ΟΙ ΑΒΑΝΤΑΔΟΡΟΙ

(Diego Velazquez, Ο νεροκουβαλητής της Σεβίλης, 1623, λάδι σε καμβά, 106,7 Χ 81 εκ.)

Η λέξη αβάντα είναι κυρίως όρος χαρτοπαικτικός. Προέρχεται εκ του ιταλικού avanti (: εμπρός) – μπορεί όμως και από το τουρκικό avanta (: κέρδος). Και εννοείται το «κέρδος με όχι καθαρό τρόπο» (Χάρη Πάτση, Επίτομο Λεξικό Δημοτικής). Ο αβανταδόρος, είναι «υπάλληλος σε χαρτοπαίγνιο που παίζει για λογαριασμό της επιχείρησης που δουλεύει, με σκοπό να συγκεντρώσει παίκτες». Και το αβαντάρισμα, είναι η πλειοδότηση, η προσφορά μεγαλύτερης τιμής. Η λέξη αυτή, αν και ξενικής προέλευσης, στη χώρα μας κατέχει ιδιάζουσα θέση, χωρίς αυτό βεβαίως να αποκλείει και το γεγονός ότι και σε άλλες χώρες μπορεί να χρησιμοποιηθεί, για τους ίδιους πάντοτε λόγους. Η λέξη αυτή, που πολιτογραφήθηκε στην ελληνική «αργκό», χρησιμοποιείται πλέον ευρέως και στην πολιτική.
Αβάντα 1η: Για παράδειγμα ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, μέτρησε τα δικά του κουκιά, έκανε τους δικούς του υπολογισμούς και αποφάσισε να αβαντάρει τον Καραμανλή. Η πλάκα είναι ότι την αβάντα του «αρχηγού» δεν συμμερίζονται πολλά στελέχη του κόμματός του. Ο Καρατζαφέρης, λοιπόν, συναίνεσε κατά των πρόωρων εκλογών υποστηρίζοντας ότι «από ένα μεγάλο άλμα στο κενό, προτιμώ ένα σταθερό βήμα στη λογική και η λογική υπαγορεύει να βρούμε κοινούς τρόπους να βγούμε από την κρίση». Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ λέει ακόμα ότι «όταν έχουμε μια δεσπόζουσα οικονομική κρίση και μία υποβόσκουσα κοινωνική κρίση, δεν νομίζω ότι το πιο βατό για να εξέλθουμε από την κρίση είναι να δημιουργήσουμε πολιτικό ζήτημα». Αλλά ο κ. Καρατζαφέρης ξεχνά κάτι πολύ σημαντικό. Ότι το μπάχαλο που έχει γίνει δεν το δημιούργησε ο ελληνικός λαός, αλλά η κυβέρνηση αυτή που ζητά τη συναίνεση.
Αβάντα 2η: Μία ανεξάρτητη εμπειρογνώμων των Ηνωμένων Εθνών, η Γκέι Μακ Ντούγκαλ, αβαντάρει τα Σκόπια αλλά και την Τουρκία, καθώς επιχειρηματολογεί για ύπαρξη «μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα, που μιλάει τη «μακεδονική» γλώσσα και είναι αντικείμενο διακρίσεων και καταπίεσης από τις ελληνικές αρχές. Κι επιπλέον κάνει λόγο και για «τουρκική» μειονότητα στη Θράκη, ζητώντας από την Ελλάδα να σταματήσει να αμφισβητεί την ύπαρξη «μακεδονικής και τουρκικής μειονότητας στην επικράτειά της και να εστιάσει στην προστασία του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού». Η Μακ Ντούγκαλ θα παρουσιάσει επίσημα την έκθεσή της στην έδρα του ΟΗΕ στη Γενεύη την ερχόμενη Τρίτη 10 Μαρτίου, κατά τη συζήτηση που θα γίνει στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Εκεί θα βρίσκεται και ο μόνιμος αντιπρόσωπος της χώρας μας, πρέσβης Φραγκίσκος Βέρρος, που θα παρουσιάσει τις ελληνικές θέσεις, αντικρούοντας την επιχειρηματολογία της εμπειρογνώμονος. Την ίδια στιγμή, πολλά άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως Πομάκοι και Ρομά, δήλωσαν στην Μακ Ντούγκαλ ότι υφίστανται πιέσεις ώστε να μιλούν και να σπουδάζουν τουρκικά, αντί για πομακικά και να δηλώνουν Τούρκοι. Αρκετά μέλη της κοινότητας των Πομάκων και της κοινότητας των Ρομά δήλωσαν ότι υφίστανται δυσμενή διακριτική μεταχείριση, όταν δεν αυτοπροσδιορίζονται σαν Τούρκοι. Και η Μακ Ντούγκαλ συνεχίζει ακάθεκτη. «Στις δεκαετίες του 1920 και 1930 με νόμους αντικαταστάθηκαν όλα τα μη ελληνικά ονόματα του μακεδονικού πληθυσμού. Παρ΄ όλα αυτά, η μακεδονική κοινότητα χρησιμοποιεί ακόμη τα παραδοσιακά ονόματα και ζητά την αποκατάστασή τους και επίσημη χρήση διπλής ονομασίας. Για παράδειγμα Φλώρινα/Λερίν». Η ειδική εμπειρογνώμων αναφέρει επίσης για τους Ρομά, ότι «είναι θύματα δυσμενούς μεταχείρισης στην Ελλάδα όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη». Ότι πολλά παιδιά Ρομά υφίστανται ρατσιστική συμπεριφορά στο σχολείο ή δεν τα δέχονται καθόλου. Η Γκέι Μακ Ντούγκαλ επισκέφθηκε τη χώρα μας την περίοδο 8-16 Σεπτεμβρίου 2008. Και αφιέρωσε ένα ολόκληρο κεφάλαιο στην 26λιδη έκθεσή της, στην «εθνοτική ταυτότητα στην περιοχή της Φλώρινας». Οι δηλώσεις αυτές, αβαντάρουν όπως είναι φυσικό και φορτίζουν ακόμα περισσότερο το ήδη τεταμένο κλίμα στις σχέσεις της Ελλάδας με τα Σκόπια, με δεδομένο και το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός του κρατιδίου Νίκολα Γκρουέφσκι έχει καταφέρει να εντάξει το θέμα της αναγνώρισης «μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας» στις διαπραγματεύσεις για την ονομασία, ενώ δεν έχει διστάσει να ζητήσει από την ελληνική κυβέρνηση να αναγνωρίσει την ύπαρξη «μακεδονικής μειονότητας» και να επιστρέψει την ελληνική ιθαγένεια σε εκδιωχθέντες «σλαβομακεδόνες». Η συγκεκριμένη κυρία, δεν κάνει άλλο από το να μετατρέπει σε άλλοθι και εργαλείο τους μηχανισμούς προστασίας και ενδυνάμωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επιχειρώντας συνειδητά (για τους δικούς της λόγους…) να τους εκμεταλλευθούν για την προώθηση δικών τους σκοπιμοτήτων στο επίπεδο των διακρατικών σχέσεων. Να, λοιπόν, η αβάντα. Διότι για να αναγνωρίσεις μια γλώσσα πρέπει αυτή η γλώσσα να υφίσταται. Τι σημαίνει «μακεδονική» γλώσσα; Μα είναι σλάβικη. Και δεν έχει καμία σχέση με την μακεδονική – ελληνική. Αλλωστε οι Σλάβοι είναι λαός πολύ μεταγενέστερος των Μακεδόνων. Τελεία και παύλα. Οσο για την έκθεση αυτή, που συμπλέει με τις Σκοπιανές θέσεις, δεν μπορούμε να μην σκεφτούμε ότι περιέχει σκοπιμότητες.
Αβάντα 3η (που όμως δεν έπιασε…): Εισαγγελέας πήγε στην Ακρόπολη, έπειτα από απαίτηση του εφόρου Ακρόπολης Αλέξανδρου Μάντη. Ο λόγος; Οι απεργιακές κινητοποιήσεις και ο αποκλεισμός του αρχαιολογικού χώρου από τους συμβασιούχους. Που σύμφωνα με τον κ. Μάντη κρατούν «σε ομηρία την Ακρόπολη» και «πλήττεται η χώρα διεθνώς». Ο εισαγγελέας, όμως, έκρινε ότι δεν υπήρχε λόγος να κληθεί και ότι «την άλλη φορά φωνάξτε αστυνομικές δυνάμεις…». Ο δε υπουργός Πολιτισμού απηύθυνε έκκληση από τη Βουλή στους συμβασιούχους του ΥΠΠΟ να βάλουν τέλος στις κινητοποιήσεις. Αντί να βρει ΛΥΣΗ. Η πλάκα με την όλη αυτή υπόθεση, είναι ότι με την κατάργηση του «ειδικού λογαριασμού» του ΥΠΠΟ, οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να πληρωθούν, ενώ τα λεφτά υπάρχουν! Και ποιος είναι υπεύθυνος για να επιλύσει το ΝΟΜΙΚΟ θέμα; Το θέμα λοιπόν είναι η «μη αβάντα του εισαγγελέα» και η αβάντα του Σαμαρά προς την κυβέρνηση – αφού είναι υπουργός της.
Αβάντα 4η: Την ώρα που οι Τούρκοι κάνουν περατζάδες πάνω από τα ελληνικά νησιά (και όχι μόνο τα νησιά), η κυβέρνηση αποστράτευσε ικανούς αξιωματικούς και από τους τρεις κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων διαχωρίζοντας έτσι «τους δικούς μας» από «τους άλλους», τους «κακούς από τους καλούς», τους «δεξιούς από τα αριστερά μιάσματα», προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα «ομοιόμορφο» στράτευμα υπερσυντηρητικών, κατευθυνόμενων από το κυβερνών κόμμα. Ικανότατοι αξιωματικοί αποστρατεύθηκαν, ενώ άλλοι επιβραβεύτηκαν κι ας θεωρούνται υπεύθυνοι για την απώλεια πυρομαχικών στον Εβρο (σύμφωνα με ερώτηση 19 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που κατατέθηκε στη Βουλή). Αβάντα, στους… Τούρκους;
Αβάντα 5η: Σύμφωνα με την έκθεση της Κομισιόν που θα υποβληθεί στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο στις 19-20 Μαρτίου, ένας στους πέντε Ελληνες το 2007 βρισκόταν κάτω από το όριο της φτώχειας. Αν και οι μετανάστες στην Ελλάδα εμφανίζουν ελαφρώς χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας από τους Ελληνες, πλήττονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από την φτώχεια, κυρίως λόγω της αδήλωτης ή και της ανασφάλιστης εργασίας που παρέχουν. Η δε Ελλάδα εμφανίζει το μεγαλύτερο ποσοστό (7,5%) των πολιτών που πληρώνουν από την τσέπη τους την ιατρική τους περίθαλψη και τούτο παρά τη «λειτουργία» Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Κοινότητα, είναι 6,2%. Εδώ η αβάντα δρα αρνητικά για την Ελλάδα γενικότερα, και ειδικότερα για την παρούσα κυβέρνηση.
Η αβάντα, λοιπόν, βρίσκεται σε κάθε μας βήμα και σε κάθε έκφραση του κοινωνικού γίγνεσθαι. Εχει γίνει ένα με την καθημερινότητά μας, και αποτελεί φαινόμενο διεθνές, παρά τα γεγονός ότι υπάρχουν «διαβαθμίσεις απαιτήσεων». Δηλαδή, από τον μικροαβανταδόρο χαρτοπαίκτη, μέχρι τον μικροπολιτικό αβανταδόρο, τον αβανταδόρο των ΜΜΕ και τον μεγαλοαβανταδόρο των διεθνών οργανισμών, η νοοτροπία και το ζητούμενο παραμένουν τα ίδια: το κέρδος (οικονομικό, πολιτικό κλπ.)