ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ...

Αυτή την Κυριακή έχουμε τις ευρωεκλογές. Θα ήθελα να διατυπώσω κάποιες σκέψεις, που αφορούν κυρίως σε εκείνους αμφιταλαντεύονται επιθυμώντας να πάνε στην κάλπη μόνο και μόνο για να δώσουν ψήφο διαμαρτυρίας. Για τους άλλους δεν έχω να πω τίποτα, γιατί την απόφασή τους την έχουν πάρει.

Θα σταθώ σε ένα κόμμα που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις έχει πάρει πολύ τα πάνω του. Ο λόγος για τους «Οικολόγους Πράσινους». Και για τον επικεφαλής τους, τον Μιχάλη Τρεμόπουλο.

Χωρίς περιστροφές, υποστηρίζω ότι το κόμμα αυτό, είναι επικίνδυνο. Και είναι επικίνδυνο, γιατί απλούστατα είναι εναντίον της Ελλάδας. Δεν είμαι εθνικιστής – κάθε άλλο- αλλά επειδή ζω σ΄ αυτή τη χώρα και με ενδιαφέρει η ποιότητα ζωής, αλλά και με ενοχλεί σφόδρα κάθε είδους ρατσισμός, γι  αυτό ακριβώς το λόγο θεωρώ αυτό το κόμμα επικίνδυνο… Ενα πυροτέχνημα, που δυστυχώς παραμύθιασε και δημοφιλείς καλλιτέχνες να πάρουν θέση υπέρ του. Δεν πρόκειται μόνο για τις σφόδρα ανθελληνικές θέσεις σε θέματα εθνικά που το συγκεκριμένο κόμμα προωθεί, αλλά και για την ουσία της οικολογίας, που δεν μπορώ να παραδεχθώ ότι είναι ο οικολογικός φασισμός που –γενικότερα- προωθείται.

Παραθέτω, λοιπόν, τα επιχειρήματά μου, 1) Για τους Οικολόγους – Πράσινους και 2) Για την οικολογία.    

 ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ -ΠΡΑΣΙΝΟΙ

Πρότυπο των Οικολόγων Πράσινων είναι οι Γερμανοί Οικολόγοι,  των οποίων ο επικεφαλής (και φερόμενος ως χρηματοδότης τους) Γιόσκα Φίσερ, μετείχε σε κυβέρνηση συνεργασίας ως υπουργός Εξωτερικών, πρωτοστατώντας στους ανηλεείς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία χωρίς να δικαστεί ποτέ ως εγκληματίας πολέμου. Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος, προέρχεται από οικογένεια με αριστερές καταβολές (ο πατέρας του που ήταν αγωνιστής του ΕΑΜ καταγόταν από το Βόιο Κοζάνης και η μητέρα του από προσφυγική οικογένεια της ανατολικής Θράκης). Μετά τη Νομική, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στις ΗΠΑ με μεταπτυχιακό τίτλο στην Κοινωνική Οικολογία.

Η κοινωνική οικολογία –επιλεκτικά ενταγμένη στην αναρχική ιδεολογία- υποστηρίζει ότι τα περιβαλλοντικά προβλήματα πηγάζουν από την κυριαρχία ανθρώπου σε άνθρωπο, θεωρώντας ότι η έννοια της κυριαρχίας στη φύση, είναι επέκταση της λογικής της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Τα οικολογικά προβλήματα, λοιπόν, μπορούν να λυθούν μόνο με τη συνολική αλλαγή της κοινωνίας, μέσα από μια καταργημένη ιεραρχία. Καλό όλο αυτό, αλλά το ερώτημα παραμένει, αν υπάρχει κανένας λόγος να υποθέσουμε ότι μια μη ιεραρχική κοινωνία δεν θα προκαλεί βλάβες στο περιβάλλον…

Ανεξάρτητα από αυτό, δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο για τον οποίον στα πλαίσια του θεωρητικού προγράμματος της εν Ελλάδι κοινωνικής οικολογίας, εντάσσεται ο ανθελληνισμός.

Δυό λόγια για τις πράξεις του Μιχάλη Τρεμόπουλου, που αποτελούν όνειδος για τη χώρα: α) στις 11 Μαρτίου 2006 βρισκόταν στο εργατοϋπαλληλικό κέντρο Θεσσαλονίκης, μαζί με εκείνους (την οργάνωση «Ουράνιο Τόξο») που παρουσίαζαν το λεγόμενο… «Μακεδονικό Αναγνωστικό», που προπαγανδίζει ανοιχτά τη σκοπιανή διάλεκτο ως… μακεδονική γλώσσα, αγνοώντας (στ΄ αλήθεια ή ηθελημένα, άγνωστο) ότι οι Σλάβοι είναι πολύ μεταγενέστερος λαός, άρα η «μακεδονική γλώσσα» δεν μπορεί να έχει οποιαδήποτε σχέση με την (προϋπάρχουσα) Μακεδονία. β) Ο επικεφαλής των Οικολόγων – Πράσινων, ήταν ανάμεσα σ΄ εκείνους που θέλησαν να καταδώσουν την Ελλάδα στον ΟΗΕ και στην διεθνή κοινότητα για «συμμετοχή στη σφαγή μουσουλμάνων της Σρεμπρένιτσα στη Βοσνία», χωρίς μάλιστα κάτι τέτοιο να έχει δεχθεί ούτε το Διεθνές Ειδικό Δικαστήριο! Αλλά η επιμονή εξακολούθησε: οι Ελληνες έπρεπε να ζητήσουν συγνώμη και η Ελλάδα να παραπεμφθεί από μόνη της στη Χάγη, μαζί με τον Μιλόσεβιτς για να δικαστεί για εγκλήματα πολέμου! γ) Ζήτησε από το νομαρχιακό συμβούλιο Θεσσαλονίκης να μετονομαστεί η οδός Αποστόλου Παύλου, σε… Κεμάλ Ατατούρκ, του οποίου είναι θαυμαστής! δ) Σε προσωπικές αφηγήσεις του, τάσσεται υπέρ του θέματος των αλβανών «Τσάμηδων» και της «κυριαρχίας» τους στη Θεσπρωτία… ε) Το κόμμα του τάσσεται υπέρ του «αυτοπροσδιορισμού των Σκοπιανών» (προφανώς ως… «Μακεδονία» - σκέτο), στ) επιθυμεί να αναγνωρίσει το ελληνικό κράτος μειονότητα «Μακεδόνων» στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα θα πρέπει να υπάρχει επίσημη διδασκαλία των «μακεντόντσι», χωρίς καν να λέει ποιοι πρέπει (και γιατί) να τα μάθουν. ζ) Ο ίδιος μετείχε στα κοινοτικά προγράμματα «Αντιγόνη» με αντικείμενο τον ρατσισμό, την οικολογία και τη βία. Τα έσοδα της «Αντιγόνης» ήταν 350.000 ευρώ το 2008, αλλά ο ίδιος λέει ότι δηλώνει εισοδήματα 8.000 ευρώ ετησίως, και ότι ζει από τα εισοδήματα της γυναίκας του. η) Υπάρχει η θέση ότι οι Πόντιοι δεν πρέπει να εγκατασταθούν στη Θράκη… θ) Τέλος ζητά το άνοιγμα των συνόρων σε όλους τους λαθρομετανάστες, στους οποίους θα πρέπει να υπάρξει πλήρης αναγνώριση δικαιωμάτων.

 

ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ

Οσον αφορά την οικολογία, γενικότερα, έχω την άποψη ότι θα πρέπει να αποτελεί μια άλλου είδους ανάπτυξη, κι όχι ανασταλτικός παράγοντας της ανάπτυξης, που προωθεί περισσότερους περιορισμούς αντί να αναπτύσσει ένα άλλο οικολογικό μοντέλο. Υπάρχει, όμως, άλλο μοντέλο; Φυσικά υπάρχει. Για παράδειγμα, η αλλαγή στην δομή παραγωγής και κατανάλωσης, η μείωση της χρήσης πετρελαίου και βενζίνης με χρήση τεχνολογιών που μειώνουν τους ρυπαντές των φθηνών και άφθονων υδρογονανθράκων - όπως ο λιθάνθρακας. Γιατί, καλές είναι οι ακριβές πηγές ενέργειας, όταν όμως μπορεί κάποιος να τις πληρώσει. Όταν όμως δεν ανήκει στην οικονομική ελίτ που διαθέτει άφθονο χρήμα, τότε τι γίνεται; Αλλά, η ακριβή ενέργεια έχει κι άλλες επιπτώσεις. Όπως αυτές στο περιβάλλον, αφού για να αντιμετωπιστεί το αυξημένο κόστος, οι επιχειρήσεις κάνουν οικονομίες εις βάρος πρώτα απ΄ όλα του περιβάλλοντος. Γεγονός είναι ότι υπάρχει προσιτή τεχνολογία, σύμφωνα με την οποία ο λιθάνθρακας μπορεί να γίνει αβλαβής, οι οικολόγοι όμως δεν θέλουν κάτι τέτοιο. Δεν θέλουν αξιοποίηση των καταλοίπων κι όλων των παραπροϊόντων παραγωγής και κατανάλωσης, δεν θέλουν θερμική επεξεργασία αστικών απορριμμάτων, δεν θέλουν πλήρες δίκτυο βιολογικών καθαρισμών υγρών αποβλήτων, δεν επιθυμούν ολοκληρωμένη διαχείριση υδάτινων αποθεμάτων. 

Ετσι, η ίδια η οικολογία μετατρέπεται σε εμπόδιο στην ανάπτυξη. Απλώς διότι δεν επιθυμεί να αλλάξει μοντέλο, αλλά αρνείται τα πάντα. Για να αλλάξει το μοντέλο, πρέπει να υπάρξει ξανά πρωτογενής παραγωγή, γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, εξορυκτική βιομηχανία, αλλά και μεταποίηση. Διαφορετικά, η ύπαιθρος θα ερημωθεί κι άλλο, και το περιβάλλον με τη σειρά του θα απαξιωθεί πλήρως.

Το ενεργειακό κόστος δεν μπορεί να μειωθεί, αν δεν υπάρξει φθηνή ενέργεια. Αυτό αποτελεί νομοτέλεια. Και για να έχει νόημα η «πράσινη ανάπτυξη», θα πρέπει να είναι και «πράσινη» (δηλαδή να προάγει τη γεωργία), αλλά και «ανάπτυξη» (προάγοντας την ανταγωνιστικότητα).

Ποιος όμως έχει όλα αυτά τα εχέγγυα; Η Νέα Δημοκρατία; Δεν το συζητάμε καν. Μήπως οι όψιμοι «οικολόγοι» του ΠΑΣΟΚ; Πολύ αμφιβάλλω με το παρελθόν που κουβαλάνε, της αποβιομηχάνισης μιας ολόκληρης χώρας, την μετατροπή μιας πλειάδας επιχειρήσεων σε «προβληματικές», με την ερήμωση της περιφέρειας και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος που αυτή συνεπάγεται. Επί Σημίτη, διαλύθηκε η γεωργία εις τα εξ ων συνετέθη…  

Και οι οικολόγοι φυτεύουν δεντράκια (σε πολλές περιπτώσεις με λάθος επιλογές δέντρων σε λάθος τοποθεσίες), κάνουν «χάπενινγκς» που είναι πολύ ωραία να τα βλέπεις, αλλά επί της ουσίας… Επί της ουσίας πολεμούν (γενικώς και αορίστως) τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αντιτίθενται στα αιολικά πάρκα «για λόγους αισθητικής»  (περίπτωση Μαραθώνα, Νέας Μάκρης), πολεμούν λυσσαλέα την εκμετάλλευση του φθηνού λιθάνθρακα (αντί να ζητήσουν εφαρμογή τεχνολογίας για την παγίδευση του διοξειδίου του άνθρακα), και παλαιότερα υποστήριξαν τις «χωματερές πολυτελείας» (τους ΧΥΤΑ) που η Ευρώπη σήμερα απαγορεύει. Ηταν ακόμα αντίθετοι με τις μονάδες θερμικής επεξεργασίας απορριμμάτων την ίδια ώρα που στην Ευρώπη πολλαπλασιάζονται!

 

ΤΡΕΙΣ ΛΟΓΟΙ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΣΤΟ «ΓΙΑΤΙ»

Δυστυχώς, οι Ελληνες οικολόγοι είναι πραγματικοί εχθροί του περιβάλλοντος και οι καλύτεροι… πελάτες των πετρελαιάδων και των εργολάβων που κατασκευάζουν ΧΥΤΑ…

Τρείς είναι οι λόγοι που μπορεί να υπάρχουν για τα συμβαίνοντα. Ο  πρώτος είναι η βλακεία. Ο δεύτερος είναι η «πονηριά» της αρπαχτής σε «πράσινες μπίζνες» και «πράσινα συμβόλαια». Και ο τρίτος είναι ο φανατισμός των οπαδών, που πάντοτε έβλαψαν τις μεγάλες ιδεολογίες. Όπως ακριβώς συνέβη με το στήσιμο της γκιλοτίνας που άρχισε να δουλεύει υπερωρίες από τους φανατικούς Ιακωβίνους, στέλνοντας στο πυρ το εξώτερο τις ιδέες της γαλλικής επανάστασης. Όπως οι Σταλινικοί πρόδωσαν την εργατική τάξη δημιουργώντας ένα σύστημα απόλυτης εργατικής καταπίεσης και έσχατης εργατικής αλλοτρίωσης. Όπως οι νεοφιλελεύθεροι που μετέτρεψαν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα σε μανιακή κερδοσκοπία χωρίς όρια, διαλύοντας την οικονομία. Όπως οι ναζί και οι φασίστες που μέσα από έναν αλλόφρονα «πατριωτισμό», οδήγησαν τα έθνη τους στην ήττα και την υποταγή.

 

Οποιος αγαπά τον τόπο και την γη όπου ζει, πρέπει να θέλει να παραδώσει κάτι καλύτερο στα παιδιά του. Πρέπει να συνταχθούμε με όποιον έχει αυτά τα εχέγγυα. Αν κανείς δεν τα έχει, αν θεωρεί ότι ο τόπος όπου ζει είναι ο αθλιότερος που υπάρχει στον κόσμο, εκτός του ότι μπορεί κάλλιστα να αλλάξει τόπο, το βέβαιο είναι ότι δεν μπορούμε να του εμπιστευθούμε τη ζωή και το μέλλον μας. Αν οι οικολόγοι (και όχι μόνο) το μόνο που κάνουν είναι να έχουν βάλει στο μάτι τις «δουλειές» και τα συμβόλαια που υποκρύπτονται από την οικολογική ανάπτυξη (όπως το «Πράσινο New Deal» με επενδύσεις 500 δις ευρώ μέχρι το 2014, που υποτίθεται ότι θα δώσουν δουλειά σε 5 εκατομμύρια ευρωπαίους), τότε είναι άξιοι «μαυρίσματος».