιπα θα δοθούν από την κατασκευάστρια κοινοπραξία.

Εμείς από την πλευρά μας, ως πολίτες αυτής της έρημης χώρας, δεν έχουμε να πούμε άλλο: φτιάχτε επιτέλους ρε καραγκιόζηδες το στέγαστρο που κόστισε ένα σκασμό λεφτά στον ελληνικό λαό κι αφήστε τα γινάτια!...                            

Πυροβολισμοί έξω απο το ALTER


Πυροβολισμοί έπεσαν έξω απο το τηλεοπτικό κανάλι ALTER γύρω στις 11.30 το πρωί στο Περιστέρι. Ενα λευκό αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν δύο άτομα, ακολουθούμενο απο ένα τζιπ, πέρασε μπροστά απο το κανάλι και πυροβόλησε στον αέρα τέσσερις φορές. Οι πυροβολισμοί, όμως, είχαν αρχίσει λίγο πριν. Οι άγνωστοι πυροβόλησαν άλλες τρεις φορές, πριν φθάσουν μπροστά στο κανάλι. Πριν απο ενάμιση μήνα άγνωστοι είχαν επιτεθεί και πάλι στο ίδιο κανάλι πυροβολώντας και ρίχνοντας εκρηκτικό μηχανισμό που όμως δεν εξερράγη και διέφυγαν με μηχανάκια. Την ευθύνη είχε αναλάβει τότε η "Σέχτα Επαναστατών". 
Ανεξάρτητα απο το ποιοί κρύβονται πίσω απο τη νέα αυτή επίθεση, που δεν γνωρίζουμε αν πρόκειται στην ουσία για επίθεση κατά του καναλιού ή για κυνηγητό μπράβων, αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι το ξέφραγο αμπέλι που έχει καταντήσει η χώρα μας - και ειδικά η Αθήνα. Οι αλλεπάλληλες επιθέσεις, δολοφονίες, πυροβολισμοί, μαχαιρώματα κλπ., δείχνουν την κατάσταση στην οποία βρίσκεται πρωτίστως η πολιτεία, αλλά και οι πολίτες που πλέον φοβούνται να βγουν απο τα σπίτια τους αφού μπορεί να τους πάρει κάποια ξώφαλτση.      

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ





(Franz Kline 1910-1962, Untitled, Circus Performers, oil on canvas 22X26)






Ζούμε σε ένα μεγάλο τσίρκο. Το κακό, όπως σε όλα τα τσίρκο, είναι ότι τα «ζώα» που στεγάζονται εκεί, πρέπει να δουλεύουν διαρκώς για να ευχαριστούν τα αφεντικά τους, ενώ παράλληλα δεν υπάρχει καμία προστασία τους. Κι αν βέβαια μιλάμε για παραδοσιακό τσίρκο, τότε το κακό μπορεί να μετριαστεί με την παρέμβαση κάποιας οικολογικής οργάνωσης. Εδώ, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Γιατί καμία οικολογική οργάνωση δεν ενδιαφέρεται για τα άλλα «ζώα», δηλαδή εμάς. Θα πείτε: για τα άλλα «ζώα» (εμάς δηλαδή), υπάρχουν τα πολιτικά κόμματα. Έλα όμως που και αυτά ενδιαφέρονται για την άσκηση της πολιτικής τους και για την κατάληψη (κάποτε…) της εξουσίας… Σιγά που τα κόμματα θα ενδιαφερθούν για εμάς τα «ζώα» - εκτός από τις περιστασιακές εκείνες περιπτώσεις που επιβάλλεται η ψήφος μας για να τους στείλουμε στη βουλή.

Μιλάμε για απαγόρευση της κουκούλας, αλλά επιτρέπουμε το κουκούλωμα της υπόθεσης Βατοπεδίου. Όχι ότι δεν μπορεί να αντιστραφεί, αλλά ποιος το θέλει; Το άλλοθι που παρέσχε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γιώργος Σανιδάς στη ΝΔ, για να μην πάει η δικογραφία για το Βατοπέδι στη Βουλή, μπορεί να ανατραπεί. Κι ας ενήργησε ως πολιτικός και όχι ως εισαγγελικός λειτουργός υποκαθιστώντας τη Βουλή. Και μάλιστα την ίδια στιγμή που δύο εισαγγελείς εφετών ( Ευσταθία Σπυροπούλου και Παντελής Στραγάλης) ολοκληρώνοντας την προκαταρκτική τους έρευνα και με σημείωμά τους προς τον προϊστάμενο της εισαγγελίας εφετών Κυριάκο Καρούτσο, ζητούσαν να διαβιβαστεί στη Βουλή η υπόθεση, βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών! Οι δύο εισαγγελείς έκαναν το καθήκον τους (όπως και οι άλλοι δύο που παραιτήθηκαν, επειδή η υπόθεση είχε μείνει στα «μισά» του δρόμου προς το Κοινοβούλιο επειδή είχαν «σκοντάψει» σε ευθύνες υπουργών). Ο πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Δημήτρης Λινός είναι κατηγορηματικός: «Στη συγκεκριμένη περίπτωση, μόνη αρμόδια να κρίνει αν συντρέχουν στοιχεία για την ενοχή ή όχι υπουργών είναι η Βουλή... Το Σύνταγμα έτσι λέει, ότι πρέπει να το διαβιβάσει στη Βουλή….» Αλλά ποιος τον ακούει…

Η υπόθεση Παυλίδη, από την άλλη πλευρά, θα έλθει στη Βουλή. Και η πρώην πρόεδρος της Βουλής Άννα Ψαρούδα Μπενάκη, το μόνο που είχε να πει ήταν ότι «δεν πρόκειται για εθνικό θέμα». Ε, βέβαια, μόνο δωροδοκίες και εκβιασμούς περιέχει… Δείχνει όμως και κάτι ακόμα. Την κατάντια στην οποία έχει περιέλθει αυτός ο τόπος και πώς το πολιτικό μας σύστημα απαξιώθηκε.

Πάντως, υπάρχει και ένα καλό. Έχουμε… επιλογές. Μπορούμε να διαλέξουμε σκάνδαλο και να εντρυφήσουμε σε αυτό! Η Siemens, το Βατοπέδι, ο Παυλίδης, οι καταγγελίες του δημάρχου Τήλου για το σαπιοκάραβο της άγονης γραμμής, η προμήθεια των πυραύλων “Patriot” (με σύμβαση του 2001, κόστους 100 εκατ. ευρώ και μίζες 10 εκατομμυρίων). Μπορούμε να διαλέξουμε σκάνδαλο και να το ευχαριστηθούμε!

Υπάρχουν και τα ακόμη πιο ευτράπελα. Για παράδειγμα η Φάνη Πάλλη Πετραλιά. Που έχει την εντύπωση ότι απευθύνεται σε κρετίνους. Σας δίνω, λέει, μια δέσμη μέτρων απασχόλησης, που αφορούν σε επιδότηση πρόσληψης στους δήμους, στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στην κατάρτιση σε νέες ειδικότητες και στη στήριξη της οικογενειακής και κοινωνικής ζωής. Το πακέτο αυτό θα κοστίσει 3,2 δις ευρώ στο ήδη υπερχρεωμένο κράτος. Και η υπουργός Απασχόλησης διευκρινίζει ότι «θα ενισχυθούν οι εργαζόμενοι που έχασαν εισόδημα λόγω της μείωσης του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, μετά την εφαρμογή από τις επιχειρήσεις του μέτρου της τετραήμερης απασχόλησης»! Κι εμείς πρέπει να σ΄ ευχαριστήσουμε τώρα; Για την νομοθέτηση αρχικά της αθλιότητας του ελαστικού ωραρίου και των «εργαζομένων – λάστιχο», κι έπειτα των «μέτρων» που τους πετάμε για να τους σώσουμε από την αθλιότητα στην οποία τους πετάξαμε; Και είστε εσείς η ίδια ευχαριστημένη από τη «ρύθμιση» των χρεών προς το ΙΚΑ (που θα αποπληρωθούν σε οκτώ χρόνια με ελάχιστη προκαταβολή 5%, χωρίς πρόσθετα τέλη και προσαυξήσεις, ενώ για όσους πληρώσουν τοις μετρητοίς, θα γίνει έκπτωση… 80%); Αυτή η αθλιότητα, για πέστε μας, πώς ωφελεί τους εργαζόμενους; Και πώς την ελληνική οικονομία; Την απάντηση την ξέρει η υπουργός Απασχόλησης, όπως την ξέρουμε και όλοι εμείς. 

 

Υπάρχει όμως και άλλο ευτράπελο. Ο… καλλωπισμός της Αττικής. Ναι, σας ορκίζομαι. Θα αλλάξουν, λέει την αρχιτεκτονική της. Και να είχε αρχιτεκτονική η Αττική, πάει στο διάολο. Αλλά σε Κρανίου Τόπο βρισκόμαστε ρε παιδιά… Έλεος. Κι εσείς εξαγγέλλετε έναν αχταρμά από «δράσεις» που είναι για γέλια και (κυρίως) για κλάματα; Θέλετε να μας κάνετε να πιστέψουμε πως ό,τι δεν έγινε από την τουρκοκρατία μέχρι σήμερα, θα γίνει τώρα; Θα ελέγξετε την εμφάνιση των κτιρίων ώστε να πληρούν τις προϋποθέσεις του αισθητικά άρτιου; Και ποιος από εσάς γνωρίζει περί αισθητικής; ΄Η μήπως θέλετε να μας κάνετε να πιστέψουμε ότι θα ελέγχετε το φύτεμα στις πρασιές και στους ακάλυπτους χώρους, ότι θα φτιάξετε διατάξεις για αφαίρεση των κεραιών και των κλιματιστικών στα δώματα… Ολόκληρη η Αττική είναι ένα «φαιό νταμάρι» που λέει και το τραγούδι, βουτηγμένη στο χάος. Κι εσείς μας κοροϊδεύετε;

 

Αφήνω πια, εκείνη την σύνταξη Ειδικού Ποινικού Κώδικα για την προστασία των ζώων από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης… Που θα επιβάλλει, κατά πως λέει, οικονομικές ποινές σε όσους κακοποιούν ή θανατώνουν ΣΚΟΠΙΜΩΣ τα ζώα. Θέλω να βρουν ΕΝΑΝ που να παραδεχτεί ότι σκότωσε ΣΚΟΠΙΜΩΣ κάποιο ζώο. Κι είναι βέβαιο ότι ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης γνωρίζει πολύ καλά, ότι τα πάντα στην Ελλάδα γίνονται τυχαία. Απλούστατα, η μπαρούφα αυτή,  αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για συνάντηση με εκπροσώπους 200 ζωοφιλικών σωματείων και ενώσεων – που παρεμπιπτόντως είναι και… ψηφοφόροι! Για να μην πούμε για τις οδηγίες της Ε.Ε. που καλεί τα κράτη – μέλη της να εφαρμόσουν καλύτερες συνθήκες κατά την μετακίνηση των ζώων (για παράδειγμα στα ζώα που «φιλοξενούνται» στα τσίρκο).

 

Τελειώνοντας (σαν μια άλλη Πετρούλα), θα κλείσω με την «σκληρή γλώσσα Καραμανλή προς την Τουρκία» κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στη Λευκωσία. Ο «κουρασμένος πρωθυπουργός» βρήκε το… κουράγιο να κατηγορήσει την Τουρκία για αλαζονεία και να χαρακτηρίσει την πολιτική της για την Κύπρο παρωχημένη, διχαστική και απειλητική. Λες και αυτό δεν το γνωρίζουμε όλοι και πρώτα απ΄ όλα οι Κύπριοι. Λες και δεν ξέρουμε ότι οι Τούρκοι κάνουν τη δουλειά τους και μας έχουν γραμμένους στα παλιά τους τα παπούτσια. Οι «αετοί» του Πενταγώνου δεν πήραν άραγε χαμπάρι αυτό που δημοσίευσε η ΣΦΗΝΑ, ότι οι Τούρκοι είναι έτοιμοι να εγκαταστήσουν τελευταίου τύπου σύστημα ραντάρ που θα ελέγχει κάθε σπιθαμή του Αιγαίου και θα μπλοκάρει ηλεκτρονικά τις επιχειρήσεις της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας; Κι ότι αυτό θα εγκατασταθεί στα κατεχόμενα της Κύπρου;

Δεν γνωρίζει ο πρωθυπουργός ότι οι Τούρκοι θέλουν τουλάχιστο το μισό Αιγαίο; Δεν βλέπει ότι η μισή έκταση του Αιγαίου αποτελεί ελληνικό εθνικό χώρο και η άλλη μισή διεθνή χώρο, που όμως συνδέει ελληνικά νησιά με την ηπειρωτική Ελλάδα, άρα για την Ελλάδα έχει διαφορετική βαρύτητα η υπόθεση του Αιγαίου απ΄ ό,τι για την Τουρκία; Δεν βλέπει ότι οι Τούρκοι επιτυγχάνουν σιγά – σιγά τους στόχους τους; Πρώτα με τις «γκρίζες ζώνες» που αμφισβητούν την ελληνική επικράτεια σε βραχονησίδες, κι έπειτα την ελληνική κυριαρχία σε κατοικημένα ελληνικά νησιά; Δεν βλέπει ότι τουρκικά αεροπλάνα έχουν ξεσκίσει τον εναέριο ελληνικό χώρο πάνω από τα νησιά μας και πολεμικά τους πλοία φτάνουν μέχρι το Σούνιο; Τι άλλο πρέπει να κάνουν δηλαδή οι άνθρωποι για να βάλουμε κατά μέρος την κούρασή μας και να πάψουμε να είμαστε απλώς παρατηρητές;

Όσο συμβαίνουν όλα αυτά στη χώρα μας, για ένα πράγμα μπορούμε να είμαστε σίγουροι: ότι είμαστε ένα μεγάλο τσίρκο που κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά και που απλώς αρκούμαστε στο να είμαστε οι καρπαζοεισπράκτορες μιας ιστορίας που κάποτε είχε να πει πολλά …                

 

Τετάρτη 22 Απριλίου 2009

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ... ΔΟΥΛΕΙΑ!










Να, λοιπόν, που πέρασε κι αυτό το Πάσχα. Τώρα κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Φάγαμε τα κοψίδια μας, πήγαμε στις ιδιαίτερες πατρίδες μας, άλλοι μείναμε στην πανέμορφη –λόγω έλλειψης αυτοκινήτων- Αθήνα, κι όλοι περάσαμε όσο καλύτερα μπορούσαμε. Τώρα… Ξανά μανά τα ίδια. Ηταν μια μικρή ανάσα στην καθημερινότητα. Αλλά τα προβλήματα είναι ακριβώς τα ίδια όπως και πριν. Μπορεί ο Ιησούς να ξανασταυρώθηκε, να ξαναναστήθηκε, αλλά τα δικά μας προβλήματα... βράχος. Εχουν παραμείνει ίδια και απαράλλακτα!

Οι πολιτικοί μας συσκέφθηκαν για να αντιμετωπίσουν την παράνομη μετανάστευση. Ντόρα Μπακογιάννη, Προκόπης Παυλόπουλος, Χρήστος Μαρκογιαννάκης, Γιάννης Βαληνάκης, Μάριος Σαλμάς τα είπαν και στη συνέχεια η υπουργός Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι «η μη νόμιμη μετανάστευση είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα». Τα μεγάλα μυαλά διαπίστωσαν αυτό που έχουν καταλάβει όλοι οι Έλληνες εδώ και χρόνια!   

Στην υπόθεση της Siemens προκύπτουν λέει νέα στοιχεία. Νέα ονόματα, άγνωστα μέχρι τώρα, έρχονται στο προσκήνιο. Από έναν λογαριασμό (στο όνομα της κ. Αντωνίας Μάρκου) που χρησιμοποιούσε ο Ηλίας Γεωργίου (άλλοτε διευθυντής της Siemens Ελλάδος) έφυγαν από το 1993 μέχρι το 2003 περισσότερα από 10 εκατ. γερμανικά μάρκα. Στον λογαριασμό του Παντελή Καρακώστα στην τράπεζα Credit Suisse το 1998 έγινε έμβασμα 350.000 μάρκων (το πρώτο από αυτά ύψους 200.000 μάρκων έγινε στις 2 Νοεμβρίου 1998). Την ίδια μέρα άλλες 200.000 μάρκα εμβάζονται στον λογαριασμό με κωδικό A. Rocos (το όνομα έχει συνδεθεί με τη θητεία του Αν. Μαντέλη στο υπουργείο Μεταφορών). Σημαντικά ποσά με εμβάσματα γίνονται και στους Σταύρο Καπερνάρο, Σπύρο Ελαφρό, Άγγελο Παναγιώτου, Εμ. Μαραγκάκη καθώς και στις εταιρείες Onyx, Plexus και Vega, οι οποίες περιλαμβάνονται στο σχήμα που φαίνεται ότι είχε δημιουργήσει ο Ηλίας Γεωργίου για να φέρει σε πέρας τις περίπλοκες διαδικασίες της Siemens.

Την υπόθεση για το σύστημα ασφαλείας C4I, την προμήθεια του οποίου είχε αναλάβει η αμερικανική εταιρεία SAIC (με υπεργολάβο την Siemens), ερευνά ο 4ος ειδικός ανακριτής Ν. Ζαγοριανός. 

Η ιστορία Παυλίδη πάει για κουκούλωμα, ενώ ο Καρατζαφέρης, που μέχρι πρότινος έλεγε ότι δεν υπάρχουν ισχυρά στοιχεία για παραπομπή του, τώρα «αναδιπλώθηκε» αφήνοντας να εννοηθεί ότι τάσσεται υπέρ της παραπομπής Παυλίδη.

Κατά τα άλλα, ο 50χρονος βορειοηπειρώτης Θόδωρος Τζοκατζής, αυτοπυρπολήθηκε το μεσημέρι της Μεγάλης Παρασκευής και σώθηκε από δύο αστυνομικούς. Του χρωστούσαν λεφτά του ανθρώπου από τη δουλειά του και δεν του τα έδιναν. Δούλευε στο διαδημοτικό κοιμητήριο «Κούκος» του Βόλου και η σύμβασή του έληξε. Ο άνθρωπος σώθηκε αλλά έχει σαλτάρει!

Ένας άλλος δεν στάθηκε τόσο τυχερός. Ηταν βράδυ της Ανάστασης όταν μια αποκλειστική νοσοκόμα στο νοσοκομείο «Σωτηρία» μόλις γύρισε από τη λειτουργία της ανάστασης έβαλε μια λαμπάδα σε πλαστικό ποτήρι, το ακούμπησε στο κομοδίνο του ασθενούς (που ήταν διασωληνωμένος και ανέπνεε με μηχανική υποστήριξη) και… έφυγε! Το πλαστικό ποτήρι πήρε φωτιά, η φωτιά μεταδόθηκε στα σεντόνια του κρεβατιού και στη φιάλη οξυγόνου, το δωμάτιο και οι διάδρομοι του νοσοκομείου αναπνευστικών νοσημάτων γέμισαν καπνούς, κι όταν κάποιοι έτρεξαν να σβήσουν τη φωτιά με τους πυροσβεστήρες, διαπίστωσαν ότι ήταν… προβληματικοί! Και ο ασθενής πέθανε! Θάνατος ασθενούς μέσα σε νοσοκομείο από τέτοιο αίτιο, είναι επιεικώς απαράδεκτος. Και δείχνει πόση ανευθυνότητα κουβαλάμε.

Υπάρχουν όμως και καλές ειδήσεις. Όπως αυτή της μακροζωίας που παρατηρείται στους κατοίκους της Ικαρίας, που σύμφωνα με έρευνα ξεπερνούν τα 90 χρόνια ζωής. Το καλύτερο είναι, όμως, ότι από αυτούς, το 75% εξακολουθεί να εργάζεται και το (ακόμη καλύτερο) οτι το 70% είναι σεξουαλικά ενεργοί!..

   

 

Σάββατο 18 Απριλίου 2009

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!...



(Bartholome Esteban Mourillo, 1617-1682, Ο μικρός ζητιάνος)











Τους βλέπουμε καθημερινά γύρω μας. Κάποιοι είναι ηλικιωμένοι, κάποιοι άλλοι νεότεροι και ορισμένοι χρήστες ναρκωτικών. Όλοι, όμως, έχουν έναν κοινό παρονομαστή: δεν έχουν στέγη και δεν έχουν να φάνε! Γι  αυτό αναγκάζονται να επαιτούν, άμεσα («δώσε μου κάνα φράγκο να φάω») ή έμμεσα (πουλώντας μαντηλάκια και άλλα μικροπράγματα).

Τα στοιχεία που έδωσε το υπουργείο Υγείας είναι θλιβερά πρώτα απ΄ όλα για το ίδιο το υπουργείο! Έτσι, στην Ελλάδα καταγράφηκαν συνολικά 7.720 άστεγοι Έλληνες, που αναγκάζονται να διανυκτερεύουν σε παγκάκια, ξενώνες, τροχόσπιτα, σκηνές και εγκαταλελειμμένα σπίτια, αποθήκες και στάνες… Πολλοί από αυτούς είτε έχουν μόλις αποφυλακιστεί, είτε έχουν βγει από… νοσοκομείο και δεν έχουν πού να μείνουν!

Η θλιβερή αυτή απογραφή έχει γίνει από τις νομαρχίες όλης της χώρας για λογαριασμό του υπουργείου Υγείας και παρουσιάστηκε σε ειδική εκδήλωση στον Ξενώνα Αστέγων του Ρέντη, παρουσία του υπουργού Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλου και του υφυπουργού Μάριου Σαλμά.

Από το σύνολο των αστέγων, οι 5.324 ζουν στην Αττική, οι 552 στη Θεσσαλονίκη, 415 βρίσκονται στην Αχαΐα, 275 στον Έβρο και 111 στη Λάρισα, ενώ το 20% από αυτούς κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών. Μέσα σ΄ αυτή τη μαυρίλα, ξεχωρίζουν οι νομοί Γρεβενών, Δράμας, Κιλκίς, Κοζάνης και Φωκίδας, όπου δεν καταγράφηκαν άστεγοι.

Το πρόβλημα στη χώρα μας, βεβαίως, δεν ανέκυψε σήμερα. Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος και όλοι στην κυβέρνηση, στην αντιπολίτευση και στα κόμματα) γνωρίζουν την κατάσταση. Ξέρουν ακόμα πολύ καλά, ότι υποχρέωση της πολιτείας είναι να σταθεί δίπλα στους ανήμπορους συμπολίτες μας. Και οπωσδήποτε δεν χρειάζονταν ειδική έρευνα για να εμπεδώσουμε αυτό που ήδη γνωρίζουμε. Τώρα λοιπόν, το υπουργείο Υγείας ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να καταθέσει πρόταση ειδικού προϋπολογισμού για τους αστέγους που θα περιλαμβάνει χρηματοδοτήσεις και των άλλων υπουργείων για την εξυπηρέτηση του συγκεκριμένου σκοπού. Αυτό που έχει σημασία, πάντως, είναι αυτό που λέει το υπουργείο Υγείας, ότι η καταγραφή έγινε στο πλαίσιο επαναπροσδιορισμού παρεχομένων υπηρεσιών στους αστέγους και της ανάπτυξης πολιτικής και στρατηγικών «που θα εδράζονται στην ιδέα της ορθολογικής διαχείρισης του δημοσίου χρήματος, ώστε να εξυπηρετούνται αυτοί που πραγματικά έχουν ανάγκη». Δηλαδή; Τι μας λένε; Το αυτονόητο: ότι μέχρι τώρα, το διακινούμενο για τους άστεγους χρήμα δεν διαχειρίζεται ορθολογικά, ενώ εξυπηρετούνται και κάποιοι που δεν έχουν ανάγκες (ποιοι άραγε)!

Στην όλη κατάσταση θα πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι δεν έχουν καταγραφεί οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης των τσιγγάνων (εκτός κι αν αυτοί θεωρείται ως δεδομένο ότι πρέπει να διαβιούν μες στην αθλιότητα), αλλά και οι μετανάστες, όσοι αναγκάζονται να πηγαίνουν σε κάποιο άσυλο για να φάνε ένα πιάτο φαΐ. Η κατάσταση λοιπόν είναι περισσότερο ζοφερή απ΄ όσο καταγράφεται από το υπουργείο.

Οι κινήσεις αυτές έγιναν ξεκάθαρα για εντυπωσιασμό – ενόψει μάλιστα του Πάσχα. Μετά τις γιορτές, όλα θα ξεχαστούν και κάποιοι συμπατριώτες μας θα εξακολουθήσουν να μην έχουν στέγη και τροφή. Κάποιοι κρατικοί φορείς, όμως, θα μαζεύουν χρήμα για να το διαθέτουν στον «μηχανισμό καταγραφής των αστέγων και των πεινασμένων» με απώτερο στόχο την «εξάλειψη του φαινομένου».

Το ερώτημα που παραμένει σε εμάς είναι: αν παρά το χρήμα που θα μαζευτεί, οι άστεγοι και οι πεινασμένοι δεν μειωθούν, τότε τι θα πρέπει να γίνει με τις υπουργάρες μας και τις εξαγγελίες τους; 

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΚΡΑΤΑ ΚΑΙΡΟ...




(Ο Θ. Τενέζος, βρίσκεται ακόμα σε απεργία πείνας για 60ή ημέρα. Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών...)




Μπήκαμε στη Μεγάλη Εβδομάδα λοιπόν, στην Εβδομάδα των Παθών. Για πολλούς συνανθρώπους μας, όμως η Εβδομάδα αυτή διαρκεί πολύ καιρό. Δείτε όλους εκείνους που συνωστίζονται για ένα δωρεάν πιάτο φαΐ στο Κέντρο Υποδοχής Αστέγων του Δήμου Αθηναίων. Δείτε τους μετανάστες που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα που αντιμετώπιζαν πάντα (αλλά και τα πρόσθετα από τον ρατσισμό που βιώνουν).

Για κάποιους ανθρώπους η Μεγάλη Εβδομάδα διαρκεί χρόνια, χωρίς μάλιστα να υπάρχει προοπτική Ανάστασης! Κάποιοι άλλοι σταυροκοπιούνται βλέποντας όλα αυτά και λένε «δόξα τω θεώ», παρά την αντίθετη προτροπή του ποιητή Μιχάλη Κατσαρού: «Αντισταθείτε σ΄ αυτούς που λένε: Δόξα σοι ο Θεός»!

Ορισμένοι μιλούν για την «εισαγόμενη εγκληματικότητα» που έχει κατακλύσει την ελληνική επικράτεια, αλλά και για το «πρόβλημα αισθητικής» που δημιουργούν οι μετανάστες στους δρόμους. Αλλά όλοι ξεχνούν ότι τις κλοπές των ομολόγων, τις μίζες που έδινε η Siemens, το σκάνδαλο στο Βατοπέδι, την υπόθεση Παυλίδη, τους «κουμπάρους» της ΜΕΒΓΑΛ και τόσα άλλα,  δεν είναι έργα μεταναστών, αλλά Ελλήνων.

Το ότι οδεύουμε προς την εξαθλίωση σε αυτόν τον τόπο, είναι γεγονός. Το ότι οι μετανάστες έχουν κατακλύσει τη χώρα μας, είναι επίσης ένα άλλο. Αλλά η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από παντελή έλλειψη ουσιαστικής μεταναστευτικής πολιτικής. Το φαινόμενο της μετανάστευσης υφίσταται, αλλά δεν μπορεί να το δει κανείς ξεκομμένο απο τις κοινωνικο-πολιτικές αιτίες που το δημιούργησαν. Το ελληνικό κράτος, όμως, μοιάζει να μην απασχολείται από αυτό το γεγονός. Όπως δεν το απασχολεί και το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος των μεταναστών αν και αποτελεί τμήμα των εργαζομένων αυτής της χώρας, αντιμετωπίζονται σαν προϊόν, σαν φθηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό, χωρίς εργασιακά δικαιώματα και χωρίς δικαίωμα νοσηλείας. 

Η Εβδομάδα των Παθών, λοιπόν, είναι μπροστά μας. Ολοι θα συμπάσχουμε, στο ανθρώπινο δράμα, όσο τα πράγματα παραμένουν μέσα στο τέλμα που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε. Στην εξαθλίωση ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας, που οδηγεί την ελληνική πραγματικότητα σε κοινωνικές εκρήξεις αλλά και σε διάφορες μορφές βίας. Η βία κλιμακώνεται και χρησιμοποιείται ως άλλοθι, εντείνοντας την καταστολή και ενισχύοντας τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Τα ΜΜΕ παραπαίουν, παίζοντας παιχνίδια με άγνωστους πολιτικούς σκοπούς, η πολιτεία περιστέλλει τις ατομικές ελευθερίες των πολιτών στο όνομα της «ασφάλειας» και η βία στους δρόμους γιγαντώνεται.       

Τα… πολιτικά πάθη, θα κρατήσουν πολύ περισσότερο από τα Αγια Πάθη της Μ. Εβδομάδας και φυσικά πολύ περισσότερο – τουλάχιστο μέχρι τις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου.

Και κάτι ακόμα. Τα ΜΜΕ έγραψαν από την πρώτη στιγμή για την απεργία πείνας στην οποία έχει κατέβει ο πρόεδρος της Βολιβίας Μοράλες, με στόχο να πιέσει τη Γερουσία να εγκρίνει τον νέο εκλογικό νόμο που προβλέπει περισσότερες έδρες στις φτωχές αγροτικές περιοχές όπου ο Μοράλες έχει απήχηση. Αλλά όλα τα ΜΜΕ δεν λένε ούτε λέξη 60 ημέρες τώρα για την απεργία πείνας του Θόδωρου Τενέζου. Το Πάσχα θα τον βρει ή στο αντίσκηνο ή στο… νοσοκομείο! Κανενός το αυτί δεν ιδρώνει, γιατί το να τα βάλεις με τα καρτέλ θέλει «άντερα» - για να το πω κομψά, μέρες πού΄ ναι…

 

Τετάρτη 8 Απριλίου 2009

ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ "ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ" ΤΟΥΣ

Αφιερωμένο στους τσιγγάνους όλου του κόσμου που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες αλλά αντιστέκονται στην απορρόφηση της πολιτισμικής και γλωσσικής τους ταυτότητας. Με την ευχή να έρθει η μέρα που θα είναι άχρηστη η "Παγκόσμια Ημέρα Ρομά", γιατί υπενθυμίζει ότι οι πολιτείες δεν είναι ευνομούμενες και δεν φέρονται ισότιμα σε όλους τους πολίτες τους.

"Αγάπες μου περαστικές"

Στίχοι Σάκη Καπίρη

Μουσική Μίμη Χριστόπουλου

Πρώτη εκτέλεση Μανώλης Αγγελόπουλος - μία απο τις μεγαλύτερες φωνές που έβγαλε ποτέ η Ελλάδα. 

Απο συναυλία στον Λυκαβητό.


Τρίτη 7 Απριλίου 2009

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΒΑΣΙΛΗ












(Φωτογραφία δημοσιευμένη στον "Ελεύθερο Τύπο")








«Ω γιε μου εσύ μοναχογιέ, που ίσαμε χτες ακόμα,

μου εζέσταινες τα γόνατα με το μικρό σου σώμα!

Τώρα μου ανοίγεις τα φτερά και φεύγεις μακριά μου,

κι αφήνεις το σπιτάκι μας, κι αφήνεις τα φιλιά μου (….)

…Τώρα σε χάνω. Αμίλητη, αδάκρυτη και μόνη

βλέπω τη νύχτα να΄ ρχεται βαριά, και να με ζώνει…»

(Απόσπασμα από το ποίημα της Μυρτιώτισσας «Στο γιό μου»)   

 Ο 27χρονος φοιτητής Βασίλης Κουφολιάς, δεν τα κατάφερε θαμμένος 24 ώρες κάτω από τα ερείπια της Λ΄ Ακουίλα. Καλό σου ταξίδι νέε μου. Είναι άδικο να κοπεί έτσι απλά το νήμα της ζωής σου. Εκφράζω τη λύπη μου στην οικογένεια του Βασίλη, στις δύσκολες αυτές ώρες που περνά. 









ΜΑΣ ΠΗΡΑΝΕ ΧΑΜΠΑΡΙ...


(Στην επάνω φωτογραφία, εικονίζεται ο original Γιώργης Ζορμπάς...)


Ξεκίνησε το ετήσιο «Φεστιβάλ Κωμωδίας» στη Μελβούρνη με τη συμμετοχή εκατοντάδων κορυφαίων κωμικών και συγκροτημάτων απ΄ όλο τον κόσμο. Αλλά την παράσταση έκλεψε το συγκρότημα των Αυστραλών ιθαγενών Aboriginals, «Chooky Dancers», που παρουσίασαν την δική τους εκδοχή του «Ζορμπά» του Μίκη Θεοδωράκη, χορεύοντας με τον δικό τους τρόπο συρτάκι. Και φυσικά αποθεώθηκαν. Ο «χορός του Ζορμπά» έκανε διάσημους ανά τον κόσμο τους ιθαγενείς από το απομονωμένο Elcho Island απ΄ όπου κατάγονται (βόρεια της Αυστραλίας με 2.000 κατοίκους που ζουν σε πρωτόγονη κατάσταση) πρώτη φορά πριν από δύο περίπου χρόνια, όταν πήραν μέρος στην εκδήλωση «Γλέντι» που οργάνωσε η Ελληνική Κοινότητα του Ντάργουιν στη Β. Αυστραλία. Τότε, εκτός από τους παραδοσιακούς τους χορούς και «τιμής ένεκεν» παρουσίασαν και την δική τους εκδοχή για τον «Ζορμπά» κλέβοντας την παράσταση!
Δε λέω, καλός και ο χαβαλές, αρκεί να μην κινδυνεύουν να υποκατασταθούν τα ιστορικά περιστατικά από τον χαβαλέ. Γιατί τότε ένας ολόκληρος λαός χαρακτηρίζεται ως «χαβαλεδιάρικος» ελλείψει της άλλης (και ολοκληρωμένης) άποψης. Για παράδειγμα, ο χαβαλές του Τίτο –ελλείψει αντιλόγου, ο οποίος είναι και η ιστορική αλήθεια- ένας ολόκληρος λαός έφτασε σήμερα στο σημείο να αναγκάζεται να αποδείξει ότι η Μακεδονία, η Βεργίνα, ο Μεγαλέξανδρος είναι η Ελλάδα και όχι τα Σκόπια. Και για να πάμε ακόμα πιο πίσω, όταν ρωτήσεις τους Αμερικάνους –την κοινή γνώμη δηλαδή- τι ήταν ο Οδυσσέας, θα σου πουν «ένας μπαγαπόντης, πονηρός και τυχοδιώκτης» και συνακόλουθα ως συνώνυμος του Ελληνα. Ο Οδυσσέας είναι συνώνυμος του Ελληνα, αλλά όχι για τους λόγους που πιστεύουν οι Αμερικάνοι. Και ποιος τους άφησε να καλλιεργήσουν αυτή την άποψη; Μα, ο χαβαλές! Ο ελληνικός χαβαλές που σε κάθε περίπτωση αφήνεται να κάνει τη δουλειά του. Μια ρετσινιά που δύσκολα σβήνει.
Αυτό που σε τελευταία ανάλυση υποστηρίζω, είναι ότι ο χαβαλές είναι δικαίωμα του καθενός, αρκεί να μην γίνεται αυτοσκοπός. Αρκεί να μην εξομοιώνεται ένας ολόκληρος λαός με τον χαβαλέ. Θα πείτε: μήπως είναι παρατραβηγμένη μια τέτοια άποψη; Γιατί, όμως να είναι παρατραβηγμένη μια άποψη όταν ένα βίντεο σαν κι αυτό που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και το έχουν ήδη δει κοντά δύο εκατομμύρια άτομα, να «περνάει» (αθέλητα υποστηρίζω) το μήνυμα ότι αυτός είναι ο Ελληνας που εκθείασε ένας μεγάλος συγγραφέας και ενσάρκωσε ένας μεγάλος πρωταγωνιστής του κινηματογράφου… Ο Ελληνας τυχοδιώκτης, ο «έξω καρδιά» και ο χαβαλές. Καλό θα ήταν να γνώριζαν οι πάντες με το ίδιο εύρος, ποιος ακριβώς ήταν ο Ζορμπάς. Ο Ζορμπάς δεν ήταν ένας χορός, ένα αποκύημα φαντασίας ενός συγγραφέα. Δεν ήταν ένας τυχοδιώκτης, αλλά ένας άνθρωπος που πάλευε να τα βγάλει πέρα. Ένα πρόσωπο υπαρκτό που λεγόταν Γιώργης στην πραγματικότητα και ήταν φίλος με τον Νίκο Καζαντζάκη, ο οποίος τον μετέτρεψε σε ήρωα του μυθιστορήματός του με τίτλο «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά». Δεν είναι κακό να μάθουν ότι εκτός από τον χαβαλέ ο Ζορμπάς γεννήθηκε στο Λιβάδι Κολινδρού (στην Πιερία) το 1865, ήταν γιος του πλούσιου τσέλιγκα και κτηματία Φώτη Ζορμπά, είχε άλλα τρία αδέρφια (την Κατερίνα, τον Γιάννη και τον Ξενοφώντα) και δούλεψε στο Καταφύγι, στα κτήματα και στα κοπάδια του, έγινε ξυλοκόπος και αργότερα πήγε στη Χαλκιδική. Κι ότι όταν έφτασε στο Παλαιοχώρι, όπου έζησε στο σπίτι ενός φίλου του και δούλεψε μεταλλωρύχος σε μια γαλλική εταιρεία στη Στρατονίκη, γνωρίστηκε με τον αρχιεργάτη του μεταλλείου Γιάννη Καλκούνη και παντρεύτηκε την κόρη του Ελένη με την οποία έκαναν οκτώ παιδιά. Ο θάνατος της Ελένης έφερε τη δυστυχία στην οικογένειά του και ο Ζορμπάς εγκατέλειψε το Παλαιοχώρι, πήγε στο Ελευθεροχώρι Πιερίας (οκτώ χλμ. από τον Κολινδρό) όπου έμενε ο αδελφός του Γιάννης Ζορμπάς, ο γιατρός. Και το 1915 πήγε στο Αγιο Ορος αποφασισμένος να γίνει καλόγερος, όπου και γνώρισε τον Καζαντζάκη με τον οποίο δέθηκαν με μια δυνατή φιλία. Μαζί πήγαν στη Μάνη όπου εκμεταλλεύτηκαν τα ορυχεία της Πραστοβάς (κοντά στη Στούπα Μεσσηνίας), όπου ο Καζαντζάκης εμπνεύστηκε το έργο του «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά». Ο Ζορμπάς θα τελείωνε την ταραγμένη ζωή του στα Σκόπια όπου εγκαταστάθηκε ασχολούμενος με τα ορυχεία, θα παντρευόταν ξανά και θα έκανε και άλλα παιδιά και νέα οικογένεια και με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, την κατάσχεση των ορυχείων από τους Γερμανούς, την πείνα που ακολούθησε και την ναζιστική λαίλαπα, θα πέθαινε το 1941. Ο τάφος του βρίσκεται στο νεκροταφείο των Σκοπίων Μπούτελ. Δισέγγονός του ήταν και ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της ελληνικής ροκ, ο αδικοχαμένος Παύλος Σιδηρόπουλος. Εγγονή του Ζορμπά ήταν η Αννα Γκάιγκερ, αρχιτέκτων που ζούσε στο Βελιγράδι όπου και πέθανε το 2002, ένα από τα δύο παιδιά της Κατίνας, κόρης του Γιώργου Ζορμπά. Η Αννα είχε οργανώσει πολλές φορές εκδηλώσεις προς τιμή του Καζαντζάκη και ερχόταν στην Ελλάδα. Η μητέρα της Αννας, η Κατίνα, ήταν η μικρότερη κόρη του Γιώργη Ζορμπά που έζησε κοντά του περισσότερο καιρό απ΄ όλα τα παιδιά του, αφού την πήρε μαζί του στο Βελιγράδι μετά τον θάνατο της μητέρας της Ελένης. Η Αννα Γκάιγκερ είχε αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα με πολλές δυσκολίες, ήταν παντρεμένη και είχε δύο κόρες, τη Mελίνα, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Johns Hopkins των HΠA, και την Kαταρίνα, φοιτήτρια στην Aθήνα. Στοιχεία για τον Ζορμπά παρουσίασε και ο λογοτέχνης Γιώργος Αναπλιώτης στο βιβλίο του «Ο αληθινός Ζορμπάς».

Τον Δεκέμβριο του 1964 έγινε η πρεμιέρα στην Ελλάδα της ταινίας του Μιχάλη Κακογιάννη που βασιζόταν στο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη, με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Πρωταγωνιστής στον ομώνυμο ρόλο του Ζορμπά ο Αντονι Κουίν και οι Λίλα Κέντροβα, Ειρήνη Παππά, Αλαν Μπέιτς και Πία Λίντστρομ.

Αυτά για την ιστορία…

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ



Η ψυχή μας βρίσκεται δίπλα σε όλους εκείνους που θρηνούν τα θύματά τους στην γειτονική Ιταλία. Και ευχόμαστε να πάνε όλα καλά για τους υπόλοιπους, που δεν έχουν ακόμα απεγκλωβιστεί απο τα ερείπια και απο τους άστεγους που άφησε πίσω της η μανία της φύσης...


Ο τρομερός σεισμός της Ιταλίας των 6,3 Ρίχτερ (ο πιο φονικός μετά το 1980, όταν μια σεισμική δόνηση μεγέθους 6,5 βαθμών της κλίμακας είχε προκαλέσει τον θάνατο 2.735 ανθρώπων στα νότια της χώρας), αυτή τη φορά είχε ως επίκεντρο την ορεινή περιοχή Αμπρούτσο, στην πόλη Λ΄ Ακούιλα. Τα αποτελέσματά του είναι γνωστά, εκατοντάδες οι νεκροί, πολλοί αγνοούμενοι, χιλιάδες τραυματίες και δεκάδες χιλιάδες άστεγοι. Φυσικά συλλυπούμαστε όλες τις οικογένειες που χτυπήθηκαν από την φυσική καταστροφή και έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους. Η περίπτωση, όμως, αναδεικνύει ταυτόχρονα και μιαν άλλη διάσταση του προβλήματος των σεισμών, που δεν είναι αμιγώς ιταλική και έχει πολλές ομοιότητες με ανάλογες καταστάσεις στην Ελλάδα.

Διαβάζω από το http://apneagr.blogspot.com  για τον τεχνοκράτη Guido Bertolaso (αρχηγό Πολιτικής Προστασίας στην κυβέρνηση Μπερλουσκόνι). Στις 31 του περασμένου Μάρτη είχε βγει και είχε «αφορίσει» τον σεισμολόγο Τζιανπάολο Τζουλιάνι, ο οποίος είχε προβλέψει νωρίτερα τον σεισμό στην περιοχή προτρέποντας τους κατοίκους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους γιατί έρχεται μεγάλος σεισμός, έχοντας μάλιστα αναρτήσει και στο Ιντερνετ τα ευρήματα σχετικά με τις εκπομπές ραδονίου, που σχετίζονται με τους σεισμούς. Ο Bertolaso τον κατήγγειλε ότι σπείρει τον πανικό και οι αρχές τον ανάγκασαν να αποσύρει τα γραφόμενά του από το Ιντερνετ. Η πολιτική προστασία της Ιταλίας συσκέφθηκε και αποφάνθηκε ότι οι μικροσεισμοί που είχαν διαπιστωθεί στην περιοχή αποτελούσαν τυπική ακολουθία σεισμών απόλυτα φυσιολογική για την περιοχή! Ακόμα και τώρα, μετά την καταστροφή, οι αρχές επιμένουν ότι δεν επρόκειτο για πρόβλεψη του Τζουλιάνι, αλλά για… σύμπτωση! O Bertolaso ανέλαβε κυβερνητικά καθήκοντα στις 7 Νοεμβρίου 2001 και η θητεία του ανανεώθηκε στις 21 Μαΐου 2008. Είναι ο άνθρωπος που μπορεί να διαχειρίζεται ένα σωρό κονδύλια (από τον προϋπολογισμό, τα ευρωπαϊκά κονδύλια και από μη κυβερνητικές οργανώσεις…). Είναι ο άνθρωπος που διαχειρίστηκε 42 εκατομμύρια για τον ασιατικό σεισμό (που κανείς δεν γνωρίζει πού βρίσκονται) και είναι ο επίσημος διαχειριστής της FAO το 2002. Και καταλήγει το blog: «Μήπως υπάρχουν βαρόνοι παντού, που δεν επιτρέπουν άλλες φωνές;»

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΑΡΩΤΣΟΥ

Η περίπτωση είναι γνωστή, αλλά ας την πούμε άλλη μια φορά. Ο 62χρονος καθηγητής Παναγιώτης Βαρώτσος, είναι απόφοιτος του Φυσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, μετεκπαιδευμένος στη Γερμανία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ. Το 1986 εκλέχτηκε καθηγητής του Τμήματος Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, στον Τομέα Φυσικής Στερεάς Κατάστασης, ενώ διετέλεσε πρόεδρος του Τμήματος από το 1994 μέχρι το 1996. Μαζί με τους Καίσαρα Αλεξόπουλο και Κωνσταντίνο Νομικό ανέπτυξαν το 1981 τη μέθοδο πρόγνωσης σεισμών ΒΑΝ την οποία από τότε διευθύνει. Το 1995 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Ωνάση για το περιβάλλον, ενώ έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών (το 1978) και το Εμπειρίκειο Ίδρυμα (1986). Είναι διευθυντής του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Φυσικής του Στερεού Φλοιού της Γης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ από την 1η Σεπτεμβρίου 2007 είναι διευθυντής του Εργαστηρίου Φυσικής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Οι προβλέψεις που έκανε για τους σεισμούς στον ελλαδικό χώρο, δέχθηκαν τα πυρά πολλών επιστημόνων, που τον ειρωνεύτηκαν και τον παρουσίασαν περίπου σαν τσαρλατάνο! Κάποιοι είπαν ότι «ο Βαρώτσος δεν γνωρίζει τι είναι σεισμός», τον γελοιοποίησαν λέγοντας ότι τα σήματα που έπαιρνε η ομάδα ΒΑΝ δεν ήταν προσεισμικές ενδείξεις, αλλά… «βιομηχανικοί θόρυβοι», σήματα από κεραίες κινητής τηλεφωνίας και άλλα τέτοια… Και όλοι κατέληγαν στο ότι είναι άχρηστο το ΒΑΝ. Κι ας είχε προβλέψει τα 6,5 Ρίχτερ νότια της Καλαμάτας τον Φεβρουάριο του 2008 (το ΕΘΝΟΣ είχε βγει με πρωτοσέλιδη την πρόβλεψη Βαρώτσου 4 μέρες πριν τον σεισμό). Κι ας είχε κάνει εκατοντάδες σωστές προβλέψεις. Κάθε φορά που προέβλεπε (αναγκαζόμενος να στείλει τις προβλέψεις του στο… Cornel) το ΥΠΕΧΩΔΕ και ο ΟΑΣΠ τον ειρωνεύονταν. Το 1999 ο Βαρώτσος και η ομάδα ΒΑΝ είχαν γίνει «επικίνδυνοι». Τον Σεπτέμβριο εκείνης της χρονιάς εκδηλώθηκαν συντονισμένες ενέργειες απαξίωσης με φραστικές επιθέσεις. Τα κονδύλια που κάποιοι διαχειρίζονταν για τους σεισμούς ήταν πολλά και μεγάλα, για να αφήσουν έναν Βαρώτσο να τους… κατατροπώσει. Στην πορεία οι άλλοτε συνεργάτες του Βαρώτσου ακολούθησαν αυτόνομο ερευνητικό δρόμο. Στα τέλη Σεπτεμβρίου 1999 ο Βαρώτσος αποπέμφθηκε από την Επιστημονική Επιτροπή Εκτίμησης Κινδύνου (αργότερα, κάποιοι από τους σεισμολόγους που έβαλαν κατά του καθηγητή, παραδέχθηκαν το λάθος τους και προσχώρησαν στους μαχητικούς υποστηρικτές του)!

ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Εκτός από την ομάδα ΒΑΝ στη χώρα μας, υπάρχουν και άλλοι επιστήμονες που εργάζονται συλλογικά ή και μόνοι τους πάνω στη μελέτη πρόδρομων φαινομένων των σεισμών. Αν τα στοιχεία όλων αυτών συνεκτιμηθούν, ίσως μπορέσει να δοθεί μια σαφέστερη εικόνα για τη σεισμική δραστηριότητα στη χώρα μας, αλλά και σε άλλες χώρες. Ρώσοι και Ιάπωνες ήδη συνεργάζονται σε εφαρμογές πρόβλεψης των σεισμών αξιοποιώντας περίπου δέκα διαφορετικές επιστημονικές μεθόδους. Στην Ιαπωνία ήδη κυκλοφορούν πειραματικά και οι πρώτες οικιακές συσκευές πρόβλεψης σεισμού, που ειδοποιούν 15-20 δευτερόλεπτα πριν από τον σεισμό! Στην Ελλάδα τέτοιες τεχνικές έχουν επίσης αναπτυχθεί, υπάρχει μάλιστα το σύστημα Shields (:Ασπίδες) στο Πανεπιστήμιο Πάτρας που προειδοποιεί ηχητικά 20 δευτερόλεπτα πριν από την εκδήλωση του σεισμού, δίνοντας τη δυνατότητα αντίδρασης ή διαφυγής από ένα κτίριο. 

Ολα αυτά, όμως, παραμένουν «θαμμένα» από τους επίσημους φορείς, όπως εξάλλου γίνεται και στην Ιταλία, γιατί τότε η «πίτα θα έπρεπε να ξανακοπεί» και κάποιοι έχουν βολευτεί με το σημερινό της μέγεθος...        




Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥ "ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ"

(Ρος Ντέιλι, Στέλιος Πετράκης, Κέλυ Θωμά, Pedram Khavar Zamini και Peggy Barriere, σε δύο συνθέσεις του Ρος Ντέιλι σε ρυθμό 4/4 και "Μαντηλάτο" απο παράσταση που δόθηκε τον Μάρτη του 2007 στο θέατρο Χαρουπόμυλου στο Ρέθυμνο) 

Ο Ρος Ντέιλι είναι Ιρλανδός και ένας εξαιρετικός μουσικός με άρτια μουσική κατάρτιση και παιδεία, δεξιοτέχνης της κρητικής λύρας, που πάνω από 30 χρόνια μελετάει και διδάσκει την κρητική παράδοση. Στο Χουδέτσι της Κρήτης (20 χλμ. έξω από το Ηράκλειο), ίδρυσε το Μουσικό Εργαστήρι «Λαβύρινθος» όπου λειτουργεί μόνιμη έκθεση με σπάνια μουσικά όργανα από διάφορες περιοχές του κόσμου, διοργανώνοντας παράλληλα σεμινάρια και master classes με κορυφαίους δασκάλους απ΄ όλο τον κόσμο και με ετήσια συμμετοχή 350-400 μαθητών (35 εθνικοτήτων). Οι μαθητές και οι δάσκαλοι του Εργαστηρίου, διδάσκουν σε μουσικές σχολές και πανεπιστήμια της Ελλάδας και της Ευρώπης. 

Τον Ρος τον θυμάμαι εκεί γύρω στο 1982 να παίζει καμιά φορά λύρα για τους φίλους του στην ταβέρνα «Μαδάρες» της οδού Φυλής στην Αθήνα. Ο Ρος έμαθε να παίζει περίπου 18 όργανα και ρίζωσε στην Ελλάδα, όπου μαθήτευσε στη σχολή του περίφημου λυράρη Κώστα Μουντάκη (που ίδρυσε την πρώτη σχολή κρητικής λύρας «Απόλλων» στο Ηράκλειο, το 1979). Ο Ρος αγάπησε πολύ την Ελλάδα και ειδικά την Κρήτη, σε σημείο μάλιστα που η ομιλία του απέκτησε το χαρακτηριστικό κρητικό ιδίωμα.
Σε συνέντευξη τύπου που έδωσε στις 17 Μαρτίου στην Αθήνα, ο Ρός Ντέιλι ανάγγειλε την αναστολή των εργασιών του «Λαβύρινθου», λόγω έλλειψης κονδυλίων. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το υπουργείο Πολιτισμού αρνήθηκε να βοηθήσει, ενώ ο μέχρι φέτος βασικός συνεργάτης της προσπάθειας, ο δήμος Νίκος Καζαντζάκης που κάλυπτε το οικονομικό έλλειμμα των περίπου 35.000-45.000 ευρώ ετησίως για τα 25 με 30 καλοκαιρινά σεμινάρια που γίνονταν στην Κρήτη, δήλωσε αδυναμία να συνεχίσει την χρηματοδότηση. Το χωριό Χουδέτσι έγινε γνωστό στο εξωτερικό, εξαιτίας των δραστηριοτήτων του Μουσικού Εργαστηρίου «Λαβύρινθος».
Η χρηματοδότηση αυτού του ποσού, θα έπρεπε να γίνει χωρίς συζήτηση, όπως ακριβώς συμβαίνει με τις τριήμερες εκδηλώσεις των «Υακίνθειων» (κάθε Ιούλιο στα Ανώγεια) που χρηματοδοτούνται με 70.000 ευρώ, εμπνευστής των οποίων είναι ο τραγουδοποιός Γιώργος Δραμουντάνης, γνωστός και ως Λουδοβίκος των Ανωγείων. Βέβαια, ο Ρος Ντέιλι δεν είναι προσωπικός φίλος της Νατάσας Καραμανλή (και προέδρου του συλλόγου «Ανέμη»), αλλά ούτε και υπήρξε προσωπικός φίλος του πάλαι ποτέ ισχυρού γενικού γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού Χρήστου Ζαχόπουλου (όπως ο Λουδοβίκος), ούτε και πήρε ποτέ επιχορήγηση 220.000 ευρώ με υπογραφή Γιώργου Βουλγαράκη.
Είναι ντροπή να σπαταλιούνται εκατομμύρια ευρώ για εκδηλώσεις εγνωσμένα κακής πολιτιστικής ποιότητας και «παρδαλής» ταυτότητας, όπως η Eurovision, και να απαξιώνονται προσπάθειες όπως του Ρος Ντέιλι, περιθωριοποιώντας ένα έργο ζωής, που προωθεί στα πέρατα του κόσμου την κρητική ταυτότητα. Και όλα αυτά από έναν… Ιρλανδό!


Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΗ ΣΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΨΟΥΝ (ΚΑΙ) ΣΗΜΕΡΑ!...





ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΟΣΟΙ ΛΕΝΕ ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΑΘΩΑ ΨΕΜΑΤΑΚΙΑ. 
ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΣ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ - ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ 364 ΗΜΕΡΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΦΛΟΜΩΣΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ!...