O ΑΓΙΟΣ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΦΥΛΑΕΙ!...

Πάρτε κι έναν Ροδόλφο Βαλεντίνο, γιατί τον άγιο δεν δεν τον είχαν πρόχειρο....

Χρόνια πολλά σε όλους μας, παιδιά! Είμαστε δεν είμαστε ερωτευμένοι. Σήμερα είναι του Αγίου Βαλεντίνου… Ναι αυτού του μυστήριου αγίου, που η σκούφια του κρατάει από τα ρωμαϊκά χρόνια, αλλά τον καθιέρωσαν οι –πάντα πρωτοπόροι- γάλλοι ως άγιο του έρωτα, αιώνες αργότερα… Εντάξει, έχουμε κι εμείς τον Υάκινθό μας, αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτό.
Στην Ψωροκώσταινα, όπως άλλωστε συμβαίνει πάντοτε, η χάρη του έφτασε μόλις το 1977. Από τότε, και στην Ελλάδα, μαζί με τους ερωτευμένους που άρχισαν να το… γιορτάζουν κι επίσημα, μαζί τους το «καίνε» και οι ανθοπώλες, οι ζαχαροπλάστες και οι κοσμηματοπώλες! Καλή μπίζνα, δηλαδή αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Πολλές είναι οι εκδοχές για την γιορτή αυτή, αλλά μία μου άρεσε περισσότερο (την αναφέρει ο Χρήστος Σιάφκος στην «Ελευθεροτυπία» προ διετίας, και την έχω «διανθίσει» με τα δικά μου, κι εγώ).
Ο περίεργος αυτός άγιος, λοιπόν, ζούσε τον 3ο αιώνα, στην σπαρασσόμενη τότε ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Βέβαια δεν ήταν άγιος ακόμα, γιατί για να γίνεις άγιος κάτι πρέπει να σου΄ χει συμβεί. Του Βαλεντίνου του συνέβη, αργότερα…
Ο Κλαύδιος ο Β΄, λοιπόν, επειδή αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα να βρει στρατιώτες για τις λεγεώνες του και πιστεύοντας ότι αυτό οφειλόταν στο ότι οι νέοι δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν τις αγαπημένες τους, απαγόρευσε με διάταγμα τους γάμους και τους αρραβώνες!
Ελα, όμως, που κάποιοι δεν εννοούσαν να συμμορφωθούν… Και μέσα σ΄ όλα, ο παπα - Βαλεντίνος, άρχισε να βοηθά τους χριστιανούς, παντρεύοντας στα κρυφά τα ζευγάρια. Σύντομα η φήμη του διαδόθηκε. Αλλά το νέο μαθεύτηκε. Κάποιος το σφύριξε στον Κλαύδιο, που όχι μόνο διέταξε τη σύλληψή του, όχι μόνο τον καταδίκασε σε ραβδισμό μέχρι θανάτου, αλλά έκανε και το θανάσιμο σφάλμα, μετά τον ραβδισμό να διατάξει και τον αποκεφαλισμό του. Ε, αυτό ήταν. Ο Βαλεντίνος έγινε άγιος! ΄Ηταν 14 Φεβρουαρίου του σωτήριου έτους 270 μ.Χ.
Δεν είναι ωραία ιστορία; Και μη μου πείτε τα τετριμμένα, ότι «η αγάπη είναι πάντα μια γιορτή», ότι «όποιος αγαπάει χαίρεται κάθε μέρα» κλπ. κλπ., ή ότι «εγώ δεν είμαι ερωτευμένος/η, οπότε δεν χρειάζεται να γιορτάσω τίποτα» κι όλα αυτά, γιατί το πράγμα θα καταντούσε πολύ «μπανάλ». Αφήστε όσους γουστάρουν να χαρούν τον έρωτά τους, ρε αδερφέ και δημόσια (έχετε μπει στο “bandoo”, να δείτε πόσοι και πόσες ξελιγωμένες έχουν βγάλει την πραμάτεια τους στη φόρα … , αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτό).
Τέλος πάντων, αν δεν γουστάρετε τα τετριμμένα, τότε κάντε αυτό που προτρέπει μια –τελείως- αμερικάνικη διαφήμιση real estate. Πρόκειται για την εταιρεία Realtytrac, η οποία στο site της, (http://www.realtytrac.com/) υποστηρίζει ότι είναι ευκαιρία να αγοράσετε ένα σπίτι από το ένα εκατομμύριο που έχουν κατασχεθεί έπειτα από πλειστηριασμούς. Η εταιρεία διαθέτει και… κουπόνια (http://www.coupons2grab.com/), με τα οποία μπορείτε να αγοράσετε τα σπίτια με… έκπτωση 40%, αλλά και να προμηθευτείτε… νυφικά με έκπτωση 28%! Αυτό κι αν είναι «αμερικανιά»…

Αν παρ΄ όλα αυτά σας έρχεται πολύ βαρύ για την τσέπη σας το όλο σκηνικό, μπορείτε να ακολουθήσετε άλλη οδό.
Υπάρχει, λοιπόν, εδώ και μερικά χρόνια, η πληροφορία, ότι τα λείψανα του Αγίου Βαλεντίνου, βρίσκονται στην Αθήνα! Και συγκεκριμένα στην οδό Γκυιλφόρδου 7, στην πλατεία Βικτωρίας, στο οίκημα που λειτουργεί ως ιταλικό παρεκκλήσι και είναι αφιερωμένο στον άγιο Φραγκίσκο και την αγία Κλάρα. Εκεί, στις 6 σήμερα το απόγευμα, μετά το τέλος της επίσημης λειτουργίας, μοιράζονται τριαντάφυλλα στο πλήθος…
Λέγεται ότι τα λείψανα του αγίου ανήκαν –μη με ρωτήσετε πώς- στην Λουκία Θεοφανοπούλου – Bongigli που ζούσε στην Μυτιλήνη, η οποία τα δώρησε στην εκεί καθολική εκκλησία της Παναγίας. Όταν το 1990, έφυγαν οι Καπουτσίνοι από τη Λέσβο, μετέφεραν τα λείψανα του αγίου στην ιταλική εκκλησία της πλατείας Βικτωρίας όπου βρίσκονται ακόμα. Βέβαια, ο πατέρας Γκαμπριέλε, ιερέας στο παρεκκλήσι, πιστεύει ότι ο αυθεντικός άγιος Βαλεντίνος βρίσκεται στο Τέρμι της Περούτζια (συνολικά οι άγιοι Βαλεντίνοι είναι 7-8 και τα λείψανά τους βρίσκονται σε διάφορα μέρη του κόσμου). Αλλά τονίζει ότι και αυτός ο Βαλεντίνος μαρτύρησε, βασανίστηκε και αποκεφαλίστηκε, ήταν πραγματικός άγιος και στη συνέχεια το σώμα του ετάφη στις κατακόμβες της αγίας Πρισκίλας. Το 1815, ο φύλακας των κατακομβών πατέρας Πιέτρο Κόμπι ανακάλυψε τον τάφο και ο βικάριος του πάπα Πίου Ζ΄, Ιούλιος ντι Σομάλια, με εντολή του ποντίφηκα επέτρεψε να αφαιρεθούν τα λείψανα και να δωρηθούν στον ιερέα ευγενή Ιωάννη Βαπτιστή Λονγκαρίνι ντι Σαν Κονστάντζο, ο οποίους ιερουργούσε στο βασιλικό παρεκκλήσι του καθεδρικού ναού της Σεβίλης στην Ισπανία. Από τότε, τα ίχνη των λειψάνων χάνονται, για να εμφανιστούν και πάλι το 1907 στη Μυτιλήνη, στην ιδιοκτησία της Λουκίας Θεοφανοπούλου. Με τη δωρεά των λειψάνων στην ιταλική εκκλησία της Λέσβου, ο καθολικός αρχιεπίσκοπος Σμύρνης Δομήνικος Μαρένγκος, πιστοποίησε ότι τα λείψανα ήταν όντως του αγίου Βαλεντίνου. Στη Μυτιλήνη παρέμειναν μέχρι το 1990, οπότε με πρωτοβουλία του πατέρα Τουρκουάτο Μορίνι ήρθαν στην Αθήνα. Με ενέργειές του είχε αγοραστεί και το ακίνητο της Γκυιλφόρδου, ένα σπάνιο νεοκλασικό σπίτι που χτίστηκε το 1900, ιδιοκτησία ενός πλούσιου Εβραίου αρχικά, που το 1959 το αγόρασε μια φίλη του τελευταίου βασιλιά της Αιγύπτου Φαρούκ, από την οποία αγοράστηκε το 1990 για να μετατραπεί σε παρεκκλήσι. Το οίκημα έχει δύο εισόδους, η μία που οδηγεί στις αίθουσες υποδοχής και η άλλη στην εσωτερική ξύλινη σκάλα για τον πάνω όροφο που ήταν οι κρεβατοκάμαρες. Σήμερα, μετά το κυκλικό χολ, της εισόδου, σε ένα υπερυψωμένο πέταλο –πού μάλλον ήταν αίθουσα χορού- βρίσκεται η Αγία Τράπεζα. Ενώ στο υπόγειο όπου σήμερα είναι τα γραφεία, υπήρχε παλαιότερα εσωτερική πισίνα!
Αντε βρε, και Χρόνια Πολλά!…