Ο ΝΟΜΟΣ ΤΩΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΩΝ...

Σήμερα το απόγευμα περνώντας τη Β. Σοφίας, στο ύψος του Μουσείου Μπενάκη, έπεσα στο συλλαλητήριο που κατευθυνόταν στην πρεσβεία του Ισραήλ όπου συμμετείχαν η Συμμαχία «Σταματήστε τον πόλεμο», το Ελληνικό κοινωνικό Φόρουμ, παλαιστινιακές οργανώσεις, το ΚΚΕ (μ-λ), αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Η πορεία έφθασε κοντά στην ισραηλινή πρεσβεία, πέταξαν πέτρες κατά των ΜΑΤ, έκαψαν σημαίες του Ισραήλ, φώναξαν συνθήματα, και δέχθηκαν «απωθήσεις», δακρυγόνα, χημικά και χειροβομβίδες κρότου και λάμψης. Η διαμαρτυρία είχε στόχο τη συνεχιζόμενη σφαγή στη Γάζα.
Φυσικά είμαστε με τον μέρος εκείνων που επιθυμούν το τέλος της σφαγής. Φυσικά είμαστε με εκείνους που καταδικάζουν ΚΑΙ τη στάση της Χαμάς – γιατί είναι γνωστό ότι ο θάνατος δεν έχει «χρώμα» πολιτικό και δεν ενδιαφέρει ποιος τον σπέρνει...
Καθώς προχωρούσα ανάμεσα σε διμοιρίες των ΜΑΤ, κλούβες και αστυνομικά οχήματα, μια λέξη κόλλησε στο μυαλό μου: ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ. Σκέφτηκα ότι στο όνομα της «πιθανότητας» οι Ισραηλινοί βομβαρδίζουν τη Γάζα σκοτώνοντας ΚΑΙ αμάχους ΚΑΙ παιδιά. Το ίδιο έκαναν και οι Αμερικάνοι αφού ισοπέδωσαν το Αφγανιστάν (για την «πιθανότητα» να βρουν τον άφαντο Μπιν Λάντεν και το φάντασμα της Αλ Κάιντα) και αιματοκύλισαν το Ιράκ (για την «πιθανότητα» ύπαρξης πυρηνικών). Το ίδιο έκαναν και οι Τούρκοι (για την «πιθανότητα» να τους χτυπήσουν οι Κούρδοι, ισοπεδώνοντας τα χωριά τους).
Αναρωτιέμαι, άραγε, ποιες είναι οι «πιθανότητες» να επιβιώσουμε εμείς οι Έλληνες ως λαός, όταν ανεχόμαστε χρόνια τώρα τις τουρκικές προκλήσεις. Που είναι γνωστό ότι αποσκοπούν στην αλλαγή του στάτους στην περιοχή του Αιγαίου, αλλά και της Θράκης, με την απόπειρα δημιουργίας «γκρίζων ζωνών». Αναρωτιέμαι ακόμα, τι ρόλο έπαιξε η πριν από ένα χρόνο «κίνηση καλής θέλησης» του Καραμανλή για εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Τέλος αναρωτιέμαι τι θα έκανε το Ισραήλ, η Αμερική ή η Τουρκία, αν καθημερινά παραβιάζονταν ο εναέριος εθνικός τους χώρος από μαχητικά αεροσκάφη άλλων χωρών. Θα ζούσαν μέσα στην δική μας ολύμπια ηρεμία, κάνοντας «επιθέσεις φιλίας», χαρακτηρίζοντας εκείνους που προχωρούν σε τέτοιες ενέργειες ως «δύστροπους γείτονες» και αντιδρώντας χλιαρά σε όλα αυτά; Όχι βέβαια. Εδώ είναι Ελλάδα. Και στην Ελλάδα έχουμε καταφέρει σημαντικά πράγματα με την ηρεμία, την σύνεση, τον άκρατο φιλειρηνισμό μας. Είμαστε τόσο «σεμνοί και ταπεινοί», που κοντεύουμε να γίνουμε σούργελα, τόσο με τους Σκοπιανούς, όσο και με τους Τούρκους…