Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

ΧΑΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ...









(Νίκος Κεσσανλής, Το Πλήθος, 1965)




Την είδα με το καροτσάκι της στη λαϊκή. Όσο αξιοπρεπής μπορούσε να είναι. Φορούσε τζιν και χαμηλά ίσια παπούτσια. Μια μεγάλη μαύρη μαντίλα με χρυσές πούλιες σκέπαζε το κεφάλι, κι έπεφτε σχεδόν μέχρι τη μέση, πάνω από το μαύρο σφιχτά κλεισμένο ως επάνω πουκάμισο. Η σκούρα επιδερμίδα και τα όμορφα χαρακτηριστικά της είχαν κάτι το απόκοσμο. Ούτε μια σύσπαση των μυών. Ανέκφραστη – θαρρείς άδεια από κάθε συναίσθημα.

Πίσω της έσερνε ένα καρότσι λαϊκής, γεμάτο με διάφορες σακούλες. Οι ρόδες έτριζαν περίεργα από το βάρος. Δεν πρέπει να ήταν πάνω από 30 χρονών, κι ας φαινόταν από μακριά σαν γριά. Δεν γνωρίζω την εθνικότητά της. Αλλά τα μάτια μου δεν με ξεγέλαγαν. Αυτή η γυναίκα είχε μέσα της μιαν αρχοντιά που σπάνια μπορούσε να συναντήσει κανείς στο δρόμο του…
Περπατούσε σιγά, κοιτώντας δεξιά κι αριστερά τους σχεδόν άδειους πάγκους της λαϊκής, καθώς η ώρα ήταν περασμένη, κι οι μανάβηδες ξέστηναν τα αυτοσχέδια μαγαζιά τους. Κι εκείνη, ανέκφραστη, λιπόσαρκη, ευθυτενής, με αργό βήμα, στεκόταν μπροστά στους μανάβηδες. Τους κοίταζε για λίγα δευτερόλεπτα αμίλητη και προσπερνούσε.
Κάποιοι, διακρίνοντας ό,τι κι εγώ, γέμιζαν μια σακούλα με τα απούλητα απομεινάρια του μεροκάματου, και της την έδιναν. Εκείνη την έπαιρνε και την τοποθετούσε πάνω στο καροτσάκι. Ύστερα τους κοίταγε για μια στιγμή κάνοντας μιαν ανεπαίσθητη, αργή και ακαθόριστη κίνηση του κεφαλιού προς τα κάτω και απομακρυνόταν…

Δεν ήταν φυσικά η πρώτη φορά που έβλεπα ανθρώπους να ζουν από τα σκουπίδια. Μετά το τέλος της λαϊκής, πάντα κάποιες φιγούρες ξεφυτρώνουν από το πουθενά, ψάχνουν στις άκρες των πεζοδρομίων με τα σωρευμένα σκουπίδια, ή χώνοντας τα κεφάλια στους κάδους απορριμμάτων, αναμοχλεύοντας με τα χέρια το περιεχόμενό τους, αναζητώντας τροφή… Δεν ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα ανθρώπινα συντρίμμια έξω από μεγάλα σουπερμάρκετ να ψάχνουν τους κάδους απορριμμάτων.
Ήταν όμως η πρώτη φορά που διέκρινα μια πρωτόγνωρη αξιοπρέπεια, σε αυτή την αθλιότητα, που όμοιά της είχα να δω πολλά χρόνια… Για μιαν ακόμα φορά σκέφτηκα: ναι, υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα ψάχνουν στα απομεινάρια των άλλων να βρουν την τροφή τους! Στην πλειοψηφία τους ηλικιωμένες γυναίκες. Τα «περήφανα γηρατειά» παρελθόντων πολιτικών ετών… Θυμάστε!..

Δεν είναι βεβαίως οι ίδιοι… Αλλά η στρατιά τους έχει ανανεωθεί με καταιγιστικούς ρυθμούς… Είναι οι άνθρωποι για τους οποίους δεν νοιάζεται κανείς. Αυτοί οι ίδιοι που δεν νοιάζονται για κανέναν και για τίποτα. Είναι οι "αόρατοι άνθρωποι", αυτοί που απλώς υφίστανται, αλλά δεν υπάρχουν, γιατί κανείς δεν τους βλέπει! Είναι αμφίβολο αν κάποιος από αυτούς φτάσει ως την κάλπη για να ψηφίσει…

Ναι, κυρίες και κύριοι πολιτικοί. Τα προγράμματα αναλώνονται σε αέναα ψεύδη, σε αλλοπρόσαλλες υποσχέσεις προς εκείνους που έχουν τη δύναμη να σας ψηφίσουν. Και τούτες εδώ οι ανθρώπινες φιγούρες, είναι βέβαιο πως το τελευταίο πράγμα που έχουν στο μυαλό τους είναι η κάλπη… Γι αυτό και δεν γνωρίζετε την ύπαρξή τους. ΄Η κάνετε πως δεν τους βλέπετε…
Ολη αυτή τη στρατιά των αόρατων ανθρώπων που διαρκώς μεγαλώνει, είμαστε υποχρεωμένοι, εμείς οι υπόλοιποι, να την υπερασπιστούμε. Με το μόνο όπλο που διαθέτουμε: την ψήφο μας. Ξέρετε τι σας λέω...

5 σχόλια:

  1. ...τίποτε άλλο δεν θα μπορούσε να εκφράσει καλύτερα και πιό ζψντανά την υποκρισία του συστήματος αλλά και της κοινωνίας..!

    καλό σαββατοκύριακό και καλό "βόλι"..!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τους εχεις δει να κοκκινίζουν οταν ομιλουν με περηφανια ,πως αυξησαν την σύνταξη στα 500Ε
    Θυμασαι αλήθεια απο πότε εχεις να δεις την τελευταία διεκδίκηση στους δρόμους;
    Αξιος ο μισθός μας.
    Ακουμε για θετικά πρόσημα σε δείκτες,κι αντι να τρέμουμε καθως αυτό σημαίνει πως η Φουσκα επανερχεται,πιστεύουμε πως τελείωσαμε.
    Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να μας πεί ,πως οταν σε παρόμοιες κρίσεις και με το ειδος της οικονομίας που εφαρμόζεται,οταν οι δείκτες βελτιώνονται Ανδριευει η Ανεργια.
    Καλό βόλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολυ γνωστη η εικονα που παρουσιαζεις στην αναρτηση σου. Δεν υπαρχει μερα που ναμην την αντικρυσω.
    Ας κανουν επιτελους κατι για αυτους τους ανθρωπους ασχετα αν δεν ψηφιζουν.
    Καλο βολι φιλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν βγαίνει απο παραμύθι η εικόνα αυτή. Την συναντάμε όλο και συχνότερα. Ηθελα να ήξερα όλοι αυτοί οι πολιτικοί που οργώσαν (και) τις λαϊκές άγορές αυτές τις μέρες, δεν είδαν τίποτε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ,ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΣΤΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΗΝ ΤΡΟΦΗ ΤΟΥΣ.ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ!!!ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ;;;
    ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή