Ενα νέο παιδί έχασε τη ζωή του στα Εξάρχεια. Απο πυροβολισμό ενός αλήτη που -υποτίθεται οτι- βρίσκεται εκεί για να προστατεύσει τη ζωή των πολιτών.

Το παιδί αυτό, δεν ήταν "αναρχικός". Ηταν ένας μαθητής που είχε πάει σε έναν φίλο του που γιόρταζε.

Ποιός θα παρηγορήσει αυτούς τους γονείς, τώρα που έχασαν το παιδί τους; Ο Παυλόπουλος, μήπως, με τις δηλώσεις που έκανε περί "παραδειγματικής τιμωρίας" των ενόχων; Κανείς δεν μπορεί να φέρει πίσω το παιδί αυτό. Ενα παιδί ήταν. Ενας έφηβος που ακόμα δεν είχε βγει στον δικό του αγώνα για τη ζωή. Δεν πρόλαβε να μάθει τίποτα. Ενας αλήτης, κακούργος, που κάποιοι τον ονόμασαν αστυνομικό, του έκοψε το νήμα της -τόσο μικρής- ζωής του!

΄Η μήπως ο πρωθυπουργός αυτής της έρημης χώρας, μπορεί να κάνει κάτι; Α, όχι, ο δικός μας πρωθυπουργός είναι υπεράνω όλων αυτών. Δεν κάνει τον κόπο να κατέβει απο το βάθρο του. Δεν κάνει καν το -αυτονόητο- να ΠΑΕΙ να πει μια κουβέντα παρηγοριάς στους γονείς.

Λυπούμαι. Που αυτή η χώρα δεν πρόκειται ποτέ να βγει απο τέλμα της. Λυπούμαι γιατί κι εγώ είμαι πατέρας και η οργή μου ξεχειλίζει. Λυπούμαι γιατί χάθηκε τόσο άδικα ένα παιδί.