Εγώ προσωπικά, βαρέθηκα να σας βλέπω να κάνετε καμπάνιες με τα δικά μου λεφτά – άντε και με κάποια… άδηλης προέλευσης. Αλλά όσο και να ξοδευτείτε, οι προθέσεις σας γνωρίζω ότι δεν είναι αγνές.
Μην ξοδεύεστε, λοιπόν. Δεν είναι ανάγκη. Γιατί και οι καιροί είναι δύσκολοι, τα πράγματα στριμόκωλα, κι εμείς μετά τις εκλογές πάλι τα ίδια χάλια θα έχουμε…
Γι αυτό σας λέω, τα δικά μας συμπεράσματα τα έχουμε βγάλει. Όλα, για το… «μπαγιόκο» γίνονται. Μετά, όλα θα ξεχαστούν. Μέχρι τις επόμενες (εθνικές) εκλογές…
Σας ακούω που κατακεραυνώνετε τους πάντες. Μιλάτε με τέτοια ευκολία για πράσινα παπαγαλάκια, για σοσιαλισμούς ή βαρβαρότητα για πράσινα άλογα… Εκείνο που ξέρω καλά είναι ότι εσείς, αγαπητοί αρχηγοί, περί άλλων τυρβάζετε… Στηρίζεστε στην διαφημιστική σας καμπάνια. Αλλά, πρέπει να ξέρετε ότι για να πιάσει αυτή η καμπάνια, πρέπει να έχετε και την ανάλογη πραμάτεια. Εσείς, τι έχετε να μας προσφέρετε; Χρόνια ολόκληρα βλέπουμε το τεχνηέντως καλλιεργούμενο, στα πλαίσια του γνωστού σας show, «ηλεκτρισμένο» κλίμα που εσείς οι ίδιοι εγκαινιάζετε και που δεν έχει άλλο σκοπό παρά το θεαθήναι. Το ξέρετε: ποτέ το κλίμα δεν υπήρξε τόσο αδιάφορο – έως εχθρικό.
Χρόνια ολόκληρα η νοοτροπία σας παραμένει ίδια και απαράλλακτη.
Απλώς τώρα, στο κλίμα μπήκε και παίζει η «ισχυρή δυναμική» των Οικολόγων Πράσινων (και λοιπών χρωμάτων)… Ε, θα πάρουν κι αυτοί τα ψηφαλάκια τους από εκείνους που θα θεωρήσουν ότι προς τα εκεί πρέπει να πάει η ψήφος διαμαρτυρίας. Και θα ορθώσουν το ανάστημά τους οι (λεγόμενοι) οικολογικο- κάπως, για να ξεδιπλώσουν την «δυναμική» τους, κατατροπώνοντας όσους τολμήσουν να τους κάνουν κάποιες ερωτήσεις του τύπου «ποια ακριβώς είναι η πολιτική σας για τον άνθρωπο»; ΄Η, «τι ακριβώς λέτε για τα εθνικά θέματα για τα οποία ζητάτε να πάτε στην Ευρώπη»; Μούγκα εκεί. Μόνο ο πράσινος φασισμός σας ενδιαφέρει (σε αντίθεση με των άλλων που είναι μπλέ, κόκκινος, ροζ, μαύρος)…
Εγώ, πάντως, σας βλέπω με δέος. Ντρέπομαι να βγω στο δρόμο χωρίς την οικολογική μου σημαία. Ερυθριάζω καθώς καπνίζω (ακόμα) στο δρόμο. Σε λίγο θα μου ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ το κάπνισμα. Ετσι. Φασιστικά. Για το καλό μου!… Η κάπνα του τσιγάρου μου θα σταματήσει να υπάρχει δημόσια (ίσως καταφέρω να καπνίζω στο σπίτι μου, αλλιώς θα το ρίξω στο μάσημα καπνού). Κι έτσι, οι άλλοι θα έχουν απαλλαγεί από το δικό μου κάπνισμα, αλλά –ατυχώς- θα εξακολουθήσουν να ρουφούν με περίσσια ηδονή την κάπνα των «πράσινων» εργοστασίων, των «οικολογικών» αυτοκινήτων και των… «αεροπλάνων χωρίς σύνορα».
Αλλά, αγαπητοί μου, δεν θα σας κάνω τη χάρη… Δεν θα ξεδιπλώσω και δεν θα κρεμάσω στο μπαλκόνι μου bandiera verde για να ΞΕΧΩΡΙΖΩ από τους ΑΛΛΟΥΣ.
Γι αυτό, συνεχίστε τον αγώνα σας. Ξεκατινιάστε με, κατακεραυνώστε με… Γουστάρω, ρε παιδί μου! Τη βρίσκω! Θέλω άλλοn έναν από πάνω μου με βούρδουλα – φτιαγμένον από σχοίνα… Να μου την λέει διαρκώς. Και να μπαίνει κι αυτός στο χορό των υπολοίπων, αναθαρρεύοντας, υπενθυμίζοντάς μου πόσο άχρηστος είμαι.
Τελικά, αγαπητοί αρχηγοί, το μόνο που καταφέρατε είναι να διαιρέσετε το λαό σε κομμάτια. Κομμάτια όπου το ένα θα υπενθυμίζει διαρκώς στο άλλο, πόσο ΑΧΡΗΣΤΟ είναι.
Ξέρετε τι λέω εγώ; Θα πάρετε κάποιους – αναμφίβολα - στις παρεούλες σας. Αλλά και κάποιοι άλλοι (και είναι πολλοί), που έχουν καταλάβει το ρόλο σας, θα σας δώσουν ένα μαθηματάκι. Εκεί που σας πονάει: ΜΑΥΡΟ, ΑΡΑΧΝΟ και ΔΑΓΚΩΤΟ!
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου