ΧΟΡΟΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΤΩΜΑ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Πριν απο δύο χρόνια κάηκε η μισή Πελοπόννησος και χάθηκαν τοσες ζωές. Δεν γνωρίζω άν ήταν σχέδιο "των αμερικάνων, των μουσουλμάνων ή των νεφελίμ", εκείνο που ξέρω είναι ότι η γελοιότητα της κυβέρνησης συνεπικουρείται και από εκείνους που τελικά την ξαναψήφισαν. Οπως όλες εκείνες οι κυβερνήσεις που τόσα χρόνια υποστηρίζουν ότι "στα καμένα δεν πρόκειται να χτιστεί ούτε εκατοστό", κι αν κοιτάξουμε γύρω μας δεν θα δούμε άλλο από τσιμέντο.
Μετά την τεράστια καταστροφή που υπέστη η Αττική με το πλήγμα στον τελευταίο της πράσινο πνεύμονα, αναμένεται να υπάρξει αύξηση της θερμοκρασίας μέχρι και έξι βαθμούς Κελσίου! Και να μην ακούσω κανέναν από εκείνους που ψήφισαν αυτή την άχρηστη κυβέρνηση να διαμαρτύρεται. Είναι υπεύθυνοι περισσότερο απο την ίδια την κυβέρνηση. Γιατί μια κυβέρνηση δεν βγαίνει από μόνη της. Κάποιοι την ψηφίζουν.

Πάνε όλα, λοιπόν... Τίποτα δεν έμεινε να καεί. Πάνω από 200.000 τα καρβουνιασμένα στρέμματα δάσους σύμφωνα με την καταγραφή του Ευρωπαϊκού Πληροφοριακού Συστήματος, όταν στην Αττική μέσα στα τελευταία 28 χρόνια κάηκαν συνολικά 300.000 στρέμματα... Γραμματικό, Αγιος Στέφανος, Σταμάτα, Αμυγδαλέζα και Ροδόπολη, Δροσιά και Διόνυσος, κι ακόμα Βαρνάβας, Καλέντζι, Σέσι, Κάτω Σούλι, Μαραθώνας, Νέα Μάκρη, Νέος Βουτζάς, Ανθούσα, Ντράφι, Πικέρμι, είναι πλέον όπως ήταν στις αρχές του περασμένου αιώνα, τότε που δεν είχαν γίνει ακόμα... "φιλέτο".
Το υπουργείο Εσωτερικών έκανε λόγο για τον "στρατηγό άνεμο" που έκανε τη δουλειά του. Γελοιότητες προς κατανάλωση... Το "δια ταύτα" είναι αυτό που ενδιαφέρει τους πολίτες. Η τεράστια οικολογική καταστροφή που χτύπησε αλύπητα την Αττική. Και η αλυσίδα των ευθυνών. Εκείνων που χώρισαν σε ειδικές κατηγορίες κάποιους πολίτες, ορισμένοι απο τους οποίους φωνάζουν τώρα για τα καμένα σπίτια τους. Είναι οι ίδιοι που αγόρασαν απο τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς τα οικοπεδάκια τους και έφτιαξαν τα ημι-αυθαιρετάκια τους μέσα στο δάσος του Πεντελικού Ορους. Τώρα στο Ορος αυτό, από τα 52.000 στρέμματα κάηκαν τα 30.000, από τα οποία 5.000 ήταν παλαιό δάσος και 25.000 "αναγεννημένο" δάσος μετά τη φωτιά του 1998.
Αλλες 90.000 στρέμματα έγιναν στάχτη σε Κιθαιρώνα και Κάρυστο.
Τώρα οι μηχανικοί του ΥΠΕΧΩΔΕ και της νομαρχίας ανατολικής Αττικής βγήκαν για να καταγράψουν τις ζημιές του "στρατηγού άνεμου", με τη συμμετοχή και συνεργείων του υπουργείου Εσωτερικών και του ΕΛΓΑ, που καταγράφει ζημιές σε καλλιέργειες αγροτών.
Τώρα βγήκαν οι δήμαρχοι και οι δασάρχες, αλληλοκατηγορούμενοι για το ποιός έχει την μεγαλύτερη ευθύνη για τις καταστροφές. Λες και ενδιαφέρεται ο πολίτης ποιός είναι περισσότερο υπεύθυνος, εκείνος που δεν έδωσε άδεια για να ανοίξει δρόμος και αντιπυρική ζώνη, ή εκείνος που δεν υπέβαλε προγραμματικές συμβάσεις και μελέτες στο δασαρχείο; Γιατί είναι ηλίου φαεινότερο, ότι δεν μπορεί ο καθένας (ούτε ο δήμοι) να ανοίγουν δρόμους και να φτιάχνουν αντιπυρικές ζώνες ξεπατώνοντας τα δέντρα όπου γουστάρουν, χωρίς άδεια... Ποιός είναι υπεύθυνος για τον κίνδυνο που αντιμετώπισαν (και που κάθε φορά ηρωικά αντιμετωπίζουν) οι πυροσβέστες, με ελλείψεις που φθάνουν τις 3.500 οργανικές θέσεις; Η ηγεσία της πυροσβεστικής με την ολέθρια "δυσκολία συνεννόησης" ή η κυβέρνηση που φρόντισε να φέρει σε αυτή την κατάσταση της πυροσβεστική; Ποιός άραγε είναι υπεύθυνος για την εφαρμογή ενός συστήματος πυροπροστασίας που είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι χρειάζεται ριζική αλλαγή; Ποιός είναι υπεύθυνος για την παντελή πρόβλεψη και στρατηγική αν όχι η ίδια η κυβέρνηση; Και ποιός ευθύνεται γι αυτό που αναπνέουμε τόσες μέρες, ρε μπαγάσες; Που όταν βγήκαν οι άνθρωποι να κάνουν μετρήσεις από το Αστεροσκοπείο, τα όργανα δεν μπορούσαν να καταγράψουν ενδείξεις γιατί είχαν "μπουκώσει" τα φίλτρα τους; Στο Κορωπί ο σταθμός μέτρησης του ΥΠΕΧΩΔΕ κατέγραψε 211 μg/m3 (με οριακή τιμή τα 50 μg/m3) και στην Αγία Παρασκευή 62 μg/m3.
Εχετε αναλογιστεί την μόνιμη ζημιά που έχετε προκαλέσει στους ανθρώπους που ζουν στην Αττική;

ΟΙΚΟΠΕΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ
Το πιο σίγουρο που γεννιέται μέσα μας καθώς βλέπουμε τα αποκαϊδια, είναι ότι όλα αυτά έχουν ξανασυμβεί, κι ότι θα ξανασυμβούν. Γιατί αποδεικνύεται, για όσους δεν ήθελαν να το πιστέψουν, ότι όλα όσα συνέβησαν και το 1990 και το 2007, συνέβησαν και πάλι.
Βγείτε τώρα όλοι να μιξοκλάψετε. Βγείτε να μας πείτε ότι ανησυχείτε για τα δάση που κάηκαν, βγείτε και οι άλλοι να θρηνήσετε για το κάψιμο των αυθαίρετων και των ημι-αυθαίρετών σας. Κι έπειτα πηγαίνεται στο κοντινότερο real estate να αγοράσετε κι άλλο αυθαιρετάκι.
Γιατί, βασικές ευθύνες έχουν οι κυβερνήσεις, ναι, αλλά ευθύνες έχουν και κάποιοι πολίτες που μέσα απο τις δικές τους πράξεις νομιμοποιούν την αυθαιρεσία, χωρίς να δίνουν δεκάρα τσακιστή ούτε για το δάσος ούτε για οποιονδήποτε δημόσιο χώρο.
Μήπως είναι άμοιροι ευθυνών οι 28 οικοδομικοί συνεταιρισμοί που διεκδικούν 25.000 στρέμματα στο Πεντελικό Ορος, στα διοικητικά όρια των δήμων και κοινοτήτων Πεντέλης, Νέας Πεντέλης, Βριλησσίων, Γέρακα, Παλλήνης, Ραφήνας, Νέας Μάκρης, Μαραθώνα, Ροδόπολης, Αγίου Στεφάνου, Διονύσου, Δροσιάς, Ερυθραίας και Κηφισιάς; Εκεί ακριβώς δηλαδή όπου κάηκε δάσος και τώρα, αλλά και το 1995 και το 1998; Οχι, ουδείς είναι άμοιρος ευθυνών. Οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί προσδοκούν στο κέρδος απο την οικοπεδοποίηση και οι πολίτες να πάρουν ένα οικοπεδάκι...
ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΙ
Μήπως είναι άμοιροι ευθυνών όλοι εκείνοι που καταπατούν το Σύνταγμα της Ελλάδας και την ελληνική νομοθεσία, που απαγορεύουν την δόμηση εντός των δασών και των δασικών εκτάσεων; Κάπως έτσι οι συνεταιρισμοί διεκδικούν πρωτίστως τον αποχαρακτηρισμό των δασικών εκτάσεων, έτσι ώστε στη συνέχεια να μπορούν να χτίσουν και να μεταβάλουν σε "φιλέτα" όποιες περιοχές βάλουν στο μάτι. Η φωτιά αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο και φυσικά τις περισσότερες φορές δεν μπαίνει απο μόνη της. Και είναι χρήσιμο εργαλείο, γιατί όταν καεί μια περιοχή, επειδή ακριβώς δεν υπάρχει δασολόγιο (δηλαδή σαφής καταγραφή δασών και δασικών εκτάσεων), συγκεκριμένες εκτάσεις εξαιρούνται από την αναδάσωση και έτσι χάνουν τον δασικό τους χαρακτήρα και γίνονται οικόπεδα. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια. Την πρακτική συνέπεια της οποίας όλοι γνωρίζουν, και πάρα πολλοί είναι εκείνοι που επωφελούνται...
Κάπως έτσι εκτινάχθηκαν στα ύψη οι τιμές των οικοπέδων στον Αγιο Στέφανο, στον Μαραθώνα και στο Ντράφι.
Το 1998, για παράδειγμα, ο Αυτόνομος Οικοδομικός Συνεταιρισμός Αξιωματικών (ΑΟΟΑ) κατάφερε να εντάξει στο σχέδιο πόλης της Νέας Μάκρης έκταση 800 στρεμμάτων. Ο συνεταιρισμός «Νέα Αιολίδα» (στην περιοχή Διονύσου και Ροδόπολης) το 1950 κατείχε 2.713 στρέμματα, αλλά σήμερα εμφανίζεται να κατέχει 4.000 στρέμματα, πολλά από τα οποία έχουν ήδη οικοδομηθεί. Περίπου 10.000 στρέμματα πούλησε η Μονή Πεντέλης σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς και ιδιώτες στη δεκαετία του 1970. Ποιοί θα τα αγόραζαν αν δεν είχαν υπόψη τους τον αποχαρακτηρισμό των εκτάσεων αυτών; Μήπως ήθελαν να φτιάξουν... εθνικά πάρκα;
Ετσι, φτάσαμε στο καρκίνωμα των συνολικά 128 (!) οικοδομικών συνεταιρισμών που έχουν αναπτυχθεί σε ολόκληρη την Αττική, με 113.300 στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων!
Η ΗΛΕΚΤΡΟΔΟΤΗΣΗ
Αυτή λοιπόν ειναι μία παράμετρος, της "κατασκευής" δηλαδή των αυθαιρέτων και της ημι-νομιμοποίησής τους. Η άλλη είναι το πώς ηλεκτροδοτούνται αυτά τα αυθαίρετα. Το ελληνικό δαιμόνιο μπαίνει και πάλι σε δράση. Ορισμένα "παραθυράκια" τα γνωρίζουν και οι αρμόδιες υπηρεσίες. Γύρω από τα "παραθυράκια" αυτά, έχει στηθεί ένας τρελός χορός αυθαιρεσίας και εισπράξεων... Με τις "αυθαιρετουπόλεις" να έχουν πληθύνει και να έχουν γεμίσει τη βόρεια και την ανατολική Αττική.
Αλλά δεν είναι μόνον οι "ρυθμίσεις" που η ίδια η πολιτεία κάνει (όπως το 1994 και το 2003). Είναι και ο "καλός γείτονας", είναι κι εκείνος που δίνει ένα πλαστό πιστοποιητικό για πρόβλημα υγείας, είναι κι ο άλλος που δέχεται την ύπαρξη ενός... λαχανόκηπου ως λόγο ηλεκτροδότησης (για να δουλέψει η... αντλία).
Και το ΠΑΣΟΚ; Είναι άμοιρο ευθυνών; Ποιός θα ξεχάσει την Βάσω Παπανδρέου, που ως υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές, έδωσε δικαίωμα ηλεκτροδότησης σε 100.000 αυθαίρετα που είχαν κτιστεί μέχρι τότε; Ποιός μπορεί να ξεχάσει ότι με βάση εκείνη τη ρύθμιση εξακολουθούν και σήμερα να ηλεκτροδοτούνται αυθαίρετα;
Και οι δήμοι και κοινότητες όλης της χώρας, γιατί δεν καταθέτουν στις πολεοδομίες τους φακέλους με τις αιτήσεις ηλεκτροδότησης αυθαιρέτων, όπως όφειλαν να κάνουν, έξι χρόνια μετά τη λήξη της προθεσμίας; Μα απλούστατα διότι οι δήμοι με τον τρόπο αυτόν "εξυπηρετούν" ημέτερους, δίνοντας στις αιτήσεις πλαστές ημερομηνίες ή αριθμούς πρωτοκόλλου του 2003-2004!
Πώς μπορεί όμως να πάρει κάποιος με πιο απλούς τρόπους ηλεκτρικό ρεύμα; Συνηθισμένος τρόπος είναι εκείνος κατά τον οποίο από ένα ρολόι της ΔΕΗ μπορούν να ηλεκτροδοτηθούν ακόμη και έξι αυθαίρετα, αρκεί να υπάρχει καλή σχέση με τον γείτονα!
Η ΔΕΗ δεν το ξέρει αυτό; Ασφαλώς! Οπως γνωρίζει πολύ καλά και το ότι οι μισοί αυθαιρετούχοι εμφανίζονται ως... καρδιοπαθείς ή νεφροπαθείς, με πλαστά φυσικά πιστοποιητικά που κάποιος τους προμηθεύει, ώστε να πάρει την άδεια ηλεκτροδότησης. Διαδεδομένη ιδιαίτερα στα Μεσόγεια, είναι και η... πρακτική του λαχανόκηπου. Ο "ξύπνιος" συμπατριώτης μας ανοίγει ένα πηγάδι (χωρίς γεώτρηση φυσικά για να μη χρειάζεται άδεια) και στη συνέχεια ζητάει άδεια απο τη ΔΕΗ για να τοποθετήσει... αντλία για να ποτίζει τα λαχανικά του! Ετσι ο "ξύπνιος" ηλεκτροδοτεί το αυθαιρετάκι του.
Αν πάμε λίγο πιο πίσω, θα καταλάβουμε πώς οι οικισμοί των Σαρακατσάνων και των Βλάχων κτηνοτρόφων, μετατράπηκαν σε ανερχόμενα προάστια της Αττικής και μέσα σε 50 χρόνια, ολόκληρη η βορειοανατολική Αττική άλλαξε πρόσωπο και από επαρχία έγινε "φιλέτο". Σε αγαστή πάντοτε σύμπνοια και με την "συμπαράσταση", βεβαίως, των οικοδομικών συνεταιρισμών. Ενας από τους παλαιούς οικισμούς ήταν η Ραπεντόσα που δημιουργήθηκε από Σαρακατσάνους βοσκούς που έπιασαν δουλειά στα λατομεία Διονύσου, ενω η Μπάλα (νυν Ροδόπολη) και η Σταμάτα έγιναν από Βλάχους που ασχολούνταν με την κτηνοτροφία. Πιο βόρεια υπήρχαν Αρβανιτοχώρια, όπως και στα παράλια (Ωρωπός). Κάποιες περιοχές, όπως η Δροσιά, κατοικήθηκαν από πρόσφυγες της Μικρασίας και του Πόντου.
Ο δρόμος, όμως, της αυθαιρεσίας άνοιξε με τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς, που άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια από το 1962. Μέχρι τα μέσα του 1980 οι τιμές στη βορειοανατολική Αττική γενικά παρέμεναν χαμηλές. Στη συνέχεια, όμως, στον Διόνυσο για παράδειγμα, από 6 - 7 εκατ. δρχ. για ένα οικόπεδο χρειαζόταν πλέον 45 - 60 εκατ. δρχ.!
Οσοι δεν "εγκλωβίστηκαν" στο χρηματιστήριο και έβγαλαν πολλά χρήματα, άρχισαν να αγοράζουν μαζικά στο Ντράφι, όταν η δόμηση ήταν ακόμα αραιή. Αρχισαν να χτίζουν μεζονέτες χωρίς καν να έχουν τις βασικές υποδομές (δρόμους, αποχέτευση, σχολεία, δημόσιους χώρους). Στην απογραφή του 2001 στη βόρεια Αττική κατοικούσαν μόνιμα 94.240 άνθρωποι, ενω πρόσφατη μελέτη της σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ εκτιμά ότι το 2015 ο πληθυσμός της περιοχής θα φθάσει τις 120.000 με αυξητικές σταθερές τάσεις.
Αυτό είναι λοιπόν το πλέγμα μέσα στο οποίο η αυθαιρεσία έχει γίνει δεύτερη φύση στον Ελληνα. Οι κυβερνήσεις την επιτρέπουν και οι αυθαιρετούντες πολλαπλασιάζονται χρόνο με τον χρόνο. Κανείς μας δεν είναι άμοιρος ευθυνών, όσο πιστεύουμε ότι αρκεί να "κάνουμε τη δουλίτσα" μας, εις βάρος των πάντων...