Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ Γ. ΑΥΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ



Δημοσιεύθηκε στον 16σέλιδο «Εναλλακτικό Τύπο» που κυκλοφόρησε το Σάββατο, από τους απολυμένους δημοσιογράφους του «Ελεύθερου Τύπου» και το αλίευσα από το ΚΕΝΤΡΙ. Αφορά δημοσίευμα του δημοσιογράφου Γιώργου Αυγερόπουλου. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: http://www.kentri.gr/index.php/media/396-2009-07-11-15-56-46.html

Αφορά την κατάντια της ελληνικής δημοσιογραφίας και κάποια σχόλιά του για την ΕΣΗΕΑ. Με την ευκαιρία, για όσους δεν γνωρίζουν τον Γιώργο Αυγερόπουλο, θα ήθελα να πω για την βαρύνουσα γνώμη του -παρά το νεαρό της ηλικίας του- και να γράψω δυό λόγια για τον εξαιρετικό αυτόν άνθρωπο και δημοσιογράφο. Ο 38χρονος Γιώργος Αυγερόπουλος, είναι ένας από τους σημαντικότερους συναδέλφους αυτή τη στιγμή στον χώρο της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας. Δυστυχώς, το ήθος, οι πολλαπλές γνώσεις στο αντικείμενό του, η σοβαρότατη δουλειά που κάνει, μέσα από την εκπομπή του ΕΞΑΝΤΑΣ στην κρατική τηλεόραση, δεν έχει την απήχηση που έχει στο… εξωτερικό. Ο Ελληνας τηλεθεατής προτιμά τις κατινίστικες εκπομπές, θέματα «πιασάρικα» που φέρνουν «νούμερα» (και… νούμερα), και ουδόλως ενδιαφέρονται για θέματα που έχουν προσεγγιστεί με σπάνια ευαισθησία. Στο εξωτερικό, βεβαίως, έχει βραβευθεί πολλές φορές για τη δουλειά του στον ΕΞΑΝΤΑ (http://exandas.ert.gr/), με τη βοήθεια και της γυναίκας του Αναστασίας Σκουμπρή, που είναι και η διευθύντρια παραγωγής της εκπομπής. Ο Αυγερόπουλος αν και μικρός στην ηλικία, και άτομο χαμηλών τόνων, είναι ένας άνθρωπος σπάνιος που σήμερα δεν μπορεί να βρει κανείς εύκολα στο σινάφι. Είχα την τύχη να δουλεύω στο ίδιο μέσο μαζί του πριν πολλά χρόνια -πριν ξεκινήσει τον ΕΞΑΝΤΑ- στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ. Οι απόψεις του για την κατάντια της δημοσιογραφίας με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο. Το άσχημο είναι, ότι η κακοδαιμονία της ελληνικής δημοσιογραφίας έχει απλωθεί πολύ βαθιά στο ίδιο της το σώμα και είναι εξαιρετικά δύσκολο να αυτοκαθαρθεί. Οσο για την λεγόμενη ΕΣΗΕΑ, ουδείς έχει πλέον ψευδαισθήσεις, πως το μόνο που απασχολεί το ΔΣ της, είναι η συνδικαλιστική καρέκλα και τίποτε παραπέρα. Πράγμα που δεν αποτελεί σημερινό φαινόμενο, αλλά… διαχρονικό της ελληνικής δημοσιογραφίας. Οσοι πραγματικά θέλουν να δουν τι σημαίνει τηλεόραση, ας παρακολουθήσουν την εκπομπή του Αυγερόπουλου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου