ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΟΦΙΑ

Αναγκάζομαι να επανέλθω στο θέμα των «Οικολόγων Πράσινων», με αφορμή κάποια e-mail που έλαβα. Στα οποία, μάλιστα, υπήρξε και ο χαρακτηρισμός «λεπενιστικών συνθημάτων» για κάποια πράγματα που έγραφα σε ανάρτηση λίγο προ των ευρωεκλογών (με τίτλο «Οικολογική παρακμή»). Θα αντιπαρέλθω τον χαρακτηρισμό (μια και γνωρίζω πολύ καλύτερα ότι ούτε δεξιός ούτε και –πολύ περισσότερο- ακροδεξιός) υπήρξα ποτέ.

Επί της ουσίας, τώρα. Το ποιόν ενός ανθρώπου έχει να κάνει με τον χώρο όπου ζει. Εγώ προσωπικά επιθυμώ την δημιουργία ενός τρόπου ζωής που θα προάγει τον ΑΝΘΡΩΠΟ και δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να αντικαταστήσω αυτή την επιθυμία με μια οικολογική υστερία ή έναν οικολογικό φασισμό ή (ακόμα χειρότερα) με τις «πράσινες κονόμες» που είναι πολύ της μόδας εσχάτως (δείτε για παράδειγμα τα 26.500 «πράσινα» κλιματιστικά που πουλήθηκαν μέσα σε μια βδομάδα, που αποτελούν «πταίσμα» μπροστά στις χοντρές οικολογικές κονόμες που προαλείφονται στο άμεσο μέλλον).

Θα ήθελα επίσης να προσθέσω, ότι οι ομιχλώδεις καταστατικές αναγγελίες των Ο.Π. περί «οικολογικής σοφίας, αειφορίας, κοινωνικής δικαιοσύνης, μη βίας, άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας, σεβασμού στην ποικιλότητα, αποκέντρωσης και επικουρικότητας, προστασίας και αποκατάστασης των φυσικών οικοσυστημάτων, ποιότητας ζωής, ατομικής και κοινωνικής ευθύνης και ισοτιμίας» (όπως κατά σειρά αναφέρονται στο καταστατικό τους), αν και με βρίσκουν σύμφωνο επί θεωρητικής βάσης σε πολλά από αυτά, εντούτοις φαίνεται ότι ολόκληρο το καταστατικό του κόμματος αυτού εξαντλείται σ΄ αυτές τις δυσδιάκριτες προτάσεις, δίνοντας αντιθέτως τεράστια έκταση στα «διαδικαστικά» (πώς εκλέγονται, ποιοι εκλέγονται, ποιοί γίνονται μέλη κλπ.κλπ.).

Την κοινωνική οικολογία (την οποία δεν γνωρίζει όπως μου γράφει στο mail του ο αποστολέας του), επέλεξε ο επικεφαλής των ΟΠ ως μεταπτυχιακό τίτλο στην Αμερική, μετά τις σπουδές του στη Νομική. Ας ρωτήσει τον ίδιο τι ακριβώς είναι. Με δυό λόγια, όμως, θα μπορούσα να του πω ότι υποστηρίζει πως τα περιβαλλοντικά προβλήματα πηγάζουν από την κυριαρχία του ανθρώπου σε άνθρωπο, θεωρώντας ότι η κυριαρχία στη φύση αποτελεί επέκταση της λογικής της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Γι αυτό, τα οικολογικά προβλήματα μπορούν να λυθούν μόνο με τη συνολική αλλαγή της κοινωνίας μέσα από μια καταργημένη ιεραρχία. Καλό και «αναρχίζον» όλο αυτό, βέβαια, αλλά προσωπικά εμένα δεν με καλύπτει. Απλούστατα, διότι δεν έχω κανέναν λόγο να υποθέσω ότι μια μη ιεραρχική κοινωνία (δηλαδή αναρχίζουσα) ΔΕΝ θα προκαλεί βλάβες στο περιβάλλον…

Θα ήθελα επίσης να ρωτήσω αν ο «αυτοπροσδιορισμός των Σκοπιανών» που ο Τρεμόπουλος ευαγγελίζεται (με ό,τι αυτό συνεπάγεται), βρίσκει σύμφωνους τους οπαδούς του ΟΠ. Και αν ναι, τότε γιατί να μη μιλήσουμε και για «αυτοπροσδιορισμό» των Κρητικών, των Πελοποννήσιων, των Θεσσαλών, των Ηπειρωτών, των κατοίκων των Ιονίων Νησιών, των κατοίκων των νησιών του Αιγαίου, και πάει λέγοντας… Η απάντηση είναι απλή. Διότι ο αυτοπροσδιορισμός ενός λαού, προέρχεται από την ανάγκη του να καθορίσει μία μη υπάρχουσα ταυτότητα. Αν οι Σκοπιανοί θέλουν να «αυτοπροσδιοριστούν» ως «Μακεδόνες», μπορούν κάλλιστα να το κάνουν, αρκεί βεβαίως να αποδείξουν γιατί η γλώσσα τους είναι σλάβικη και γιατί θα πρέπει ΟΛΟΙ οι Μακεδόνες να θέλουν να αυτοπροσδιοριστούν ως Σλαβομακεδόνες.

Οσο γι αυτό που μου χρεώθηκε ως… λεπενίστικο, όταν έγραψα «εκτός του ότι μπορεί κάλλιστα να αλλάξει τόπο», εννοούσα (επειδή ακριβώς έχω ζήσει πολλά χρόνια στο εξωτερικό), ότι έχω καταλάβει πως το να βρίσκεσαι σε ένα τόπο και να επιθυμείς να αλλάξουν οι πάντες τη γνώμη τους για κάτι που βλάπτει τον τόπο, είναι ηλίου φαεινότερο ότι είναι καλύτερα να αλλάξεις τόπο. Αυτό το είχε καταλάβει ο Ηλίας Πετρόπουλος, ο οποίος δεν γούσταρε την Ελλάδα και έζησε στη Γαλλία.

Όπως και νάχει το πράγμα, ο Τρεμόπουλος (που αυτή τη στιγμή είναι ευρωβουλευτής) έκανε φάουλ. Με όσα υποστήριξε και όσα είπε. Και το πλήρωσε το κόμμα του, που εν δυνάμει θα μπορούσε να είχε πολλές περισσότερες ψήφους και περισσότερους ευρωβουλευτές.

Επιστρέφοντας στο καταστατικό του κόμματος, θα ήθελα να διευκρινίσω: καλή η «οικολογική σοφία», αλλά ποια είναι τα συμπεράσματα της Οικολογίας που θα πρέπει να εφαρμόσουμε και στην πολιτική; Η κοινωνική ανισότητα, κατά τη γνώμη μου, καθώς και οι αντιπαλότητες και η αστάθεια που προκαλούνται, δεν έχουν ουδεμία σχέση με την οικολογία. Αν δεν το έχετε καταλάβει, σας το διευκρινίζω: είμαι ανθρωποκεντριστής. Και αυτό τα λέει όλα.

Δεν απεργάζομαι το κακό του ανθρώπου για να επιβιώσει η φύση, αλλά κυρίως ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ προσαρμόζω τα πάντα στην δική του βιωσιμότητα. Αν είναι κάτι για το οποίο είμαι περήφανος, είναι το ότι θεωρώ τον ΑΝΘΡΩΠΟ ως ατελές μεν αλλά εκπαιδεύσιμο είδος, και βεβαίως ως το πλέον αξιομνημόνευτο από όλα τα άλλα είδος, και η προσπάθεια που εγώ προσωπικά καταβάλω είναι εκείνη που θα τον κάνει όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά να επιβιώσει όσο πιο ΑΝΕΤΑ γίνεται και όχι εις βάρος άλλων. Βεβαίως, ο άνθρωπος επειδή ακριβώς είναι ατελής, κάνει λάθη. Και γι αυτό τον βοηθάμε να ξεφύγει από την μεσαιωνική πρακτική της αυτομαστίγωσης και του αυτοβασανισμού των ιησουιτών καλόγερων και του Opus Dei.