ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ ΚΡΑΤΑ ΚΑΙΡΟ...

(Ο Θ. Τενέζος, βρίσκεται ακόμα σε απεργία πείνας για 60ή ημέρα. Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών...)

Μπήκαμε στη Μεγάλη Εβδομάδα λοιπόν, στην Εβδομάδα των Παθών. Για πολλούς συνανθρώπους μας, όμως η Εβδομάδα αυτή διαρκεί πολύ καιρό. Δείτε όλους εκείνους που συνωστίζονται για ένα δωρεάν πιάτο φαΐ στο Κέντρο Υποδοχής Αστέγων του Δήμου Αθηναίων. Δείτε τους μετανάστες που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα που αντιμετώπιζαν πάντα (αλλά και τα πρόσθετα από τον ρατσισμό που βιώνουν).

Για κάποιους ανθρώπους η Μεγάλη Εβδομάδα διαρκεί χρόνια, χωρίς μάλιστα να υπάρχει προοπτική Ανάστασης! Κάποιοι άλλοι σταυροκοπιούνται βλέποντας όλα αυτά και λένε «δόξα τω θεώ», παρά την αντίθετη προτροπή του ποιητή Μιχάλη Κατσαρού: «Αντισταθείτε σ΄ αυτούς που λένε: Δόξα σοι ο Θεός»!

Ορισμένοι μιλούν για την «εισαγόμενη εγκληματικότητα» που έχει κατακλύσει την ελληνική επικράτεια, αλλά και για το «πρόβλημα αισθητικής» που δημιουργούν οι μετανάστες στους δρόμους. Αλλά όλοι ξεχνούν ότι τις κλοπές των ομολόγων, τις μίζες που έδινε η Siemens, το σκάνδαλο στο Βατοπέδι, την υπόθεση Παυλίδη, τους «κουμπάρους» της ΜΕΒΓΑΛ και τόσα άλλα,  δεν είναι έργα μεταναστών, αλλά Ελλήνων.

Το ότι οδεύουμε προς την εξαθλίωση σε αυτόν τον τόπο, είναι γεγονός. Το ότι οι μετανάστες έχουν κατακλύσει τη χώρα μας, είναι επίσης ένα άλλο. Αλλά η Ελλάδα χαρακτηρίζεται από παντελή έλλειψη ουσιαστικής μεταναστευτικής πολιτικής. Το φαινόμενο της μετανάστευσης υφίσταται, αλλά δεν μπορεί να το δει κανείς ξεκομμένο απο τις κοινωνικο-πολιτικές αιτίες που το δημιούργησαν. Το ελληνικό κράτος, όμως, μοιάζει να μην απασχολείται από αυτό το γεγονός. Όπως δεν το απασχολεί και το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος των μεταναστών αν και αποτελεί τμήμα των εργαζομένων αυτής της χώρας, αντιμετωπίζονται σαν προϊόν, σαν φθηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό, χωρίς εργασιακά δικαιώματα και χωρίς δικαίωμα νοσηλείας. 

Η Εβδομάδα των Παθών, λοιπόν, είναι μπροστά μας. Ολοι θα συμπάσχουμε, στο ανθρώπινο δράμα, όσο τα πράγματα παραμένουν μέσα στο τέλμα που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε. Στην εξαθλίωση ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας, που οδηγεί την ελληνική πραγματικότητα σε κοινωνικές εκρήξεις αλλά και σε διάφορες μορφές βίας. Η βία κλιμακώνεται και χρησιμοποιείται ως άλλοθι, εντείνοντας την καταστολή και ενισχύοντας τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Τα ΜΜΕ παραπαίουν, παίζοντας παιχνίδια με άγνωστους πολιτικούς σκοπούς, η πολιτεία περιστέλλει τις ατομικές ελευθερίες των πολιτών στο όνομα της «ασφάλειας» και η βία στους δρόμους γιγαντώνεται.       

Τα… πολιτικά πάθη, θα κρατήσουν πολύ περισσότερο από τα Αγια Πάθη της Μ. Εβδομάδας και φυσικά πολύ περισσότερο – τουλάχιστο μέχρι τις ευρωεκλογές της 7^ης Ιουνίου.

Και κάτι ακόμα. Τα ΜΜΕ έγραψαν από την πρώτη στιγμή για την απεργία πείνας στην οποία έχει κατέβει ο πρόεδρος της Βολιβίας Μοράλες, με στόχο να πιέσει τη Γερουσία να εγκρίνει τον νέο εκλογικό νόμο που προβλέπει περισσότερες έδρες στις φτωχές αγροτικές περιοχές όπου ο Μοράλες έχει απήχηση. Αλλά όλα τα ΜΜΕ δεν λένε ούτε λέξη 60 ημέρες τώρα για την απεργία πείνας του Θόδωρου Τενέζου. Το Πάσχα θα τον βρει ή στο αντίσκηνο ή στο… νοσοκομείο! Κανενός το αυτί δεν ιδρώνει, γιατί το να τα βάλεις με τα καρτέλ θέλει «άντερα» - για να το πω κομψά, μέρες πού΄ ναι…