Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ: Ο ΕΥΚΟΛΟΣ ΣΤΟΧΟΣ

Το μοντέλο που ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ με τα οικονομικά σκάνδαλα –τα θυμάστε, δεν είναι δα πολύ μακριά- με τις πρωτοεμφανιζόμενες εταιρειούλες που η μετοχή τους ξαφνικά τινάζονταν στα ύψη και τα δισεκατομμύρια έτρεχαν στα ταμεία, έφερε αποτέλεσμα.
Σήμερα, οι εργαζόμενοι εκείνων των επιχειρήσεων, βρίσκονται στο δρόμο και ζητούν τα δεδουλευμένα τους! Αλλά η σαπίλα έχει προχωρήσει πολύ περισσότερο, οδηγώντας σε μαρασμό την ελληνική κοινωνία. Το «σύστημα» έγινε ακόμα πιο επικίνδυνο.
Η περίπτωση της Κωνσταντίνας Κούνεβα, της καθαρίστριας που δέχτηκε δολοφονική επίθεση και έχασε το μάτι της από κάποιους που της πέταξαν βιτριόλι στο πρόσωπο, δείχνει την κατάντια αυτών που μας κυβερνούν. Το μαφιόζικο χτύπημα είχε στόχο τον παραδειγματισμό των συναδέλφων της Κούνεβα, που με μαεστρία πέρασε στα ψιλά, αφού επελέγη η στιγμή που τα ΜΜΕ ήταν στραμμένα στον «επαναπροσδιορισμό» σε… εξοστρακισμό, της δολοφονίας του μικρού Αλέξη.
Αλλά, συνενοχή υπάρχει από πολλούς στην ανοχή αυτών των λαμόγιων. Και να πώς: Κάποια λαμόγια, λοιπόν, άνοιξαν μια επιχείρηση με αντικείμενο την υπενοικίαση εργατών σε άλλες εταιρείες – οι περισσότεροι από τους οποίους, όπως και η Κούνεβα, μετανάστες. Ποιοι παίρνουν το «πακέτο» αυτό; Μα οι δημόσιες επιχειρήσεις, όπως στην περίπτωση της Κούνεβα ο ΗΣΑΠ. Γιατί το παίρνουν; Γιατι το «πακέτο» είναι φθηνό. Και γιατί είναι φθηνό; Γιατί απλούστατα η εταιρεία εκμίσθωσης εργατών, καταληστεύει τους εργαζόμενούς της. Πώς; Προσλαμβάνοντας αποκλειστικά μετανάστες με πράσινη κάρτα, ώστε να μη μπορούν να μιλήσουν με τον φόβο της απέλασης… Αν μιλήσουν; Το παράδειγμα της Κούνεβα, λειτουργεί αποτρεπτικά… Η Κωνσταντίνα Κούνεβα (της οποίας η μητέρα είχε απολυθεί από την ίδια εταιρεία αλλά και η ίδια μετατέθηκε στο Μαρούσι) μια εβδομάδα πριν της βγάλουν το μάτι διεκδικούσε –προσωπικά αλλά και ως γ.γ. της Παναττικής Ενωσης Καθαριστών και Οικιακού Προσωπικού- την καταβολή ολόκληρου του δώρου Χριστουγέννων αλλά και την υπογραφή λευκών συμβάσεων (που δεν γνωρίζουν πώς συμπληρώνονται στη συνέχεια), εργασία έξι ωρών αλλά πληρωμή για 4,5 (ώστε να μην ξεπερνούν τις 30 ώρες εβδομαδιαίως και αναγκαστεί το αφεντικό να τους εντάξει στα βαρέα). Την Κούνεβα δεν την ήθελαν νεκρή – θα το είχαν πράξει άλλωστε. Την ήθελαν ζωντανή προς παραδειγματισμό των υπολοίπων και την επέλεξαν γιατί ήταν μετανάστρια και μάχιμη συνδικαλίστρια.
Το πράγμα πέρασε στα ψιλά. Συνένοχοι όλοι αυτοί που το αποσιώπησαν, αλλά και ο ΗΣΑΠ που δέχτηκε αυτή την κατάσταση. Συνένοχοι και όλοι όσοι ανέχονται την ύπαρξη παρακρατικών επιχειρήσεων, γιατί όσο σιωπούν, η γενιά των 700άρηδων γίνεται καθεστώς, τα λαμόγια πληθαίνουν, οι απολυμένοι είναι χιλιάδες, οι μετανάστες εξαθλιώνονται, συλλαμβάνονται και κρατούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αυτή είναι η δημοκρατία που οραματίζεστε; Να δούμε, εσείς οι πολιτικοί που ενδιαφέρεστε για τα κοινά, θα θυμηθείτε να πείτε μια κουβέντα στο ανήλικο παιδί της Κούνεβα, αν μη τι άλλο ποιος είναι ο ένοχος, όταν έρθει η ώρα να σκυλεύσετε την ψήφο μας;

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΤΕΓΟΥΣ

Στο ΕΘΝΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ (21-12-2008) δημοσιεύτηκε μια πραγματικά ανατριχιαστική έρευνα για τους άστεγους. Η έρευνα έγινε για λογαριασμό της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Κλίμακα», με δείγμα 200 ατόμων πανελλαδικά (σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λάρισα), που σχεδιάστηκε από την κοινωνική ψυχολόγο Διαμαντούλα Βλαντώνη και αναλύθηκε στατιστικά από τον ψυχολόγο Σπύρο Αντωνίου μαζί με ομάδα κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων, υπό την εποπτεία του ψυχιάτρου Κυριάκου Κατσαδώρου. Οι άστεγοι του δείγματος, ζουν στο δρόμο, είτε προσωρινά σε ξενώνες («Κλίμακα», Κοινωνικός ξενώνας Καρέα, ξενώνας δήμου Θεσσαλονίκης, Αρσις κ.ά.)
Τα αποτελέσματα: Διάστημα παραμονής στο δρόμο 23,5% έως 5 χρόνια, 23% πάνω από 5 χρόνια, 19,1% έως ένα χρόνο, 18,6% έως έξι μήνες και 15,8% έως δύο χρόνια. Επίπεδο εκπαίδευσης 33,3% έχουν βγάλει το δημοτικό, 23,5% το λύκειο, 23% το γυμνάσιο, 10,9% έχουν πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ και 9,3% είναι αναλφάβητοι.
Οι λόγοι για τους οποίους έμειναν χωρίς στέγη ήταν 50,3% λόγω οικονομικών προβλημάτων και χαμηλού εισοδήματος, 46,4% λόγω ανεργίας, 35,4% λόγω ανεπαρκούς στήριξης από την οικογένεια, 16,6% λόγω διαζυγίου ή χωρισμού και 13,3% λόγω χρήσης ναρκωτικών ή αλκοόλ.
Ακόμα, το 42% έχουν παιδιά (κατά μέσο όρο δύο) αλλά δεν ζουν μαζί τους, δύο στους τρεις όμως λένε ότι έχουν επικοινωνία με τα παιδιά τους. Οι εκτιμήσεις είναι ότι οι άστεγοι πανελλαδικά πλησιάζουν τους 20.000, που ζουν είτε στο δρόμο, είτε σε ξενώνες για περιορισμένο διάστημα! Το ακόμα πιο ανατριχιαστικό στην περίπτωση, είναι το ότι η έρευνα αυτή αφορά το έτος 2006… Κι όπως καταλαβαίνετε, σήμερα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα.
Τα συμπεράσματα που μπορούμε να βγάλουμε έχουν ενδιαφέρον. Ο «σύγχρονος» άστεγος δεν είναι μοναχικός, είναι εγγράμματος (ενώ ένας στους 10 έχει πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ), έχει παιδιά με τα οποία επικοινωνεί και αναγκάστηκε να μείνει στο δρόμο γιατί καταστράφηκε οικονομικά από δάνεια, κάρτες, ανεργία…. Οι οικογένειές τους δεν τους στήριξαν και μόνον περίπου ένας στους δέκα είναι χρήστης ναρκωτικών ή αλκοολικός.
Πρόκειται δηλαδή για ανθρώπους της «διπλανής πόρτας». Που κατέληξαν απόκληροι της κοινωνίας, σωστά ανθρώπινα ερείπια, που χτυπήθηκαν αλύπητα από τις δυσκολίες της ζωής και δεν κατάφεραν να το ξεπεράσουν. Ζουν σαν σκιές ανάμεσά μας, σε πάρκα και πεζόδρομους, σε εγκαταλελειμμένα σπίτια ή εσοχές διαφόρων κτιρίων για να προστατεύονται από τις καιρικές συνθήκες. Κι όταν δεν αντέχουν άλλο, αυτοτραυματίζονται ή κάνουν κάποια αξιόποινη πράξη (για να περάσουν μια «άνετη» νύχτα στο… νοσοκομείο ή το κρατητήριο)! Και καμιά φορά αλληλοσκοτώνονται για μια «θέση στο παγκάκι», όπως συνέβη λίγες μέρες πριν στον Πειραιά!
Αυτή είναι η Ελλάδα που θέλουμε, ρε καθίκια;

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΤΗ ΔΕΝ ΜΕΤΡΑΕΙ;

*Σας το μεταφέρω αυτούσιο από την «Ελευθεροτυπία»: «Κράτος που αποφασίζει να αφαιρεί ζωές όποτε θέλει, είτε εδώ είτε στην Κανταχάρ, δεν μπορεί να μου υποδείξει το πώς θα πεθάνω. Αν εκχωρήσουμε στην δικτατορία των υγιεινών το δικαίωμα να καθορίζουν τον τρόπο που θα πεθάνουμε, τότε τους εκχωρούμε και το δικαίωμα του πώς θα ζήσουμε». Τάδε έφη Λιάνα Κανέλλη, φανατική καπνίστρια – όπως κι εγώ. Προσυπογράφω! Και ο αντίλογος (από την ίδια εφημερίδα) του Νίκου Δήμου: «Επειδή είμαι εναντίον της βίας, κάθε είδους βίας, είμαι και εναντίον της βίας που ασκούν οι καπνιστές, υποχρεώνοντας τους μη καπνιστές να εισπνέουν τον καπνό τους. Το παθητικό κάπνισμα επιβαρύνει σοβαρά την υγεία. Είναι θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι καπνιστές είναι ελεύθεροι να επιλέξουν τον καρκίνο των πνευμόνων, την αποφρακτική πνευμονοπάθεια ή το έμφραγμα – αλλά ΜΟΝΟ για τον εαυτό τους». Σέβομαι την άποψη του κ. Δήμου, αρκεί να μη μου ασκεί κηδεμονία (και μάλιστα βίαιη κατά τους δικούς του λόγους) αν δεν επιθυμώ να κόψω το τσιγάρο. Καλύτερα δεν θα ήταν να διαδηλώσει κατά του κράτους και των καπνοβιομηχανιών που πουλάνε τα τσιγάρα τους ελεύθερα, να δώσει οριστική λύση στα εργοστάσια που… καπνίζουν, στα αεροπλάνα που μας γεμίζουν κηροζίνη, στα αυτοκίνητα που μας γεμίζουν καυσαέρια;

O ΚΗΠΟΥΡΟΣ ΜΟΥ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ...

*Ήθελα να ήξερα, τι μυαλό κουβαλάνε οι υφυπουργοί Εσωτερικών και Πολιτισμού αντίστοιχα κ.κ. Θανάσης Νάκος και Γιάννης Ιωαννίδης, αλλά και ο… Νικοπολίδης. Η ξεφτίλα, κύριοι, θα σας ακολουθεί όλους, μετά τον διορισμό με κοινή σας υπουργική απόφαση (που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης) του γνωστού ποδοσφαιριστή (αμοιβόμενου με 800 χιλιάρικα το χρόνο) στη θέση του… δενδροκηπουρού στο δήμο Κηφισιάς! Η πλάκα είναι ότι σύμφωνα με δηλώσεις του δημάρχου Κηφισιάς, αν ο Νικοπολίδης αποδεχτεί τελικά την ξεφτίλα, τότε θα τον βάλει να δουλέψει! Ε, ρε χαρές οι νοικοκυρές της Κηφισιάς…

ΕΦΥΓΕ Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΛΑΪΟΥ

Στα «ψιλά» πέρασε από τα ΜΜΕ ο θάνατος της 67χρονης διεθνούς φήμης βυζαντινολόγου Αγγελικής Λαΐου (και δεύτερης γυναίκας ακαδημαϊκού). Η Αγγελική Λαΐου, χτυπημένη από τον καρκίνο, πέθανε σε νοσοκομείο των ΗΠΑ. Η Αγγελική Λαΐου γεννήθηκε στην Αθήνα (με καταγωγή από τον Άγιο Γεώργιο Βοιωτίας). Τέλειωσε το Κολέγιο Αθηνών, σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Brandeis των ΗΠΑ. Απέκτησε διδακτορικό στο Χάρβαρντ με ειδίκευση στη Βυζαντινή Ιστορία, το 1975 εξελέγη τακτική καθηγήτρια της Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Rutgers όπου το 1981 έλαβε τον τίτλο της διακεκριμένης καθηγήτριας, οπότε έγινε και τακτική καθηγήτρια στο Χάρβαρντ, στην έδρα της Βυζαντινής Ιστορίας. Από το 1985-1988 διετέλεσε πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας του Χάρβαρντ και εξελέγη (1988) τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1995 τιμήθηκε με το παράσημο του «Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής». Από το 1989-1998 ήταν διευθύντρια του Ερευνητικού Κέντρου Βυζαντινών Σπουδών του Χάρβαρντ Dumbarton Oaks, ενός από τα μεγαλύτερα Κέντρα Βυζαντινών Σπουδών στον κόσμο. Ως επισκέπτρια καθηγήτρια δίδαξε σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ αλλά και σε ακαδημαϊκά πανεπιστήμια στην Ευρώπη. Το 2000 έπειτα από πρόσκληση του τότε πρωθυπουργού Κ. Σημίτη εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Επικρατείας με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, αλλά παραιτήθηκε το 2002.
Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο, που εστίαζε στους οικονομικούς και κοινωνικούς θεσμούς του Βυζαντίου και στην ιστορία των γυναικών και της οικογένειας. Έργα της, μεταξύ άλλων, η «Οικονομική Ιστορία του Βυζαντίου, από τον 7ο ως τον 15ο αιώνα», «Η αγροτική κοινωνία στην ύστερη βυζαντινή εποχή» βασισμένο σε απογραφές των περιουσιακών στοιχείων λαϊκών και εκκλησιαστικών γαιοκτημόνων. Είχε παντρευτεί τον πρώην πρόεδρο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Σταύρο Θωμαδάκη και έχει ένα γιο.

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

ΣΤΑ "ΨΙΛΑ"....

* Ναι ρε παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ... Το σύμπαν ολόκληρο εξυφαίνει σκευωρίες, εκτοξεύει λάσπη και οργανώνει σχέδια εναντίον σας. Αλλη όρεξη δεν είχαν...
Παραδεχτείτε οτι κάνατε... πατάτα, πράγμα που άρχισαν να βλέπουν ακόμα και μέσα στο ίδιο σας το κόμμα. Στελέχη δικά σας προβληματίζονται έντονα για την στάση σας με τους κουκουλοφόρους και τους καραγκιόζηδες που αυτοαποκαλούνται αντιεξουσιαστές (οι πραγματικοί αντιεξουσιαστές λυπούνται για τις ζημιές που προκλήθηκαν σε μαγαζιά τα περισσότερα απο τα οποία είναι καταχρεωμένα, άλλωστε το απέδειξαν με την κίνησή τους να ανοίξουν λογαριασμό σε... αστική τράπεζα για να μαζευτούν χρήματα για ένα περίπτερο που καταστράφηκε στη Θεσσαλονίκη).
Τις μπαρούφες που είπατε, δεν τις άκουσαν μόνο η Παπαρήγα και ο Καρατζαφέρης, αλλά και στελέχη δικά σας. Διαφορετικά, τι λόγο είχε η παρέμβαση του ιστορικού ηγέτη του χώρου, του Λεωνίδα Κύρκου αν όχι να σας επαναφέρει στην τάξη; Οχι βέβαια οτι θα ίδρωνε τ΄ αυτί σας. Αλλά ό,τι δεν κατάφερε ο Λεωνίδας Κύρκος, το κατάφεραν οι δημοσκοπήσεις που έδειξαν πτώση των ποσοστών....

*Τα δε τηλεοπτικά κανάλια και οι υπεύθυνοί τους, βρίσκονταν στην κοσμάρα τους. Την ώρα που ο Τάσσος Παπαδόπουλος κηδευόταν, στην Αθήνα δύο τηλεοπτικά κανάλια έδειχναν σε απευθείας μετάδοση την κηδεία του Μπάμπη Λαζαρίδη! Πέρα απο κάθε λογική...

*Και για νά΄ χουμε καλό ρώτημα: πού είναι εκείνα τα 28 δις, ΟΕΟ; Οι επιχειρηματίες βαρέθηκαν τη συζήτηση για το περιβόητο πακέτο. Οι αιτήσεις δανεισμού απορρίπτονται με καταιγιστική συχνότητα, το κόστος του δανεισμού αυξάνεται με απροκάλυπτους εκβιασμούς των τραπεζών, οι επιχειρήσεις βουλιάζουν, οι ακάλυπτες επιταγές αυξήθηκαν κατά 160% απο πέρυσι τον ίδιο καιρό, και τα Χριστούγεννα απέχουν πια τρεις μέρες!

*Οι μόνοι που θα πάρουν στα σίγουρα χριστουγεννιάτικο μποναμά, φαίνεται πως είναι το καρτέλ των διυλιστηρίων και οι εταιρείες χονδρεμπόριου καυσίμων. Κι αυτό, χάρις στον Φώλια. Που πριν μερικές μέρες ενσωμάτωσε τα περισσότερα αιτήματα των χονδρέμπορων στην απόφασή του, που σαφώς είναι αντίθετη με εκείνη της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Ετσι, τα διυλιστήρια μπορούν ανενόχλητα να διαμορφώνουν τις τελικές τιμές διυλιστηρίου, ενω οι χονδρέμποροι (οι γνωστές μεγαλοεταιρείες που ελέγχουν ολόκληρο σχεδόν το χονδρεμπόριο) παίρνουν άδεια απο το υπουργείο να μην γράφουν στις υφιστάμενες συμβάσεις με τους πρατηριούχους τις εκπτώσεις που χορηγούν, όπως ζητούσε η Επιτροπή, αλλά και να δίνουν εκπτώσεις εκεί που θέλουν και σε όποιο ποσοστό θέλουν. Ετσι εξυγιαίνεται η αγορά, κύριε Φώλια; Να αναθέσεις με απόφασή σου σε ιδιωτική εταιρεία (που θα επιλεγεί σύντομα με διαγωνισμό και έναντι αμοιβής 400.000 ευρώ) αρμοδιότητες υπερυπουργείου; Γιατί περί τι άλλου πρόκειται, όταν θα μελετά και θα εισηγείται στο υπουργείο Ανάπτυξης θέματα αρμοδιότητας του υπουργείου Οικονομικών, του υπουργείου Μεταφορών και της Επιτροπής Ανταγωνισμού; Ντροπή!

*Α, και πού΄ σαι Θέμο. Μια και ακούγεται οτι θέλεις να κόψεις τον ομφάλιο λώρο απο το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ και να ανοίξεις δική σου εφημερίδα, έχε υπόψη σου οτι υπάρχουν και άνεργοι δημοσιογράφοι... Ετσι για να μην ξεχνιόμαστε...


*Στην "Ελευθεροτυπία" κλήθηκαν, λέει, τα στελέχη να περικόψουν τους μισθούς τους. Το 75% της "Χρυσής Ευκαιρίας" πουλήθηκε στη Global Finance και κάποιος που αναρωτήθηκε τι έγιναν τα λεφτά αυτά, πήρε την απάντηση οτι πάνε σε αποπληρωμή δανείων... Ετσι, μπορεί άνετα να (αυτο)περικόψει τον μισθό του χωρίς τύψεις!

*Αλλά προβλήματα έχει και η Εκκλησία. Φημολογείται οτι θα προχωρήσει σε απολύσεις προσωπικού (μετά τις γιορτές) για να μειώσει τα... περιττά έξοδα! Οικονομική δυσπραγία γαρ, λόγω του σκανδάλου Εφραίμ!

ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ: ΟΔΕΥΟΥΝ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ...

Λοιπόν, έχουμε και λέμε.
Διαβάζω σήμερα στο ΠΑΡΟΝ, δημοσίευμα με τίτλο "Κατάρρευση κυκλοφοριών". Η ανατριχιαστική αναφορά για την πανελλαδική κυκλοφορία της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ με 39.800 φύλλα (στην Αθήνα ήταν 23.740 φύλλα), της "Ελευθεροτυπίας" 34.250 φύλλα και του "Ελεύθερου Τύπου" 29.960 φύλλα δείχνει το επίπεδο και την κατάντια των "παραδοσιακών" εφημερίδων. Το ΠΑΡΟΝ δίνει την εξήγηση οτι οι κυκλοφορίες οφείλονται στην αναξιοπιστία των ΜΜΕ και στο οτι ο κόσμος θεωρεί πλέον οτι δεν γράφουν την αλήθεια αλλά αυτά που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Και είναι σωστό. Φταίνει επίσης το οτι οι εφημερίδες δεν έχουν φροντίσει να ανανεωθούν, δεν μπορούν να ξεπεράσουν την τηλεόραση με κάποιο "αντίπαλο δέος" και ο αναγνώστης δεν έχει να μάθει τίποτα περισσότερο απο αυτά που ακούει απο την πληθώρα των ραδιοφωνικών σταθμών και απο τα δελτία των τηλεοπτικών καναλιών.
Η δημοσιογραφία έχει τα χάλια της. Γιατί αν δεν τα είχε, δεν θα γινόταν προσπάθειες εξαγοράς των αναγνωστών με... χάντρες.
Φταίνε ένα σωρό πράγματα. Οι δεκάδες δημοσιογραφικές σχολές που κάθε χρόνο "παράγουν" χιλιάδες "δημοσιογράφους" χωρίς καμία ουσιαστικά υποδομή, η "νιρβάνα" στην οποία έχει περιπέσει τα τελευταία χρόνια η ΕΣΗΕΑ με το σαφώς αντιδημοκρατικό καταστατικό, η ανεργία που μαστίζει τον κλάδο κλπ. κλπ.
Το κακό δεν είναι μόνο, το οτι οι οι εφημερίδες "όπως έστρωσαν κοιμούνται", το κακό είναι οτι οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι μοιάζουν να μην κάνουν απολύτως τίποτε για να αντιστρέψουν αυτό το κλίμα, παίζοντας το παιχνίδι των αφεντικών τους. Δημοσιογράφοι της τελευταίας δεκαετίας, έχουν ήδη αρχίσει να καταλαβαίνουν οτι (άθελά τους;) έπαιξαν το παιχνίδι των αφεντικών λειτουργώντας ως "ομάδες πίεσης" και σήμερα υπόκεινται και οι ίδιοι τις συνέπειες. Αλλά και οι παλαιότεροι λειτούργησαν -και λειτουργούν- ως αφεντικά αφού στις σχολές όπου οι ίδιοι διδάσκουν εξακολουθούν να πηγαίνουν οι νέοι που πιστεύουν ακόμα στη ρομαντική άποψη οτι η δημοσιογραφία είνα λειτούργημα....
Με τις υγείες όλων μας...

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ

Πέμπτη μέρα και τα επεισόδια δεν έχουν λήξει, σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Και την ίδια στιγμή, ο Κούγιας δήλωσε ότι επρόκειτο για εξοστρακισμό της σφαίρας και όχι για ευθεία βολή.

Οι πολίτες γνωρίζουν κάτι πολύ συγκεκριμένο: ένας μαλάκας μπάτσος έβγαλε το πιστόλι και πυροβόλησε. Το αν εξοστρακίστηκε ή όχι η σφαίρα, δεν αφορά κανέναν. Σημασία έχει ότι έβγαλε πιστόλι σε ένα παιδί και το τραγικό αποτέλεσμα που προκάλεσε.

Απο το 1980 μέχρι σήμερα, υπάρχουν 18 νεκροί -νέα παιδιά όλα- και ένας παράλυτος για όλη του τη ζωή, όλοι απο σφαίρες αστυνομικών ή απο σύνθλιψη κρανίου απο γκλόμπ!

Και στην ιστορία αυτή, υπήρχε η... εναλλαγή της εξουσίας ανάμεσα στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Το 1980 κυβέρνηση ήταν η ΝΔ (2 νεκροί). Το 1985, με ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση 3 νεκροί. Επί Οικουμενικής (1990) 1 νεκρός. Το 1993 (ΝΔ) 1 νεκρός. Απο το 1994 έως το 2003 (ΠΑΣΟΚ) 10 νεκροί και ένας νεαρός παράλυτος. Το 2008 (ΝΔ) 1 νεκρός. Οι νεκροί δεν έχουν χρώμα και σημασία δεν έχει ποιος βρίσκεται στην κυβέρνηση. Σημασία έχει ότι η εξουσία έχει πάντα το ίδιο ΜΑΥΡΟ χρώμα. Και, θα το πω, δυστυχώς, οι περισσότεροι από τους ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ που μας κυβερνάνε, ανεξάρτητα από το κόμμα στο οποίο ανήκουν, έζησαν τη γενιά του Πολυτεχνείου… Είναι αυτοί που βολεύτηκαν. Άραγε είναι ήσυχοι με την συνείδησή τους;

 

Αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι όλα αυτά είναι σημάδια μιας αλλαγής. Μιας μεγάλης αλλαγής που έρχεται. Τα παιδιά, κουκουλοφόροι ή όχι, έχουν συνειδητοποιήσει ότι το μέλλον τους είναι υποθηκευμένο απο εκείνους που κάποτε κόπτονταν για την δημοκρατία και που σήμερα την έχουν γράψει στα παλαιά τους τα παπούτσια. Μπορεί να μην έχουμε ένα Πολυτεχνείο σήμερα, έχουμε όμως ανάλογα φαινόμενα. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι οι λόγοι που προκάλεσαν την εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν υπάρχουν πλέον. Δηλαδή, δεν έχουμε δικτατορία.  

 

 Αυτό που έχει μεγάλη σημασία, είναι το ότι επιτέλους κάποιοι σηκώθηκαν από τους καναπέδες και βγήκαν στους δρόμους. Ο,τι δεν κατάφεραν τα κόμματα, γιατί δεν είναι σε θέση να πείσουν, το έκαναν όσοι το αποφάσισαν από μόνοι τους. Γιατί αναγνώρισαν την ματαιότητα των σπουδών τους. Γιατί αναγνώρισαν ότι παίρνοντας τα πτυχία τους, το μόνο που θα μπορέσουν να καταφέρουν είναι 600-700 ευρώ. Γιατί αναγνώρισαν ότι η κυβέρνηση, κόντρα σε όλα όσα συμβαίνουν, μοιάζει να τα αγνοεί και περνά αντιλαϊκούς νόμους για την παιδεία.

Επιχειρώντας να εξισώσει τα δημόσια πανεπιστήμια με τα ιδιωτικά. Όποιος έχει λεφτά, μπορεί να εξισωθεί με κάποιον που έλιωσε από το διάβασμα σε ένα δημόσιο ΑΕΙ.

 

Και κάτι ακόμα. Η δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα, ότι οι κουκουλοφόροι εκτελούν εντολές, είναι ολίγον ακατανόητη. Δηλαδή μας λέει ότι προϋποθέτει κάποιο σχέδιο. Τελικά, ας μας πει η ίδια η γενική γραμματέας του ΚΚΕ, ποιο είναι αυτό το σχέδιο; Αρκετές παπαριές έχουμε ακούσει μέχρι τώρα. Αν έχει κάποιες συγκεκριμένες πληροφορίες, οποιοσδήποτε, ας βγει να τις πει ΔΗΜΟΣΙΑ.

Κανείς δεν αντιλέγει ότι ανάμεσα στους κουκουλοφόρους μπορεί να υπάρχουν και κακοποιά στοιχεία. Εκείνοι που έκαναν τις λεηλασίες και το πλιάτσικο. Στην αναμπουμπούλα, ο λύκος χαίρεται, άλλωστε. Κανείς δεν αντιλέγει, επίσης, ότι και κάποια ακροδεξιά στοιχεία μπορεί να μπήκαν στο χορό για τους δικούς τους λόγους. Αλλά πολλοί φόρεσαν κουκούλες γιατί φοβούνται μήπως η συμμετοχή τους έχει συνέπειες στη δουλειά τους. Είναι όμως πάρα πολλοί και εκείνοι που δεν φόρεσαν κουκούλες. Οι περισσότεροι μαθητές. Δεκαπεντάχρονα και δεκαεξάχρονα παιδιά. Όχι, δεν ήταν χαβαλές, όχι δεν ήταν απλοί χουλιγκάνοι, αυτό το κατάλαβαν οι πάντες. Η τραγική δολοφονία του μικρού Αλέξη υπήρξε μόνον η αφορμή. Προϋπήρξε η σωρεία απανωτών σκανδάλων. Λέτε να μην έχουν άποψη οι μαθητές για όλα αυτά;

Η αιτία, λοιπόν, είναι πολύ παλαιότερη. Και έχει συσσωρευθεί. Άλλωστε, οι κουκουλοφόροι που πάντα υπήρχαν, δεν μπορεί να είναι πάντα οι ίδιοι, για παράδειγμα τα τελευταία 28 χρόνια...

Επρόκειτο για μια έκρηξη οργής, που παρόλα αυτά κρατά πέντε μέρες τώρα, όπως έγινε στη Γαλλία με αφορμή την δολοφονία ενός μετανάστη. Η κοινωνία κρατούσε μέσα της όλα όσα την βασάνιζαν χρόνια τώρα, και κάποια στιγμή υπήρξε το ξέσπασμα.

 

Θα κλείσω με το εξής: Άκουγα από την εκπομπή του Χαρδαβέλλα χθες το βράδι, τη δήλωση του παραιτηθέντος πρύτανη του πανεπιστημίου Αθηνών κ. Κήττα. Ο λόγος, όπως εξήγησε, που παραιτήθηκε ήταν το ότι έχασε την επαφή με τους φοιτητές του. «Κάποτε το αμφιθέατρο ήταν γεμάτο και οι φοιτητές συμμετείχαν. Είχαμε διάλογο», είπε. Αυτό είναι το μήνυμα που μπορεί να δοθεί σε όλους από αυτόν τον άνθρωπο. Που δεν είναι κάποιος τυχαίος. Πρύτανης ήταν. Και ήταν ο μόνος που είχε την παρρησία να παραιτηθεί. Αντί να παραιτηθεί στη θέση του σύσσωμη η κυβέρνηση!  

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

ΑΘΗΝΑ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ

Η Αθήνα φλέγεται. Και η Θεσσαλονίκη. Το κράτος καταλύθηκε. Κι όχι απο τους... οχτρούς. Σημασία δεν έχει τόσο το πλιάτσικο στα... gudjet' s διαφόρων μαγαζιών που τα έσπασαν οι κουκουλοφόροι, αλλά περισσότερη σημασία έχει η κατάλυση της δημοκρατίας.
Αυτοί που σπάνε και καίνε, είναι εκείνοι που υπέστησαν τους γελοίους νόμους που επέβαλε η παρούσα κυβέρνηση. Ο,τι τους σέρβιραν το βγάζουν εναντίον της δημοκρατίας "μας".
Η βία φέρνει βία. Αυτό είναι γεγονός. Η εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου αποτέλεσε την αφορμή που έβγαλε στην επιφάνεια τα χρόνια προβλήματα της παιδείας, και της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι οτι με αφορμή την άνανδρη δολοφονία είδαμε κάτι που αρκετά χρόνια δεν είχαμε δει σε αυτή την έκταση τουλάχιστον: κάποιοι άφησαν τους καναπέδες και βγήκαν στους δρόμους. Και μάλιστα έξω απο τον "άβατον" των Εξαρχείων. Και επεκτάθηκαν σε μεγάλη περιοχή του κέντρου της Αθήνας.
Οι φοιτητές δεν εκτονώνονται απλώς. Μια σειρά γεγονότων, η άκρατη κυβερνητική ηλιθιότητα, τους οδηγούν στην βια που όλοι βλέπουμε αυτές τις ώρες. Η αγωνία για το μέλλον προεξάρχει.
Και η κυβέρνηση το... ξύνει. Διαβουλεύεται! Χωρίς -από το περασμένο Σάββατο ήδη- να έχει πάρει κάποια μέτρα. Χωρίς να έχει κάνει σοβαρή εκτίμηση και να διαβλέψει την κατάσταση. Μια τέτοια κυβέρνηση, ένα τέτοιο κράτος, ανύπαρκτα δηλαδή, δεν αξίζει σε μια χώρα σαν τη δική μας. Για την ακρίβεια δεν αξίζει σε καμία χώρα...
Οι μόνοι που φαίνεται να βρίσκονται σε πραγματική ετοιμότητα, είναι οι πυροσβέστες. Ισως γιατί είναι περισσότερο "μάχιμοι" απο τους αστυνομικούς.
Ο Παυλόπουλος έκανε δηλώσεις απο το Μαξίμου και είπε οτι "η κυβέρνηση δεν πρόκειται να ανεχθεί αυτή την κατάσταση". Ακόμη, ο γελοίος, τόλμησε να πει οτι η κυβέρνηση θα προστατεύσει τις περιουσίες των πολιτών. Αλήθεια; Τώρα που ήδη έχουν γίνει όλα μπάχαλα;
"Η αστυνομία είναι παρούσα για να αντιμετωπίσουν όλους εκείνους που θέλουν να εκμεταλλευθούν το γεγονός του θανάτου ενός παιδιού".
ΤΟΣΟ γελοίος είναι ο άνθρωπος. ΤΟΣΟ γελοία είναι αυτή η κυβέρνηση.
Αύριο θα γίνει η κηδεία του 15χρονου. Οι γονείς του θα θάψουν το παιδί τους. Πάει και τελείωσε.
Και σύντομα, κάποιοι πολίτες θα αρχίσουν να μετρούν τις πληγές τους και τα αποκαϊδια των περιουσιών τους.
Ας ερωτηθούν οι πάντες απο πού πηγάζουν όλα αυτά. Τι φταίει; Μόνον οι κουκουλοφόροι; Που "έχουν τους δικούς τους λόγους" (λόγους που φαίνεται οτι γνωρίζει μόνον ο Παυλόπουλος). Και ας σοβαρευτούν. Να κοιτάξουν πού οδηγούν αυτόν τον τόπο. Οχι οι κουκουλοφόροι, αλλά αυτοί που κόπτονται για την δημοκρατία και αποτελούν τους εκπροσώπους της. Είναι αστείο να μιλά η κυβέρνηση για "σχέδια" και για ενδεχόμενες "ασύμμετρες απειλές", για "συνωμοσίες" και άλλες τέτοιες ηλιθιότητες, προσπαθώντας να καλύψει τη δική της ανασφάλεια και το πόσο λίγοι τελικά είναι...
Ακαδημίας, Σταδίου, Σκουφά, υπέστησαν το πλιάτσικο και τη λεηλασία στα καταστήματα που υπήρχαν εκεί. Αλλοδαποί, ντόπιοι, πρεζόνια, βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν το δικό τους "ντου" στα μαγαζιά.
Ερημη Ελλάδα. Ερημη - στην κυριολεξία...
Ενα νέο παιδί έχασε τη ζωή του στα Εξάρχεια. Απο πυροβολισμό ενός αλήτη που -υποτίθεται οτι- βρίσκεται εκεί για να προστατεύσει τη ζωή των πολιτών.

Το παιδί αυτό, δεν ήταν "αναρχικός". Ηταν ένας μαθητής που είχε πάει σε έναν φίλο του που γιόρταζε.

Ποιός θα παρηγορήσει αυτούς τους γονείς, τώρα που έχασαν το παιδί τους; Ο Παυλόπουλος, μήπως, με τις δηλώσεις που έκανε περί "παραδειγματικής τιμωρίας" των ενόχων; Κανείς δεν μπορεί να φέρει πίσω το παιδί αυτό. Ενα παιδί ήταν. Ενας έφηβος που ακόμα δεν είχε βγει στον δικό του αγώνα για τη ζωή. Δεν πρόλαβε να μάθει τίποτα. Ενας αλήτης, κακούργος, που κάποιοι τον ονόμασαν αστυνομικό, του έκοψε το νήμα της -τόσο μικρής- ζωής του!

΄Η μήπως ο πρωθυπουργός αυτής της έρημης χώρας, μπορεί να κάνει κάτι; Α, όχι, ο δικός μας πρωθυπουργός είναι υπεράνω όλων αυτών. Δεν κάνει τον κόπο να κατέβει απο το βάθρο του. Δεν κάνει καν το -αυτονόητο- να ΠΑΕΙ να πει μια κουβέντα παρηγοριάς στους γονείς.

Λυπούμαι. Που αυτή η χώρα δεν πρόκειται ποτέ να βγει απο τέλμα της. Λυπούμαι γιατί κι εγώ είμαι πατέρας και η οργή μου ξεχειλίζει. Λυπούμαι γιατί χάθηκε τόσο άδικα ένα παιδί.